كلا هپاتیت یعنی التهاب كبد كه عضوی بسیار فعال در بدن است. هپاتیت یا التهاب بافت كبد، موجب آسیب به كبد و مختل كردن فعالیت آن میشود. این اختلال یا التهاب به علل مختلفی به وجود میآید كه مهمترین آنها آلودگی به ویروسهای ایجادكننده هپاتیت مثل F، E، D، C، B، A و G است. در این بین ویروس هپاتیت C یكی از عوامل مهم ایجادكننده هپاتیت به حساب میآید.
اهمیت این بیماری چیست؟
بسیاری از بیماران مبتلا (حدود 90 درصد) بدون علائم واضح هستند و لذا از ابتلای خودشان خبردار نمیشوند.همچنین در بیش از 70 درصد از موارد، این بیماری مزمن شده و ویروس آن در خون باقی میماند، نیمی از این ناقلان در صورت عدم تشخیص در طول زمان، مبتلا به بیماریهای مهلكی مثل سرطان كبد یا سیروز میشوند.
با توجه به آنچه كه گفته شد آیا این بیماری علامت خاصی هم دارد؟
بیشتر بیماران، علامتی ندارند و یا بیماری آنها با علائم بسیار خفیف یا غیراختصاصی توأم است. در اقلیتی كه علائم دیده میشود، این علائم عبارتند از بیاشتهایی، تهوع، استفراغ، درد یا ناراحتی شكمی، تب و درد مفاصل.
این علائم كه در یك سرماخوردگی معمولی هم دیده میشود؟
بله، اتفاقا خیلی از موارد ابتلا با یك سرماخوردگی كه خود به خود خوب میشود، اشتباه میشوند.
پس این بیماری یرقان یا زردی در پی ندارد؟
چرا، هپاتیت سی در برخی از موارد علامتدارد و حتی زردی یا یرقان هم در پی دارد، ولی زردی در هپاتیت Cبسیار كمتر از هپاتیت نوع A و یا هپاتیت B است.
راههای انتقال هپاتیت C چیست؟
این بیماری از طریق تماس با خون فرد آلوده به سایرین سرایت میكند. بیشترین روشهایی كه در حال حاضر موجب سرایت بیماری هستند، استفاده از فرآوردههای خونی كنترل شده و نیز استفاده از سرنگهای مشترك در معتادان است. احتمال سرایت ویروس هپاتیت C از طریق روابط جنسی كمتر است.
با توجه به بیعلامت بودن اكثر ناقلین بیماری، اگر كسی شك داشت كه مبتلا به هپاتیت C شده یا نه چهكار باید بكند؟
میتوان به پزشك خانوادگی یا مراكز مشاوره مراجعه كرد و راهنمایی خواست. در موارد زیر هم بهتر است از پزشک درخواست آزمایش خون برای بررسی هپاتیتC کرد.
سابقه مصرف مواد مخدر تزریقی
دریافت خون یا فرآوردههای خونی تا قبل از سال 1376
سابقه پیوند اعضا قبل از سال 1376
سابقه طولانی دیالیز
اگر یكی از اطرافیان فردی به بیماری هپاتیت C مبتلا شده باشد باید چه كند؟
بایستی وسایل شخصی مانند مسواك، ریشتراش، موچین و سایر وسایل بهداشتی و آرایشی خود را مجزا كند تا مانع انتقال بیماری به دیگران شود. البته این بیماری از طریق سرفه و عطسه، غذا یا آب و استفاده از ظروف مشترك برای خوردن و آشامیدن منتقل نمیشود.
اگر كسی به هپاتیت C مبتلا شود آیا ممكن است به انواع دیگر هم مبتلا شود یا در مقابل آن ها ایمن است؟
احتمال دارد به انواع دیگر هم مبتلا شود و اتفاقا در صورت ابتلا به هپاتیتهای دیگر، شدت بیماری در این افراد بیشتر و بیماری خطرناكتر است. به همین دلیل توصیه میشود اگر فردی به هپاتیت C مبتلا شد، هم خودش و هم خانوادهاش باید علیه هپاتیت B واكسینه شوند.
آن چیزی كه هر بیمار مبتلا به هپاتیت احتیاج به دانستن آن دارد
چه كسی در خطر آلودگی با هپاتیت C است؟
راههای ابتلا به هپاتیت C نظیر آنهایی است كه برای هپاتیت B نام برده شد. به اختصار:
•افرادی كه خون یا فرآوردههای خونی آلوده دریافت میكنند.
•خالكوبی
•كارگزاران بهداشتی و معتادین به مواد مخدر تزریقی
•بیماران دچار نارسایی كلیوی كه همودیالیز میشوند
•افرادی هستند كه در معرض ابتلا هپاتیت C قرار دارند. باز هم در بیش از یك سوم بیماران راه انتقال هرگز مشخص نمیشود.
علایم هپاتیت C چیست؟
بیشتر افرادی كه هپاتیت C گرفتهاند علامت و شكایت مشخصی ندارند. اما بعضی افراد علایمی شبیه انفلوآنزا دارند كه عبارتند از: بیاشتهایی، تهوع و استفراغ، تب، ضعف، خستگی و درد خفیف شكم.
علایمی كه كمتر دیده میشوند شامل ادرا پررنگ و زردی چشمها و پوست میباشند. همانند هپاتیت B تنها راه كشف موارد مثبت از طریق آزمایش خون است.
چه درمانی برای معالجه بیماری بكار میرود؟
پزشك ممكن است برای شما اینترفرون الفا تجویز كند كه داروی ایمن و مؤثری برای درمان هپاتیت مزمن B و C در بیماران با بیماری كبدی جبران شده میباشد. شروع درمان با اینترفرونالفا میتواند باعث تأخیر در پیشرفت بیماری شود.
نمیتوان پیشگویی كرد كه چه وقت بیماری پیشرفت خواهد كرد. هر چقدر شما سریعتر درمان را شروع كنید شانس بیشتری برای جلوگیری از عوارض جدی بیماری دارید. به منظور بهرهمندی كامل از درمان با اینترفرونالفا شما باید دستورات پزشكتان را پیگیری كنید و درمان را به همان مدتی كه او برایتان تحویز كرده است ادامه دهید.
