برای دانستن اینكه كی و چگونه و به چه اندازه به كودك توجه كنید و اجتناب از بارآوردن كودكی بیش از حد متوقع، راهكارهای زیر را به شما پیشنهاد میكنیم:
وقتی كودك توقع توجه زیاد ندارد، شما به او توجه و محبت كنید.
هر روز زمان خاصی را فقط به خود كودك اختصاص دهید.
استقلال كودك را تقویت كنید. اگر یك بار صبر كرد تا شما كارتان تمام شود و بعد به او توجه كنید، او را تحسین كنید و به او پاداش دهید.
قاطعیت داشته باشید؛ هرگاه به اندازه كافی برای كودك وقت گذاشتهاید و حالا میخواهید به كارهای خودتان مشغول شوید، هر چند بار هم كه كودكتان درخواست توجه كرد نادیده بگیرید و از او بخواهید تا تمام شدن كار، صبر كند.
هرگاه كودك بخواهد توجه شما را جلب كند، به راحتی و به خوبی میداند كه چه رفتاری را در چه زمانی انجام دهد تا شما بیشتر آزرده شوید، اگر شما در این مواقع، اینگونه رفتارهای كودكتان را نادیده بگیرید، این رفتارها به طوری حساب شده ترك خواهند شد. نادیده گرفتن رفتار، باید سنجیده و حسابشده باشد و هم به روش كلامی، هم به روش غیركلامی انجام شود.
اگر كودك با نادیده گرفتن شما مقابله كند و رفتارش را تشدید كند، در این زمان شما باید ادامه دهید و تسلیم نشوید.
رفتارهای درست و دلخواه خود را تقویت كنید.
مراقب باشید كه در بیتوجهی، افراط نكنید.
اگر كودك احساس حسادت، ترس، نگرانی، غم و انده و... دارد، به او كمك كنید تا احساساتش را بیان كند.
اگر كودك بداند كه بالاخره پاسخ مثبت خواهید داد، دیگر توجهی به «نه» گفتن شما ندارد. اگر این «نه» را ۱۰۰ بار هم تكرار كنید، آنقدر نق میزند یا رفتار نامطلوب خود راتكرار میكند تا شما راضی شوید و عمل دلخواهش را انجام دهید.
كودك باید متوجه باشد كه نظر شما در این مواقع، هرگز تغییر نخواهد كرد.
منظورتان را كامل و واضح و صریح برای كودك بیان كنید. بارها شده كه منظور شما از گفتن كلمه «نه» مفهوم «بعدا» بوده است. این مساله كودك شما را دچار سردرگمی میكند.
هرگاه كودك پاسخ «نه» شما را پذیرفت و همكاری كرد، حتما او را تحسین كنید و به او پاداش دهید تا رفتارش تقویت شود.
تبیان