فشارهای عصبی شمشیرهایی دو لبه هستند كه یكی به روحمان آسیب می‌زند و دیگری جسممان را مجروح می‌كند. حتماً دیده‌اید كه دانشجویان دانشگاه نزدیك امتحانات میان ترم یا پایان ترم سرما می‌خورند یا با شكایت از سردرد و دل‌درد به درمانگاه می‌روند. یا باز هم حتماً دیده‌اید كه وقتی رئیس از شما می‌خواهد كه پروژه بزرگی را عرض شش ماه تحویل دهید تعدادی از همكارانتان مریض می‌شوند. عده‌ای تصور می‌كنند كه آنها خودشان را به مریضی زده‌اند كه از زیر كار در بروند اما این‌طور نیست، آنها به واقع مریضند. خطر فشارهای عصبی بر بدن، بیشتر از آنست كه فكر می‌كنیم!
وقتی كه ما تحت فشار عصبی هستیم، سیستم ایمنی بدن تضعیف می‌شود و دیگر نمی‌تواند در برابر همان میكروب‌هایی كه قبلاً هم در محیط وجود داشتند، مقاومت كند. اما خطر آنقدر هم نیرومند و شكست‌ناپذیر نیست. جدی هست اما راههای زیادی هستند كه می‌توان با استفاده از آنها از بروز این مشكلات جسمی پیشگیری نمود.
هنگامی كه حس می‌كنید موضوعی ناراحتتان كرده و تمام ذهنتان را اشغال نموده است، نگرانید و كلافه هستید،در خانه نمانید. بیرون بروید و نرمش كنید. فعالیت فیزیكی یكی از راههایی است كه برای بیرون راندن استرس و نیروهای مخرب آن از روان و بدن بسیار مفید است. منظور ما از ورزش این نیست كه روزی یك ساعت بروید. بلكه یك پیاده‌روی نیم ساعته كفایت می‌كند. پارك محله مكان بسیار خوبیست.