درمان با اینترفرونالفا چیست و چگونه عمل میكند؟
یك پروتئین است كه سلولهای مختلف بدن در هنگام ابتلا به عفونتهای ویروسی آن را ترشح میكنند تا در برابر عفونت مقاومت كنند. درمان با اینترفرونالفا، نوعی از اینترفرون انسانی را به اینترفرونی كه بدنتان خودش آن را میسازد (برای تحریك بیشتر سیستم ایمنی) اضافه میكند. استفاده از این دارو میتواند سبب بروز علایمی شبیه آنفلوآنزا شود، كه ممكن است دلالت بر مؤثر بودن درمان باشد. در حال حاضر دقیقاً معلوم نشده است كه چگونه این درمان در معالجه هپاتیت مزمن B و C عمل میكند. اینترفرونالفا ممكن است با حمله مستقیم به ویروس هپاتیت عمل كند، یا ممكن است سیستم ایمنی بدن را طوری تنظیم كند كه در غلبه بر ویروس كمك كند.
نحوه درمان با اینترفرونالفا چگونه است؟
درمان با ایتنرفرونالفا بوسیله تزریق است. شما میتوانید آن را خودتان تزریق كنید یا آنكه پزشك، پرستار یا فرد دیگری این كار را برایتان انجام دهد. میلیونها نفر درست مثل شما تزریق را هر روز خودشان انجام میدهند. به خاطر داشته باشید كه بعد از چند تزریق، این كار برای شما آسانتر خواهد شد. درمان با اینتر فرونالفا را بكار برید و مطمئن باشید بزودی به آن عادت خواهید كرد.
آیا درمان با اینترفرونالفا عوارضی هم دارد؟
شایعترین عوارض جانبی درمان با اینترفرونالفا علایم شبیه آنفلوآنزا هستند كه معمولاً بعد از چند هفته كاهش پیدا میكنند. این عوارض شامل تب، لرز و دردهای عضلانی است. این عوارض در شروع درمان شایع هستند و نباید شما را بترسانند. اگر شما سؤالی درباره عوارض ایجاد شده برای خودتان یا درباره درمان دارید، برای اطمینان، با پزشك خود تماس بگیرید. مهم است كه بخاطر داشته باشید هرچند كه، درمان میتواند در ابتدا شما را، ناراحت كند اما احتمال پاك شدن بدن از ویروس در افرادی كه دچار این عوارض میشوند بیشتر است.
خیلی مهم است كه شما مطابق آنچه پزشكتان تجویز كرده است درمان را ادامه بدهید. تنها در این صورت است كه شما میتوانید بیشترین بهره را از درمان با اینترفرونالفا ببرید.
چكار كنم تا از بعضی عوارض جانبی رها شوم؟
برای رهایی از بعضی عوارض جانبی اینترفرونالفا از دستورات زیر پیروی كنید:
الف) ضد دردها از قبیل استامینوفن یا ایبوبروفن میتوانند برای جلوگیری یا آرام بخشی نسبی تب و درد بكار روند.
ب) تزریق اینترفرونالفا به هنگام خواب به شما اجازه خواهد داد تا در زمان بروز علایم شبیه آنفلوآنزا خواب باشید.
ج) انرژیتان را حفظ كنید: بكوشید تا بیشتر استراحت كنید.
د) به اندازه كافی مایعات بنوشید: قبل از درمان و طی درمان مایعات كافی بنوشید.
ه) غذاهای متعادل بخورید: از وجود مقدار كالری لازم در هر وعده غذایی اطمینان داشته باشید.
و) به چیزهای مثبت فكر كنید: دورنمای فكری سالمی داشته باشید.
آیا میتوانم سایرین را آلوده كنم؟
اكثر افراد مبتلا به هپاتیت میتوانند دیگران را آلوده سازند. هپاتیت B و C معمولاً از طریق تماس با خون یا فرآوردههای خونی آلوده یا سوزن یا چیزهای تیز دیگر از قبیل تیغ و ماشین ریشتراشی از فردی به فرد دیگر انتشار یابند.
همچنین هپاتیت B با استفاده مشترك از مسواك یا سوهان ناخن میتواند منتقل شود. واكسن برای كمك به حفاظت افراد در مقابل هپاتیت B در دسترس است. پزشكان ممكن است توصیه كنند همه افراد خانواده شما واكسینه شوند. هپاتیت C به ندرت از طریق جنسی، از طریق مادر به نوزاد یا سایر افراد خانواده انتشار مییابد. و در این مورد واكسنی وجود ندارد.
آیا هپاتیت بر روند زندگی من تأثیری خواهد داشت؟
اولین چیزی كه باید به خاطر داشته باشید این است كه تنها شما گرفتار این بیماری نیستید. بیش از 4 میلیون نفر در ایالات متحده با یكی از انواع هپاتیتهای ویروسی آلوده هستند. در كشور ما بالغ بر 5/2 میلیون نفر با ویرسهای هپاتیت آلوده هستند و بیشتر این افراد از مشكل خود مطلع نیستند.
اگر چه شما تحت درمان با انترفرونالفا هستید، میتوانید كار كنید وحتی مسافرت كنید. فقط همیشه دارو را به همراه داشته باشید. طرز تلقی شما نسبت به بیماری و چگونگی پذیرش آن عواملی است كه وضعیت شما را تعیین خواهد نمود. هر چقدر دید مثبتتری داشته باشید وضعیت عمومی شما بهتر خواهد بود. فقط به خاطر بسپارید كه صبوری و پایداری در درمان، به شما كمك خواهد كرد تا حداكثر بهره را از اینترفرونالفا ببرید.
داروهای متعددی برای درمان هپاتیت B وC بكار گرفته شدهاند. موفقترین آنها تا كنون لامیوودین (برای هپاتیت B) و ریباویرین (برای هپاتیت C) بودهاند. در زیر به معرفی این داروها میپردازیم:
لامیوودین
لامیووین یك داروی خوراكی است كه به تنهایی میتواند ویرورس هپاتیت B را از بین ببرد. میزان تأثیر این دارو نیز در حدود 40-30% است (درست مثل انترفرون). البته پس از شروع درمان ویروس در اكثر موارد از بین میرود اما با قطع آن مجدداَ عود میكند. این دارو بسیار داروی مطمئنی است و عوارض جانبی آن ناچیز است. حسن دیگر آن خوراكی بودن آن است. اما متأسفانه هنوز بسیار گران است، مدت مصرف دارو حداقل 12 ماه میباشد.
