تبیان، دستیار زندگی

بارش شهابی «برساووشی» كه 27 تیرماه هر سال همزمان با برخورد زمین با توده ذرات فعال می شود، 21 و 22 مرداد ماه به اوج خود می رسد.

 بارش شهابی برساووشی، یكی از شورانگیزترین جشنواره‌های سالیانه نجومی باشد كه در شب های گرم تابستان، منجمان آماتور را گردهم می آورد.

هنگام اوج بارش شهاب‌های برساووشی می توان شاهد 40 تا 60 شهاب در ساعت بود. پس از آن تعداد شهاب‌ها به تدریج كاهش می یابد تا اینكه در سوم شهریور با خروج زمین فعالیت آن به پایان می رسد.

رصد این واقعه به تلسكوپ و یا هیچ ابزار رصدی ندارد و رفتن به رصدگاهی دور از نور و آلودگی هوای شهر و چشم دوختن به آسمان به ویژه افق شرقی برای رصد این پدیده زیبای نجومی كافی است.

دنباله دار منشاء بارش برساووشی دنباله دار سویفت-تاتل است كه در سال 1862 توسط لوییس سویفت از نیویورك و هورس تاتل از رصدخانه هاروارد كشف شد.

چند سال پس از كشف این دنباله دار بود كه «شیاپارلی» با كمك محاسباتش نشان داد كه دنباله دار سویفت- تاتل منشاء بارش شهابی است.

این دنباله‌دار هم اكنون از زمین دور شده اما آثار به جا مانده از دم پهن آن عاملی برای ایجاد این بارش شهابی است. سرعت این ذرات 132 كیلومتر بر ساعت و بهترین بارش‌ها وقتی است كه زمین با توده بزرگی از این ذرات برخورد می‌كند.

این بارش كه به بارش نیمكره شمالی شهرت دارد در نیمكره جنوبی هم دیده می‌شود اما تعداد شهاب‌های قابل رویت آن كمتر است.

برای این رصد به تلسكوپ و هیچ گونه ابزار نجومی نیاز ندارید و كافی است رصد گاهی دور از نور و آلودگی هوای شهر انتخاب كرده و یك زیر انداز مناسب امكان خوبی برای خوابیدن شما و چشم دوختن به آسمان به ویژه به افق شرقی است.

ZHR این بارش 60 است یعنی در شرایط ایده‌آل 60 شهاب در ساعت را باید رصد كنید و این در حالی است كه كانون بارش در این محاسبه سمت الراس در نظر گرفته شده است.

ضرورتا به كانون بارش توجه نكرده و صورت‌های فلكی اطراف آن را زیر نظر بگیرید.

هوای مساعد تابستان و درخشش این شهاب‌ها بر زیبایی این بارش می‌افزاید، بارش‌های شهابی كه برخورد جو زمین با ذرات میلیمتری و میكرومتری است برای انسان و یا زمین تهدیدی محسوب نمی‌شود.

صورت فلكی پرساووش حدود نیمه شب از افق شمال شرق رصدگاه شما به طور كامل طلوع می‌كند.

ستاره معروف الغول كه یك دوتایی گرفتی است در این برج فلكی قرار دارد. سیاره بهرام كه در حال نزدیك و نزدیكتر شدن به زمین است و بر نورانیت آن افزوده می شود و همچنین خوشه زیابی ستاره‌ای پروین در سمت راست و پایین كانون قرار دارد.

كانون نقطه‌ای گفته می‌شود كه امداد شهاب‌های هر بارش در جهت خلاف حركتشان به آن نقطه كه در یك صورت فلكی است می‌رسد.

عكسبرداری با دوربین‌های مكانیكی ترجیحا مجهز به لنز زوایه باز (WIDE) و فیلم حساسیت 400 با نوردهی نه چندان زیاد و در وضعیت B و دیافراگم نیمه باز، بر جلوه این بارش پر شكوه می‌افزاید.

اگر از فیم حساسیت 100 استفاده می‌كنید، باز بودن كامل دیافراگم و نوردهی طولانی‌تر توصیه می‌شود.

فراموش نكنید با ثبت اولین شهاب، شاتل دوربین را بسته و یك بار دیگر دوربین را برای عكسبرداری شارژ كنید.

در طول رصد حتما از چراغ‌ قوه‌های با نور قرمز استفاده كرده و حتی‌المقدور آنها را به هر طرف نچرخانید چرا كه شاید دهانه دوربینی برای شكار شهاب‌ها باز بوده و نور شما مشكل آفرین باشد.

.

منبع : ایسنا