نكته عرشى : تكلم و سخن گفتن از رحمت رحمانیه الهیه است ولى سكوت و لب فرو بستن از رحمت رحیمیه حق تعالى است لذا آن سفره عام براى همه است ولى این سفره خاص است كه اهل دل از آن طرفى مى بندند. با داشتن آن ، نفس دائما مشغول است و انصراف از این نشئه پیدا نمى كند ولى این موجب انصراف از این نشئه و موجب انقطاع الى الله است كه و المنصرف بفكره الى قدس الجبروت مستدیما لشروق نور الحق فى سره تحقق مى یابد آن اشتغال به غیر آورد و این یكى اشتغال به خویشتن آن انسان را به غیر خدا انس مى دهد و این انس به حق را روزى مى كند. آن انسان را مى میراند و این درون را گویا و احیا مى نماید. آن كثرت آورد و این وحدت و توحد. آن دنیا را بروز مى دهد و این قیامت برپا مى كند. آن انسان را اهل ظاهر بار مى آورد، این اهل باطن . آن بیرون را مى شوراند و این درون را. آن زیادش مذموم است ، و این ممدوح آن خیلى پر خرج است و نیازمندى به قوا و اعضا و غیر، آورد، این اصلا خرجى ندارد و نفس فقط با ذات خودش كار دارد و به هیچ چیز حتى به قوا و اعضا هم نیاز ندارد. آن پیرى آورد و این جوانى و جوانمردى . آن گناه در بردارد و این اجر و .