ریباورین
ریباورین یك داروی خوراكی ضد ویروسی است كه مصرف همزمان آن با انترفرون در درمان هپاتیت C مؤثر است این دارو در حال حاضر نباید به تنهایی مصرف شود. مهمترین عارضة آن از بین رفتن گویچههای قرمز خون میباشد. كه ممكن است با ده درصد موارد منجر به قطع دارو گردد. بنابراین هنگام مصرف ریباویرین در فواصل منظم باید توسط پزشك معاینه شوید و آزمایشهای لازم را انجام دهید. مدت مصرف این دارو 12-6 ماه میباشد این دارو نیز بسیار گران قیمت است.
معرفی و علل بیماری هپاتیت c
معرفی
هپاتیت C یک بیماری ویروسی است که از طریق تماس با خون و ترشحات بدن افراد مبتلا منتقل می شود. این بیماری در اکثر بیماران حالت مزمن پیدا کرده و تعدادی از این افراد در آینده دچار عوارض بیماری مانند سیروز یا سرطان کبد می شوند.
علت
هپاتیت C توسط ویروس هپاتیت C که در سلولهای كبد زندگی كرده و سبب بیماری كبدی میشود، ایجاد میگردد.
روش انتقال و سرایت بیماری:
ورود خون آلوده به خون شما سبب انتقال بیماری میشود.
تماسهای معمولی مانند در آغوش گرفتن، بوسیدن، عطسه و سرفه كردن و یا استفاده از آب و غذای دیگران سبب بیمار شدن نمیشوند.
در معتادان تزریقی كه از سوزنهای تزریق مشترك استفاده میكنند، بالاترین میزان ابتلا به هپاتیت C وجود دارد.
قبلاً انتقال این ویروس از طریق خونها و اعضای اهدایی آلوده صورت میگرفت اما در حال حاضر تمام خونها و اعضای اهدا شده از نظر آلودگی با ویروس هپاتیت C آزمایش میشوند.
احتمال انتقال بیماری از طریق رابطه جنسی كم است خصوصاً اگر شما تنها با یك نفر و برای مدت طولانی رابطه داشته باشید. در هر حال شما می توانید از کاندوم استفاده کنید.
در موارد نادری، هپاتیت C از طریق مادر آلوده به نوزاد منتقل می شود. احتمال انتقال ویروس از مادر باردار به جنین حدود 5% میباشد و در زمان زایمان منتقل می شود و راهی برای كاهش خطر آن وجود ندارد.
شیردهی سبب انتقال ویروس نمیشود و در صورتی كه نوك پستان مادر زخم یا خونریزی داشته باشد، احتمال انتقال بیماری وجود دارد.
اگر با فرد مبتلا به هپاتیت C زندگی میكنید نگران نباشید تنها وسائلی مانند تیغ اصلاح، مسواك، ناخنگیر كه با خون تماس دارند را به صورت مشترك استفاده ننمائید.
علیرغم احتمال پایین انتقال هپاتیت C ، همسر و شریك جنسی، و اعضای خانواده باید از نظر ابتلا به هپاتیت C آزمایش شوند و در صورت نیاز تحت درمان قرار گیرند.
دوره کومون و بیماریزایی:
دوره کومون عبارت است از فاصله زمانی بین ورود ویروس به بدن تا بروز علائم بیماری كه از 2 هفته تا 6 ماه متفاوت است. هر کس تست هپاتیت C او مثبت است می تواند بیماری را به دیگران منتقل کند.
پیشگیری
هپاتیت C واكسن ندارد اما میتوان با اقداماتی از آن پیشگیری نمود.
از سوزن تزریق مشترك با دیگران استفاده نكنید.
اگر در مراكز بهداشتی درمانی شاغل میباشید برای تماس با خون بیماران، سوزن و وسایل برنده آلوده، حتماً از دستكش پلاستیكی استفاده نمائید.
در صورت تمایل به تاتو كردن، درمان با طب سوزنی و یا هر عملی كه توسط فرو رفتن ابزار تیز و برنده در بدن صورت میگیرد، حتماً از تمیز بودن آنها اطمینان داشته باشید.
اگر آزمایش شما از نظر آلودگی به هپاتیت C مثبت است جهت جلوگیری از انتقال این ویروس به نكات زیر دقت كنید:
تیغ اصلاح، مسواك و ناخنگیر و هر وسیلهای كه ممكن است به خون شما آغشته شده باشد را در دسترس دیگران نگذارید و با آب و صابون آنها را تمیز نگهدارید.
زخمها و خراشها و تاولهای پوستی خود را بپوشانید.
حتماً مراقب تامپونها، دستمالهای بهداشتی و باندهایی كه با خون شما تماس دارند باشید.
از سرنگ مشترك با دیگران استفاده ننمائید.
از اهدا خون و اعضا به دیگران اجتناب نمائید.
میتوانید به كودك خود شیر دهید اما باید دقت داشته باشید كه نوك پستانهای شما زخم و خراشی نداشته باشد.
علائم
دو فرم هپاتیت C وجود دارد: فرم حاد و فرم مزمن. فرم حاد یعنی اینكه اخیراً به هپاتیت C مبتلا شدهاید در حالیكه در فرم مزمن، بیش از 6 ماه از زمان ابتلا میگذرد. 85% افراد مبتلا به هپاتیت C در نهایت به فرم مزمن مبتلا میشوند.
هپاتیت C اغلب بدون علامت است و اکثر افراد 15 سال و یا بیشتر مبتلا به بیماری هستند که معمولاً بصورت اتفاقی طی انجام آزمایشات معمولی و یا اهدای خون، بیماری تشخیص داده میشود. بالا بودن آنزیم های کبدی می تواند اولین علامت بیماری باشد.
اگر بیمار علامت دار شود علائم عبارتند از:
خستگی
درد مفاصل
دل درد
خارش پوست
درد عضلانی
تیره شدن ادرار
یرقان و زردی ( زرد شدن سفیدی چشم و پوست)
هپاتیت C معمولاً باعث تخریب تدریجی كبد شده و حدود 25% افراد با هپاتیت C مزمن بعد از حدود 20 سال به آسیب جدی كبد ( نارسایی كبد) یا سیروز و سرطان كبد مبتلا میشوند.
علائم سیروز عبارتند از:
قرمزی كف دستان بعلت اتساع و گشاد شدن عروق كوچك
شبكههای عروقی كه منظرهای شبیه عنكبوت زیر پوست ایجاد میكنند ( مخصوصاًدر پوست قفسه سینه، شانهها و صورت)
بزرگ شدن شكم
تحلیل رفتن عضلات
خونریزی گوارشی بعلت اتساع وریدهای گوارشی كه میتواند خطرناك باشد.
