هیچکس به من نگفت....
هیچکس به من نگفت که چه آقای مهربانی دارم
مقدمه
شکایت ازنوجوانیم رابه چه کسی عرضه کنم،چه کسی حاضر است این شکایت را از من بشنود ؟
خدای مهربان در قرآن و پیشوایان دین درکلمات نورانیشان همه ی آنچه راکه زمینه پروازانسان رافراهم کندگفته اند.
اماگاهی این گفته های نورانی،به گوش من شما نمیرسد.مقصر کیست؟! کاری نداریم،اما این راباید دانست که نوجوانی همان دورانی است که قلب،تشنه ی نوراست ودرتب تاب آن می سوزد،اگرنورنیامد وانتظار نوجوان بی پاسخ ماند،ظلمت قدم زنان وارد می شود،چرا که خانه قلب ازمهمان خالی نیست،مهم این است که قلب،میزبان چه کسی خواهدشد؟
قلبی که می تواند مهمان نورانی ترین انسان وکامل ترین بنده ی خدا،یعنی امام زمان علیه السلام باشد چرا میزبان شیطان ودوستانش شود؟
نوجوانان در دورانی به سر می برندکه عاشق کمال وشیفته جمال هستند.اگر از کمالات آن انسان وارسته وجمال زیبایش برای آن ها گفته شود بدون هیچ درنگی،دل به او می دهند که دلدار فقط اوست.
من از کسانی هستم که ازنوجوانیشان شکایت دارند،چرا که به من نگفتندیاگفتند؛ولی به من نرسید یارسیدوباغفلت نخواستم توجه کنم که امام مهربانی ها نامش مهدی است؛ دوستدار انسان هاوشیفته ی جوانان است تابرای یاریش،آستین همت رابالا زنند وقدم درراه خدمت او به سرعت ومحکم بردارندوعمرخویش راصرف آن وجودعزیزـ که امام
زمان همه ماست ـ کنند.
اگر ازنوجوانی باانسان کامل والگوی شایسته ام آشنا میشدم،حالا حال وروز بهتری داشتم.
اما به من نرسید که میشودبه اودل داد،بااوبود وبه یادش ایام راسپری کرد وشب وروز برایش دعاکرد و...
حالا میخواهم به نوجوانان عزیز این امیدهای آینده ویاوران مهدی(ع)آنچه راکه به هر دلیلی به من نرسید بگویم.
