شبهاتی پیرامون مسئله حجاب از جمله اینکه حجاب محدود کننده آزادی است و یا حجاب با مسئله زیبایی در تعارض است و ای حجاب باعث ایجاد حرص و تحریک بیشتر در جامعه می شود و ... وجود دارد. پاسخ این شبهات با عنایت به دیدگاه شهید مطهری چیست؟
در پاسخ به شبهه اول باید گفت که آیا آزادی اصل مطلق است و حریمی ندارد؟ در تفکر غربی و در نگاه غالب روشنفکران ما نیز بحثی است که ما تا حدی آزاد باشیم که به حقوق دیگران تجاوز نکنیم. اگر کسی این پاسخ را بدهد، سؤال جدی که مطرح می شود این است که چرا باید آزادی دیگران، آزادی مرا محدود کند؟ مگر دیگران چه ارزشی دارند؟
پاسخی که دیگران می دهند این است که حرمت انسانیت است و کسی حق زورگویی به انسان را ندارد. انسان فقط در بعد فیزیولوژیک خلاصه نشده است. انسان چیزی دارد که به خاطر آن ارزشمند است که در ادبیات دینی، به کرامت وانسانیت تعبیر نمی شود. اگر انسانیت معیار شد در این صورت هر انسانی حرمت ندارد مثلاً نمی توان برای صدام حرمتی قائل شد. انسان هایی حرمت دارند که کرامتشان را حفظ کنند. حال کرامت چیست؟ اگر قائل به وجود خدا هستیم و خدا بهتر از ما تشخیص می دهد. تعریف های الهی برای انسان مطابق با کرامت است. همه انسان ها طالب زندگی بهتر هستند ولی ما در مصادیق اشتباه می کنیم، برای همین ما نیازمند دین هستیم. پس اگر دین چیزی را به ما گفت، کرامت ما را نیز در نظر گرفته است.
مسئله دیگر بحث راحتی بود ولی مسئله این است که بی حجابی سخت تر از با حجابی است. خانم های بی حجاب وقت بیشتری باید بگذارند ولی به هر ترتیب راحتی آخرین معیار برای تصمیم گیری است نه اولین کسی که دانشگاه نمی رود و ولگردی می کند راحت تر است از کسی که دانشگاه می رود ولی راحتی آخرین معیار است نه اولین معیار. یعنی اگر معیارهای دیگر تأمین شد، بعد به سراغ آخرین معیار،یعنی راحتی می رویم.
کسانی دنبال راحتی می روند که هدف پایین تری دارند پس اگر حریمی را برای جامعه و زندگی پذیرفتیم حجاب را نیز می پذیریم. منظور این است که کسی بخواهد حیا، عفت و خانواده اش را حفظ کند و راحت هم باشد.
راجع به شبهه زیبایی که مطرح کردید، اصل حرف، حرف درستی است اینکه ما باید محبوب باشیم، درست است ولی مسئله این است که محبوب چه کسی باشیم؟ از چه جهت ما را نگاه کنند؟
کسی که با زیبایی های جسمی می خواهد محبوب کسی باشد، محبوب شهوت ران ها خواهد شد. بالای 95 درصد افراد بدحجاب ما نیز انسان های عفیفی هستند و دوست ندارند کسی با نگاه شهوانی به آن ها نگاه کند. یک پزشک اگر زیبا هم نباشد مردم دوستش دارند.یا دانشمند، عالم و عارف هم همین طور. چون علم دارد. زیبایی را در معرض نمایش قرار دهیم که یک نگاه عالی را جلب کند. اخلاق، علم و... زیبایی است.
اما در رابطه با شبهه منع کردن و افزایش تحریک و حرص، دو پاسخ وجود دارد، ایجابی و سلبی پاسخ ایجابی اینکه آیا واقعاً برداشتن منع موجب کم شدن تحریک می شود؟ و پاسخ سلبی؛ آیا واقعاً در جوامع غربی تحریک وجود ندارد؟
در پاسخ به سؤال اول(ایجابی) باید گفت: نمی توان گفت که منع موجب تحریک نمی شود. البته منع مقداری تحریک با خودش می آورد، اما آیا هرجا این منع برداشته شود تحریکاتش هم برداشته می شود این محل بحث است. شهید مطهری در این رابطه می گوید نیازهای ما دو سنخ است محدود مثلاً خوردن و نامحدود مثل جاه طلبی، غریزه جنسی و ... که نیازهای نامحدود انسان هستند.
در جواب پاسخ دوم نیز باید گفت: در جوامع غربی نیز تحریک وجود دارد. مرد غربی که در روز هزاران زن بی حجاب می بیند، هنوز غریزه اش اشباع نمی شود. باز می خواهد زن دیگری را ببیند برای این کار تبلیغات گسترده ای انجام می دهند به طوری که کاری می کنند که با اینکه کسی نیاز به آن جنس نداشته باشد ولی تحریک شود که جنسی را که یک زن می فروشد یا تبلیغ می کند، بخرد. در غرب اکثر فروشنده ها را زن انتخاب می کنند. در واقع می توان گفت مردان غربی نیز تحریک می شوند. چون آمار بالای تجاوز با وجود آزادی این مورد را تأیید می کند. ولی در جاهایی به علت شخصیت و موقعیت اجتماعی و ...خود را حفظ می کنند. بالای 80 درصد استفاده از اینترنت صرف امور جنسی می شود. و این 80 درصد هم افرادی هستند که افراد با شخصیت و با شأن اجتماعی بالا هستند.
جوامع غربی با برداشتن منع دو ضرر کرده اند: یکی اینکه تحریک را به معنای عمومی کم نکرده اند اما به معنای فردی کم شده است و این به آن معناست که لذت افراد در روابط کمتر شده است. و همین باعث تضعیف خانواده در غرب شده است.
اشکال دیگری که مطرح شد این بود که اگر ما حجاب داشته باشیم از جامعه طرد خواهیم شد. باید به این افراد شخصیت بدهیم و بگوییم که خوب شما اگر خلاف جهت دیگران رفتار کنید آنها به شما احترام خواهند گذاشت زیرا جرأت شما را خواهند دید و این بالذات ارزشمند است.
بحث دیگری که در جامعه مطرح است این است که می گویند: حجاب در جامعه ما بیشتر جنبه حکومتی دارد یا اینکه می گویند حجابی که علما مطرح می کنند حجابی نیست که در دین مطرح است بلکه سلیقه آنهاست.
باید این طور جواب داد که برای هر کاری متخصص آن کار نیاز است مثلاً اگر چشم درد گرفتیم پیش هر کسی نمی رویم، علما نیز بر طبق آیات و روایات این طور نظر می دهند و استنباط می کنند. حال شما خودتان روایات را بررسی کنید اگر 50 روایت دیدید که مثلاً عنوان شده بود که اگر زن موی خود را نپوشاند اشکال ندارد بعد بگویید که علما از این روایت چشم پوشی کرده اند.