آسیب به مغز و سیستم عصبی كه آنسفالوپاتی نامیده میشود كه سبب مشكلاتی از جمله گیجی، عدم تمركز و اختلال حافظه میشود.
کی به پزشک مراجعه کنم
به پزشک مراجعه کنید در صورتی که:
در صورتی که در معرض خطر ابتلا به هپاتیت C هستید.
در تماس با هپاتیت C بوده اید.
علائم هپاتیت C را دارید.
آزمایش خون شما برای هپاتیت C مثبت بوده است.
در صورتی که مبتلا به هپاتیت C هستید و دچار هر یک از علائم زیر شدید به اوژنس مراجعه کنید:
احساس گیجی و یا داشتن توهم
خونریزی از مقعد یا استفراغ خونی
به چه كسانی میتوان مراجعه نمود :
پزشكان عمومی
متخصصین اطفال
متخصصین داخلی
متخصصین عفونی
اگر دچار عوارض هپاتیت شدهاید مجموعهای از یك متخصص بیماریهای گوارش و كبد و متخصص بیماریهای عفونی میتوانند به شما كمك نمایند.
آزمون های تشخیصی
گرفتن شرح حال و انجام معاینه دقیق پزشك را در تشخیص هپاتیت C یاری میكند و اگر به هپاتیت C مشكوك شد یك آزمایش خون جهت ارزیابی وجود آنتیبادی ضدویروس هپاتیت C درخواست میكند.
كه درصورت مثبت بودن نتیجه این آزمایش، آزمایش دیگری جهت بررسی ژنتیكی ویروس (RNA) انجام میشود. كه آزمایش آنتیبادی، ابتلای قبلی و آزمایش ژنتیكی فعال بودن هپاتیت C در حال حاضر و نوع ویروس هپاتیت C را نشان میدهد.
در صورت مثبت بودن آزمایشات فوق، ممكن است پزشك بیوپسی از كبد (نمونهگیری از كبد)انجام دهد برای این كه مشخص شود آیا ویروس به كبد شما آسیبی رسانده یا نه. در طی بیوپسی، از بین دندهها سوزنی وارد كبد كرده و نمونه تهیه میكند و نمونه را زیر میكروسكوپ بررسی خواهد كرد.
ممكن است پزشك سیتیاسكن و MRI یا سونوگرافی نیز جهت بررسی احتمالی سرطان کبد درخواست نماید.
درمان
هپاتیت C همیشه نیاز به درمان ندارد. درمان بستگی به نوع بیماری، نوع ویروس، میزان تخریب کبدی و وضعیت عمومی سلامت شما دارد. دارو هایی که بکار می رود گران قیمت و دارای عوارض جانبی هستند و برای همه مفید نمی باشند.
درمان و مراقبت در منزل:
روشهای زیر وضعیت روحی و جسمی شما را بهبود بخشد:
كم كردن تحرك: كاهش فعالیتها و استراحت بیشتر در رفع خستگی شما كمك كننده است با كمك دیگران برنامه كاری خود را سبكتر و قابل انعطافتر نمائید.
ورزش: ورزش می تواند انرژی شما را افزایش داده و افسردگی را کاهش دهد. ورزش آئروبیک بسیار مناسب است. فردای روز مصرف پگ اینترفرون از ورزش هایسنگین خود داری کنید.
برنامه غذایی مرتب و مقوی: بیاشتهایی و حالت تهوع در هپاتیت C رخ میدهد در این صورت باید تعداد وعدهها بیشتر شده و مقدار غذا در هر وعده كم شود. اگر بعدازظهرها دچار حالت تهوع میشوید وعده غذایی مقوی و كاملی را صبح استفاده كنید. رژیم غذایی مناسب عبارت است از استفاده زیاد از سبزیجات و میوهها و محدود كردن قندها و چربیها. اگر سیروز دارید مصرف نمك و پروتئین زیاد، خوب نیست.
اجتناب از الكل و داروها: الكل و برخی داروها سبب آسیب رساندن به كبد میشوند اجتناب از آنها در صورت ابتلا به هپاتیت C امری ضروری است. در مورد الكل و داروهای مورد استفاده خود با پزشك صادق باشید و اگر تصمیم به ترك اعتیاد خود به این مواد را دارید با پزشك خود مشورت كنید. در مورد تمام داروهای نسخه شده و حتی گیاهی نیز با پزشك خود مشورت نمائید.
كنترل خارش بدن: در صورت ابتلا به خارش بدن حتماً با پزشك خود مشورت نمائید تا داروی مناسب برای شما تجویز شود. به دستورات درج شده روی بسته دارو عمل كرده و در صورت بروز هرگونه عارضه مصرف دارو را قطع نمائید.
كمك گرفتن برای رفع افسردگی: افسردگی در تمام بیماریهای مزمن و طولانی مدت ممكن است رخ دهد و یا افسردگی میتواند یكی از عوارض داروهای ضدویروسی استفاده شده در درمان هپاتیت C باشد. حتماً در مورد دریافت داروهای ضدافسردگی و یا مشاوره روانی با پزشك خود مشورت نمائید.
كسب اطلاعات در مورد بیماری: داشتن اطلاعات بیشتر در مورد هپاتیت C شما را در كنترل بیشتر بیماری كمك میكند. اطلاعات بیشتر در تصمیمگیری بهتر برای درمان و تغییرات در نحوه زندگی (چه از نظر جسمی و چه از نظر عاطفی و روانی) كمك كننده خواهد بود.
درمان دارویی:
هدف از درمان هپاتیت C محدود كردن و بازداشتن ویروس از آسیب رساندن جدی و بیشتر به كبد میباشد. درمان مقدماتی هپاتیت C بستگی به این دارد كه به فرم حاد یا مزمن آن دچار شده باشید.
درمان هپاتیت C حاد و كوتاه مدت:
بدلیل عدم اطلاع از بیماری و بدون علامت بودن آن، درمان صورت نمیگیرد. در صورت اطلاع درمان در پیشگیری از بیماری طولانی مدت نقش خواهد داشت. البته هنوز بر سر این كه چه زمانی درمان آغاز شود و نیز طول مدت درمان بحث وجود دارد.
