شیخ جلیل القدر، علی بن حسین بابویه قمی معروف به شیخ صدوق، در کتاب « صفات الشیعه » می نویسد: ابن ابو نجران می گوید:
از امام کاظم (علیه السلام) شنیدم که می فرمود:
من عادی شیعتنا فقد عادانا، و من والاهم فقد والانا، لانّهم منّا، خلقوا من طینتنا، من احبّهم فهو منّا، و من ابغضهم فلیس منّا.
شیعنا ینظرون بنورالله، و یتقلّبون فی رحمة الله، و یفوزون بکرامة الله. ما من احد من شیعتنا یمرض الّا مرضنا لمرضه، و لا اغتمّ الّا اغتممنا لغمّه، و لا یفرح الّا فرحنا لفرحه، و لا یغیب عنّا احد من شیعتنا این کان فی الارض شرقها او غربها، و من ت من شیعتنا دیناً فهو علینا، و من ترک منهم مالاً فهو لورثته.
هر که با شیعیان ما دشمنی نماید، با ما دشمنی نموده است، و هر که به آنان مهر ورزد به ما مهر ورزیده، چرا که آنان از ما هستند و از خمیره ی(طینت) ما آفریده شده اند، کسی که آنان را دوست داشته باشد، از ماست، و کسی که آنان را دشمن بدارد از ما نیست.
شیعیان ما با نور خد ا می نگرند و در رحمت او غوطه ور می شوند، و به کرامت خدا رستگار می گردند. هیچ یک از شیعیان ما بیمار نمی شود جز آن که ما نیز به بیماری او بیمار می شویم، و چون او اندوهناک گردد ما نیز به غم او، اندوهناک می شویم و اگر خوشحال گردد ما نیز به خوشحال او، مسرور می شویم.
هیچ کدام از شیعیان ما از دیدگاه ما چنهان نیستند، چه در شرق زمین باشند یا در غرب آن، اگر یکی از آنان قرضی از خود بجای گذارد ما آن را ادا می کنیم و اگر ثروتی از او باقی بماند، مال ورثه اوست.
شیعیان ما کسانی هستند که نمازرا برپا می دارند، زکات را می پردازند، حج بیت خدا را انجام می دهند، ماه رمضان را روزه می گیرند، و ولایت اهل بیت (علیه السلام) را پذیرفته و از دشمنان آنان بیزاری می جویند.
( آر ی،) آنان اهل ایمان و پرهیز، اهل ورع وتقوا هستند ، هر که آنان را رد نماید در واقع خدا را رد کرده است و هر که بر آنان طعنه زده و ایراد بگیرد در واقع بر خدا طعنه زده است، چرا که آنان بندگان حقیقی خدا و دوستداران درستکار او هستند.
سوگند به خدا! یکی از آنان در روز قیامت قادر است به اندازه نفرات دو قبیله ای همانند ربیعه و مضر را شفاعت نماید، و خداوند به جهت کرامتی که بر آنان قائل است، شفاعت آنان را می پذیرد.
