آزادگان در کلام معمار کبیر انقلاب
قلم، ناتوان از وصف آزادگان

ما را چه رسد که با این قلم‏های شکسته و بیان‏های نارسا در وصف اسرا که سلامت خویش را از دست داده‏اند، مطلبی بنویسیم یا سخنی بگویم. زبان و بیان، عاجز از ترسیم مقام بلندپایه عزیزانی است که برای اعلای کلمه حق و دفاع از اسلام و کشور اسلامی جانبازی نموده‏اند. در اقدام شریف... اسیرانی که در زندان‏های مخوف دشمن، شجاعانه بر سر دشمنان بشریت فریاد می‏کشند، چگونه می‏توان سخن گفت.

آزادگان؛ شیرمردان در بند

اسرا، با استقامت و پایداری و پای‏مردی خویش، به بنیانی مرصوص مبدل گشته‏اند که نه تهدید ابرقدرت‏ها آنان را به هراس می‏افکند و نه از محاصره‏ها و کمبودها به فغان می‏آیند و نه از خیانت و وحشی‏گری‏های صدامِ دیوانه و افسار گسیخته رو به زوال در زدن شهرها و ویران کردن خانه‏ها و... خم به ابرو می‏آورند و چون گذشته به راه خود که همان راه اسلام عزیز و عزت و شرف و انسانیت است، ادامه می‏دهند و زندگی با عزت را در خیمه مقاومتِ صبر، بر حضور در کاخ‏های ذلت و نوکری ابرقدرت‏ها و سازش و صلح تحمیلی ترجیح می‏دهند.

پاسخ به نامه یک آزاده

من ناراحتی شما عزیزان دربند را احساس می‏کنم. شما هم ناراحتی پدرتان را که فرزندان عزیزش دور از وطن هستند، احساس کنید. عزیزان من! سید و مولای همه ما، حضرت موسی بن جعفر علیه‏السلام بیش از همه شماها و ماها در رنج و گوشه زندان به سر بردند. برای اسلام عزیز، شما صبر کنید. خداوند فرج را اِنْ شاء اللّه تعالی نزدیک می‏نماید و پدر پیر شما را با دیدن شما شاد می‏فرماید. به همه عزیزان دربند سلام مرا برسانید. من از دعای خیر فراموشتان نمی‏کنم. خداوند حافظ شما باشد.

آزادگان در کلام مقام معظم رهبری
صبر و استقامت شما به اسلام آبرو بخشید

شماها ده سال، هشت سال ـ کمتر یا بیشتر ـ سخت‏ترین دوران را گذراندید. جوانی و زندگی باطراوت دوران شباب را در راه خدا دادید، اما ضرر نکردید؛ چون با خدا معامله کردید. صبر و استقامت شما، به اسلام آبرو بخشید. خانواده‏های شما با صبر خود اسلام را روسفید کردند و به نظام و جمهوری اسلامی آبرو دادند. در این مدت هشت سال و ده سال و دوران تلخ اسارتِ شما در دست دشمن، ملت ایران با سربلندی از گذرگاه‏های بسیار سختی عبور کرد. این ملت در جاده آسفالته حرکت نکرد. گردنه‏های زیادی را طی کرد و با خطرها مواجه شد...ما به شما و به خانواده‏های شما و به مجاهدت شما افتخار می‏کنیم.

شما آبرومند و پیروز و سربلند برگشتید

اینکه ما به اسرایمان، آزادگان می‏گوییم، بی‏وجه نیست. شما که برگشتید، آبرومند و سربلند برگشتید. دین و اعتقاد و دل‏بستگی‏تان به امام و اسلام و انقلاب را حفظ کردید. پیش دشمن، آبروی ملت را حفظ نمودید و ملت را سرشکسته نکردید. اینها خیلی ارزش دارد. امروز هم که برگشتید، بحمداللّه‏ پیروز برگشته‏اید. ... شما آزادگان و عزیزان زندانی و دربند ما و نیز ملت ایران، حجت را بر مسئولان و ما تمام کردید. ... هیچ‏کس در نظام جمهوری اسلامی، با داشتن چنین ذخیره‏های ارزشمندی مثل شماها و مثل بقیه آحاد ملت در مقابل دشمنان، یک لحظه احساس ضعف نخواهد کرد. ... شما عزیزان مثل گذشته به خدا توکل کنید. با خدا ارتباطتان را حفظ کنید. دستاورد دوران اسارت را مثل ذخیره ارزشمندی برای خودتان نگه دارید.

شما که آمدید، قدرت این ملت ظاهرتر شد.

شماها که آمدید، قدرت این ملت ظاهر شد. امروز، دشمن از دست اندازی به انقلاب مأیوس است، اما از دشمنی پشیمان نیست. ملت ما باید به‏هوش باشد. اولین وظیفه ما این است که کشورمان را از همه جهت قدرتمند کنیم. امروزه همه برنامه‏های دولت جمهوری اسلامی، در خط قدرت بخشیدن به ایران اسلامی است. اسلام هم پشتوانه ماست. شما به عنوان عناصر ورزیده، امتحان داده، زجر کشیده و آبدیده که از میدان‏های خطر عبور کرده‏اید، جزو درخشنده‏ترین نگین‏های این مجموعه می‏توانید باشید.

نامه‌نگاری آزادگان با آیت‌الله خامنه‌ای در طول اسارت

نامه‌هایى از بعضى از آزادگان در طول این دو سالِ بعد از آتش‌بس تا امروز داشته‌ایم که به خانواده‌هایشان مى‌نوشتند. وقتى خانواده‌ها مى‌فهمیدند که ما مخاطب هستیم، نامه‌ها را مى‌آوردند و به ما مى‌دادند. من هم براى خیلى از این نامه‌ها جواب مى‌نوشتم. مى‌نوشتند که شما براى آزادى ما، به دشمن باج ندهید. این را اسیر مى‌نوشت. این، براى یک ملت، خیلى مهم است که اسیرش در دست دشمن، به‌جاى این‌که مثل انسانهاى بى‌ایمان، مرتب التماس کند که بیایید من را آزاد کنید، نامه بنویسد که من مى‌خواهم با سربلندى آزاد بشوم؛ نمى‌خواهد به خاطر آزادى من، پیش دشمن کوچک بشوید. اینها را ما داشتیم. اینها جزو اسناد شرف ملى ماست و تا ابد محفوظ خواهد بود.
از طرف خانواده‌ها و ملت هم همین‌طور بود. با این‌که پدران، مادران، همسران و فرزندان سخت مى‌گذراندند، اما هرگز مشکلى براى مسؤولان درست نکردند و فشار نیاوردند. مى‌فهمیدند که مسؤولان تلاش مى‌کنند، تا اسرایشان با سربلندى و افتخار آزاد بشوند؛ همین کارى که خداى متعال پیش آورد، کمک کرد و شد. این هم کار خدا بود. هرچه ما پیشرفت داریم، کار خدا و تدبیر و اراده‌ى الهى است. ماها هیچکاره‌ایم. البته برادران عزیز ما در دولت، خیلى زحمت کشیدند و تلاش کردند؛ اما لطف خدا، اشاره و اراده‌ى الهى، همه‌ى کارها را روبه‌راه کرد و جاده‌ها را هموار نمود. کار خدا بود، بعد از این هم همین‌طور است