درمان هپاتیت C مزمن و طولانی مدت:
اگر آزمایشات خون و بیوپسی كبد شما، مطرح كنندة بیماری مزمن باشند، اما كبدتان سالم باشد ممكن است نیازی به درمان نداشته باشید. در حالیكه كبدتان آسیب دیده باشد نیاز به درمان تركیبی دارید.
درمان ضدویروسی در موارد زیر پیشنهاد نمیشود:
معتادان تزریقی و الكلیها (مصرف كنندگان متادون میتوانند از این داروها استفاده كنند)
مبتلایان به سیروز پیشرفته
ابتلا به افسردگی شدید و دیگر اختلالات روانی
حاملگی و یا تمایل به باردار شدن: در صورتیكه از داروهای ضد ویروسی استفاده كردهاید تا 6 ماه پس از قطع دارو باید از 2 روش پیشگیری از بارداری استفاده نمائید. (این داروها روی جنین اثر میگذارند)
ابتلا به یك بیماری خودایمنی مثل لوپوس، سوریازیس، روماتوئید آرتریت و یا بیماریهایی مانند دیابت، بیماری قلبی و تشنج.
داروهای ضدویروسی در افراد 18 سال به بالا كه در خونشان ویروس وجود داشته و بیوپسی كبد نشان دهنده آسیب كبدی میباشد، توصیه می شود.
در مورد درمان ضدویروسی در كودكان 17 – 3 ساله اطلاعات كمی وجود دارد اما متخصصان معتقدند كه كارآیی این داروها در اطفال مانند بالغین است و درمان تركیبی با ریباویرین و اینترفرون در اطفال تائید شده است.
درمانهای دارویی ضدویروسی عبارتند از:
پگ اینترفرون و بقیة انواع اینترفرونها كه شبیه پروتئینی در بدن هستند كه برای مبارزه با عفونت ایجاد میشود.
تركیب اینترفرونها با ریباویرین كه شانس بهبودی را افزایش دهد.
تركیب پگ اینترفرون و ریباویرین موثرتر از تركیب سایر اینترفرون ها و ریباویرین میباشد. مصرف پگ اینترفرون بصورت تزریق هفتگی و طریقه مصرف ریباویرین 2 قرص روزانه میباشد.
طول مدت درمان بستگی به نوع ویروس از نظر ژنتیكی دارد و از 6 ماه تا 1 سال طول میكشد. اگر پس از 3 ماه بهبودی در كبد حاصل نشود مصرف دارو قطع خواهد شد.
درمان تركیبی پگ اینترفرون و ریباویرین در 50 تا 80% موارد باعث درمان یا کنترل بیماری می شود.
گاهی اوقات درمان باعث كاهش تعداد ویروسها در خون نمی شود ولی با این حال برخی از مطالعات نشان داده كه درمان باز هم میتواند از آسیب كبدی ممانعت كرده و احتمال سیروز و سرطان كبد را كاهش دهد.
داروهای درمانی هپاتیت C گران قیمت بوده و دارای عوارضی از جمله خستگی، سردرد، تب، حالت تهوع، افسردگی، کم خونی، اختلالات تیروئید و مشكلات دیگری میشوند.
باید منافع درمان ضد ویروسی نسبت به مضار آن سنجیده شود. در تصمیم گیری برای دریافت درمان عجله نكنید زیرا هپاتیت C به آرامی پیشرفت میكند. حتماً در این زمینه با پزشك خود مشورت كنید.
اگر تمایل به دریافت داروی ضدویروسی نداشته باشید، پزشك شما را تحت بررسی دقیق و دورهای قرار میدهد و هر 5 - 4 سال یكبار از شما بیوپسی كبد به عمل میآورد تا میزان آسیب كبدی شما را كنترل نماید.
درمان عدم پاسخ به دارو های ضد ویروسی:
گاهی اوقات با وجود ناموفق بودن اولین دوره درمان می شود دوره دیگری را امتحان کرد. این موضوع بستگی به آن دارد که چقدر خوب دوره اول را تحمل کرده باشید، چقدر درمان اولیه موثر بوده باشد، تفاوت دوز دارو با دوره اول چقدر باشد و نوع ویروس هپاتیت C چه باشد.
درمان جراحی:
در صورتیكه هپاتیت C سبب آسیب كبدی و نارسایی و از كار افتادن كبد شود، جهت افزایش طول عمر بیمار، پیوند كبد انجام میشود. كه البته پیوند كبد عملی متداول و معمولی نمیباشد.
پیوند كبد عملی گران قیمت با خطر بالا بوده و پیدا كردن كبد اهدا شده نیز مشكل است. تنها افرادی كه از سلامتی كامل برخورداند ( غیر از نارسایی كبد ) برای این عمل در نظر گرفته میشوند.
پیوند كبد برای معتادان تزریقی، الكلیها، مبتلایان به افسردگی شدید و یا اختلالات روانی مناسب نیست.
اگر پیوند كبد دریافت كردید تا آخر عمر باید تحت نظر متخصص بوده و جهت جلوگیری از پس زدن پیوند نیاز به مصرف داروهای سركوب كننده ایمنی دارید.
هپاتیت C ممكن است سبب درگیر كردن كبد جدید شما نیز شود و میتواند مشكل اساسی ایجاد كرده و سبب از كار افتادن كبد پیوندی شود. با این حال اكثر بیماران پس از دریافت پیوند كبد از حال عمومی خوبی برخوردارند و میتوانند به زندگی طبیعی خود بازگردند.
درمانهای دیگر:
برخی از بیماران در پی یافتن درمانهای تكمیلی و یا روشهای درمانی دیگر برای هپاتیت C هستند. تا این زمان روش دیگری برای كاهش علائم و درمان این بیماری پیدا نشده است.
سیر بیماری
بعد از اینكه ویروس به بدن شما وارد میشود ممكن است دچار هپاتیت C حاد شوید كه بیشتر افراد مبتلا به هپاتیت C حاد مشكل كبدی نداشته و بهبود مییابند.
بیش از 85% از افرادی كه به ویروس هپاتیت C دچار شدهاند فرم مزمن بیماری در آنها ایجاد میشود.
هپاتیت C مزمن به مرور باعث ایجاد آسیبهای كوچك كبدی میشود كه در صورتیكه میزان این آسیبها زیاد شود در عملكرد كبد شما تاثیر خواهد داشت و حدود 25% از افراد مبتلا به هپاتیت C مزمن طی 20 سال و یا بیشتر دچار مشكلات جدی كبدی مانند سیروز و هپاتوسلولار کارسینوما میشوند.
