هنگامی که جنین درون رحم مادر شناور است، ناف بیشتر از آنکه شبیه به یک دکمه باشد، شبیه به یک سوراخ دکمه است.
این منفذ جنین را به بند ناف متصل می‌کند. بند ناف مواد مغذی و اکسیژن را از مادر به جنین منتقل می‌کند. بند ناف همچنین مواد زائد را از جنین به بیرون حمل می‌کند.
هنگامی که نوزاد متولد می‌شود، دیگر نیازی به اتصال به مادر از راه این لوله را ندارد، بنابراین دکتر آن را قطع می‌کند و بخش کوچکی از آن را در انتها باقی می‌گذارد.
این بخش انتهایی پس از چند هفته خشک می‌شود و می‌افتد.
اکنون نوزاد می‌تواند خودش تنفس کند، غذا بخورد و مواد زائد بدنش را دفع کند.