عوامل زیر میتوانند احتمال ابتلاء شما به آسیب شدید كبدی افزایش دهند:
میزان آسیب کبدی در زمان تشخیص بیماری
سن بالای 40 سال
مصرف الکل
مرد بودن
چاقی
دیابت
ابتلا به HIV یا سایر بیماریهای سیستم ایمنی
با وجود این كه اغلب افراد مبتلابه هپاتیت C مزمن، در اثر این بیماری فوت نمیكنند، %5 - 1 از افراد مبتلا به آسیب جدی و شدید كبد ناشی از هپاتیت C جان خود را از دست می دهند.
در مطالعات زیادی كه انجام شده مشخص گشته كه بطور متوسط زمان ابتلا به هپاتوسلولار کارسینوما 28 سال پس از آلوده شدن با ویروس هپاتیت C میباشد. هپاتوسلولار کارسینوما 10-8 سال پس از ابتلای بیمار به سیروز، رخ میدهد.
افراد مبتلا به هپاتیت C در صورت بروز سیروز، داشتن سن بالا، مرد بودن و بالا بودن آلفافیتوپروتئین (AFP)، استفاده از الكل و ابتلا همزمان به هپاتیت B، احتمال بیشتری دارد كه به هپاتوسلولار کارسینوما دچار شوند.
سیروز احتمال ابتلا به هپاتوسلولار کارسینوما را بالا میبرد. اما برخی ازمبتلایان به هپاتوسلولار کارسینوما، سیروز ندارند.
بیماریهای مرتبط
خیلی از بیماریهای خارج از كبدی با هپاتیت C مزمن ارتباط دارند كه ربطی با شدت بیماری كبدی نداشته و وقوع آنها امری معمول نمیباشد.
كرایوگلوبولینیمیا:
شایعترین بیماری، كرایوگلوبولینیمیا می باشد. وقتی سلولهای سفید خون توسط ویروس هپاتیت C تحریك شوند آنتیبادی غیرطبیعی به نام كرایوگلوبولین تولید میكنند كه این آنتیبادیهای غیرطبیعی در عروق كوچك بدن رسوب كرده و سبب ایجاد التهاب عروقی (واسكولیت) میشوند و میتوانند اعضای مختلف بدن از جمله پوست، مفاصل و كلیه را درگیر سازند.
این بیماری علائم متفاوتی را ایجاد میكنند مانند: درد مفاصل و التهاب مفاصل، لكه های برافروخته و ارغوانی رنگ خصوصاً در قسمت پایینی پاها (پورپورا)، تورم پاها به علت دفع پروتئین در ادرار و درگیری و درد عصبی (نوروپاتی).
پدیده رینود نیز در این بیماران ممكن است رخ دهد. رینود عبارت است از تغییر رنگ نوك انگشتان دست و پا در اثر سرما كه ابتدا سفید، سپس ارغوانی و در نهایت قرمز رنگ میشود.
كرایو به معنی سرد میباشد و در آزمایشگاه كرایوگلوبولین از طریق تماس خون با سرما شناسایی میشود. همچنین اگر التهاب عروقی (واسكولیت) در بیوپسی و نمونهگیری از اعضای بدن (مثلاً پوست یا كلیه) دیده شود، تأیید كننده وجود كرایوگلوبولین میباشد.
درمان صحیح ویروس هپاتیت C میتواند سبب از بین رفتن كرایوگلوبولین شود.
لنفوم:
لنفوم (سرطان سلولهای لنفاوی) سلولهای B غیرهوچكینی نیز با هپاتیت C مزمن در ارتباط میباشد و علت آن تحریك شدن زیاد سلولهای سفید خون از نوع B، توسط ویروس هپاتیت C میباشد كه سبب تولید سلولهای B غیرطبیعی میشود.
درمان موارد خفیف این بیماری با اینتروفرون گزارش شده است ولی اکثر بیماران نیاز به درمانهای ضد سرطان دارند.
بیماریهای پوست:
دو بیماری پوستی لیكن پلان و پورفیریا کوتانئا تاردا (porphyria cutanea tarda) با هپاتیت C مزمن ارتباط دارند كه با درمان هپاتیت C (درمان با اینتروفرون) این بیماریها نیز بهبود مییابند.
وجود اتوآنتیبادی:
در 25% از بیماران مبتلا به هپاتیت C آنتیبادی علیه بدن خود بیماران (اتوآنتیبادی) وجود دارد مانند آنتیبادی ضد هسته سلول، آنتیبادی ضد ماهیچه صاف و فاكتور روماتوئید.
چگونه با هپاتیت C کنار بیاییم؟
زیستن با بیماریهای مزمن از قبیل هپاتیت C سبب افسردگی و مشکلات عصبی میشود. همچنین درمان این بیماریها خود باعث عوارض جانبی شده كه كنار آمدن با آنها نیز ساده نیست.
از سوی دیگر این گونه بیماریها در روابط فردی بیمار با دیگران نیز تداخل دارند. شما ممكن است به علت ترس از عكسالعمل و برخورد فامیل و آشنایان از برخورد و رویارویی با آنها پرهیز نمائید. ولی حقیقت این است كه در زمان بیماری، شما احتیاج بیشتری به افراد برای اعتماد كردن و تكیه كردن به آنها دارید. روابط خود را با دیگران حفظ كنید اما واقعیتها را در مورد بیماری خود به آنها بگوئید.
افراد خانواده، همسر و شریك جنسی و هر كسی كه خود شما صحیح میدانید باید از بیماری شما اطلاع داشته باشند هر چند كه امكان انتقال بیماری به آنها كم باشد. باید این افرد آزمایش شده و در صورت نیاز درمان شوند. در جریان قرار دادن دیگران، به نفع شما نیز میباشد چرا كه برای درمان بیماری نیاز به همكاری و درك متقابل خانواده و دوستان صمیمی خود دارید. جهت تفهیم بهتر، قبل از این كه با آنها در مورد بیماری خود صحبت كنید، شرایط را آماده نمائید و واقعیتهای زیر را در مورد هپاتیت C برای ایشان توضیح دهید :
هپاتیت C بسیار آرام پیشرفت میكند و ممكن است چند دهه بدون علامت باشد.
هپاتیت C قابل درمان و كنترل است و درصورت بروز علائم، درمان میتواند به شما كمك كند.
هپاتیت C به راحتی سرایت نمیكند، احتمال ابتلای دیگر اعضای خانواده كم است.
داشتن اطلاعات صحیح در مورد هپاتیت C بسیار كمك كننده است.
با همسر خود صحبت كنید. اگر چه امكان سرایت بیماری طی تماس جنسی كم است اما باز هم امكان ابتلا وجود دارد. استفاده از كاندوم همواره توصیه میشود زیرا از انتقال هپاتیت C و بیماریهای مقاربتی دیگر جلوگیری مینماید. اگر شما برای مدتی طولانی و تنها با یك نفر رابطه دارید احتمال انتقال بیماری خیلی كم است. همسر و شریك جنسی خود را در ابهام نگذارید و حتماً در مورد بیماری خود با او صبحت کرده با هم به نتیجه واحدی برسید.
چگونه با هپاتیت C زندگی کنیم؟
در صورت ابتلا به هپاتیت C به 2 نكته توجه كنید:
شما سالها میتوانید زندگی طبیعی داشته باشید.
مبتلا بودن به بیماریهای مزمن نیاز به حمایت عاطفی دیگران دارد در غیر اینصورت شما احساس تنهایی میكنید.
اغلب افراد بیمار، بیشتر به بیماری خود توجه میكنند و كمتر به خود اهمیت میدهند. برای آسوده شدن از این حالت احتیاج به كمك مناسب چه در زمینة عاطفی و چه در زمینة پزشكی دارید.
اقدامات پزشكی:
هپاتیت C یك بیماری مزمن است و شما سالها با پزشك معالج خود در ارتباط خواهید بود. لذا پزشكی را كه از با تجربه و حاذق بودن او اطمینان دارید و براحتی با او مسائل را در میان میگذارید انتخاب نمائید. پزشكی كه واقعاً بیماری و شرایط شما را درك نماید هر بار زمان کافی به شما اختصاص دهد میتواند كمك بسیاری به شما كند.
هم چنین از منابع ( كتاب، سایتهای اینترنتی) موثق در مورد بیماری خود و درمان آن كسب اطلاع نمائید ( دقت كنید كه منابع بیارزش و غیر علمی را انتخاب نكنید).
رابطة هپاتیت C و افسردگی:
زیستن با هر بیماری مزمنی سبب افسردگی میشود. اما افسردگی در بیماران تحت درمان با پگ اینترفرون یك عامل خطرناك است. درمان هپاتیت C می تواندسبب عوارض جانبی عاطفی روانی مانند عصبانیت، تحریكپذیری و یا افسردگی شود.
افرادی كه سابقه افسردگی دارند قبل از اینكه تحت درمان برای هپاتیت C قرار گیرند با روان پزشك حتماً مشورت نمایند. شاید لازم باشد درمان تا بهتر شدن شرایط روانی بیمار، به تعویق افتد و یا اینكه قبل از شروع درمان هپاتیت C افسردگی بیمار درمان شود. همچنین ورزش و تمرینات بدنی مرتب در بهبود حال روانی و افسردگی بیماران موثر است. حتماً قبل از شروع درمان، در مورد افسردگی ناشی از دارو با همسر خود صحبت كنید.
گروه درمانی:
برای دوستان و افراد خانواده، سخت است كه مشكلات شما را درك كنند لذا ممكن است دوست داشته باشید با بیمارانی كه مانند خود شما هستند آشنا شوید. این وب سایت یک بخش مخصوص بیماران جهت ارتباط با هم دارد.
کنترل
مراقبت از سلامت خود، برای بیماران هپاتیتی بسیار مهم است. اقدامات دیگری علاوه بر تغذیة مناسب، تمرینات و ورزشهای مرتب، درمان دارویی و برخورداری از حمایت عاطفی خانواده، در حفظ سلامتی شما نقش دارند كه عبارتند از:
اجتناب از بیمار شدن: ابتلا به دیگر ویروسهای درگیر كنندة كبد مانند ویروس هپاتیت B و A برای بیماران مبتلا به هپاتیت C خطرناك است لذا واكسینه شدن علیه این بیماریها به شما توصیه میشود. همچنین ایدز سبب تضعیف سیستم ایمنی شما شده و روند پیشرفت بیماری را سرعت میبخشد. اگر شركای جنسی متعددی دارید حتماً از كاندوم جهت پیشگیری از این بیماریها، استفاده نمائید.
داشتن خواب كافی: معمولاً بیماران هپاتیتی، با اختلال در خوابیدن مواجهند. بیخوابی یكی از عوارض درمان میتواند باشد و بیماران فكر میكنند كه مشكل پیش پا افتاده و جزئی است. اما واقعیت این است كه بیخوابی میتواند اثر زیادی داشته و حتی برخی از علائم از جمله خستگی مفرط میتواند ناشی از بیخوابی باشد. درمان خاصی برای بیخوابی ناشی از هپاتیت C وجود ندارد اما راههای معمولی مانند حمام آب گرم، اجتناب از ورزش وپرهیز از غذا خوردن زیاد قبل از خواب موثرند. همچنین با نظر پزشك خود میتوانید از داروهای خواب آور استفاده كنید.
دقت داشتن در مورد الكل و داروهای دیگر: كبد در متابولیسم و پاك سازی خون از برخی مواد نقش دارد و هپاتیت C میتواندسبب كاهش این عملكرد طبیعی كبد شما شود. لذا الكل، برخی داروهای گیاهی و پزشكی برای مدت طولانیتری در بدن باقی میمانند و اثر بیشتر و شدیدتری به جا میگذارند برخی از مواد سبب افزایش خطر آسیب كبدی در بیماران مبتلا به هپاتیت C میشوند. ضد دردها و قرصهای سرماخوردگی كه دارای استامینوفن و آسپیرین میباشند و نیز مقادیر زیاد برخی ویتامینها مثل ویتامین D و A و بسیاری از گیاهان دارویی میتوانند سبب آسیب رساندن به كبد شوند خصوصاً زمانی كه بیمار الكل مصرف میكند. اگر هپاتیت C دارید هرگز خودسرانه داروی گیاهی، ویتامین و دیگر داروها را مصرف نكنید. اگر سیگار میكشید و یا اعتیاد دارید حتماً جهت ترك آن اقدام نمائید و به مراكز معتبر جهت ترك اعتیاد مراجعه کنید.
حفظ آرامش خود: خود بیماری مزمن و نیز درمان آن می تواند سبب عصبانیت و افسردگی شود. ورزش به همان اندازه كه از لحاظ جسمی مفید است از لحاظ فکری وروحی نیز موثر است. استفاده از تكنیكهای كسب آرامش (Relaxation) و ماساژ میتوانند موثر باشند افراد زیادی از این روشها سود میبرند. خود را تنها نگه ندارید با دیگران رابطة اجتماعی برقرار كنید. با دوستان خود به گردش روید و كارهایی كه دوست دارید انجام دهید. اجازه ندهید ناراحتی شما در مورد بیماری خود مانع از انجام كارهای معمولی شما شود.
مثبت اندیش باشید: بسیاری از بیماران مبتلا به هپاتیت C زندگیهای طولانی دارند و برای سالها علائم بیماری را نشان نمیدهند. مرتب به خود یادآوری نمائید كه تشخیص زودرس بیماری میتواند به نفع زندگی شما باشد و به این نتیجه برسید كه تشخیص دادن بیماری شما میتواند باعث شود تا شما زندگی سالمتر و كاملتری چه از لحاظ فیزیكی و جسمی و چه از لحاظ عاطفی داشته باشید.
آلودگی همزمان به HIV و ویروس هپاتیت C
1. افرادی که حامل HIV می باشند، به خصوص معتادانی که مواد مخدر تزریقی استفاده می کنند، ممکن است که ویروس هپاتیت C (التهاب کبد) را نیز با خود حمل کنند.
2. بیماری هپاتیت C در افرادی که حامل HIV هستند، جدی تر و خطرناک تر است.
3. بسیاری از بیماران مبتلا به هپاتیت C هیچگونه علایمی از این بیماری نشان نمی دهند.
4. بیماری هپاتیت C (التهاب کبد) قابل معالجه است.
1. یکی از راه های آلودگی به HIV تزریق مواد مخدر است. تزریق مواد مخدر همچنین یکی از راه های اصلی شناخته شده آلودگی به ویروس هپاتیت C نیز است. در حقیقت 50 درصد تا 90 درصد افرادی که از طریق تزریق مواد مخدر آلوده به HIV شده اند، همزمان مبتلا به بیماری هپاتیت C می باشند.
عفونت به ویروس هپاتیت C در اشخاصی که آلوده به HIV می باشند جدی تر می باشد.
2. ویروس هپاتیت C می تواند به کبد آسیب رساند و همچنین در معالجه HIV می تواند تاثیر منفی داشته باشد. بنابراین افرادی که آلوده به HIV می باشند، باید مطمئن شوند که ناقل ویروس هپاتیت C نمی باشند و تمام پیشگیری ها و اقدامات لازم برای جلوگیری از آلوده شدن همزمان به ویروس هپاتیت C را به عمل آورند.
3. بسیاری از افرادی که دچار بیماری هپاتیت C می باشند، هیچگونه علایمی از این بیماری را در خود بروز نمی دهند. بنابراین خون این افراد باید مورد آزمایش قرار گیرد اگر جواب آزمایش نشان دهنده آلودگی به ویروس هپاتیت C باشد، پزشک می بایست قطعه کوچکی از کبد را برداشته (بیوپسی Biopsy/ ) تا از این راه میزان خسارت وارده به کبد را مشخص کند.
4. معالجه ویروس هپاتیت C در بیماران مزمن (بیمارانی که این ویروس را برای مدت طولانی با خود حمل کرده اند)، حتی برای افراد آلوده به HIV ، انجام پذیر است.
عوامل افزایش دهنده خطر
• مسافرت به مناطقی که بهداشت نامناسبی دارند.
• بیبندوباری
• تزریق موادمخدر داخل رگ
• مصرف الکل
• تزریق خون
• کارکنان پزشکی و سایر حرفههای خطرزا
• مهد کودکها یا مراکز نگهداری
• دیالیز
• تغذیه نامناسب
• وجود بیماری که باعث کاهش مقاومت بدن شده باشد.
چگونه کبد به هپاتیت C مبتلا میشود؟
از بین بیماریهاى ویروسى، بیمارى هپاتیت یكى از شایعترینهاست. با وجود اینكه ویروسهاى عامل هپاتیت همگى به بافت كبد حمله میکنند اما به دلیل ساختار ژنتیكى متفاوتشان منجر به بروز انواع مختلف هپاتیت مثل A، B، C و D مىشوند.
در این میان هپاتیت سی در اغلب موارد بدون آنكه با نشانه خاصى همراه باشد كبد را آلوده می كند و بدون كه فرد متوجه شده باشد در مراحل پیشرفته منجر به سرطان کبد میشود.
ابتلا به این بیماری از عمدهترین علل زمینهساز پیوند کبد در جهان به شمار میرود. درسال گذشته میلادی نزدیک به یک میلیون مورد هپاتیت سی در سراسر جهان گزارش شد. در حال حاضر دارو یا روش درمانى مشخصى براى درمان و یا تحت كنترل در آوردن این بیمارى ویروسى وجود ندارد در درجه نخست به دلیل اینكه تا كنون روشن نبود که ویروس هپاتیت سی چطور وارد سلول سالم میشود.
متخصصان ژنتیک دانشگاه کلن در آلمان مدتهاست كه بر روى این ویروس تحقیق مىكنند. این متخصصان معتقدند حضور یا عدم حضور یک پروتئین مشخص درون سلولهای کبد،نقش مهمی در بروز بیماری هپاتیت سی بازی میکند. این پروتئین که آنرا Nemo نام گذاشتهاند هدایت کننده یك سیگنال مشخص در سلولهای کبدی است. شناسایی این پروتئین پژوهشگران را به براى ساخت داروی كه هپاتیت سی تحت کنترل درآورد امیدوار كرده است.
Mikroskopپروفسور مانولیس پاسپاراکیس مدیر این پروژه در مورد Nemo میگوید: «Nemo پروتئینى است که یک مرحله بسیار مهم را درون سلول كنترل میکند. این پروتئین مثل کلیدی است که یک در مشخص را قفل مىكند. تصور كنید درون هر كدام از سلولهاى كبدى درى وجود دارد كه مانع ورود عوامل خارجی به درون سلول مىشود. اگر این در قفل نشود سلول در برابر حمله عوامل خارجی مثل ویروسها بیدفاع میماند.»
عدم حضور Nemo و غیرفعال شدن این پروسه دفاعى راه را براى ورود ویروسهاى مختلف از جمله ویروس هپاتیت سى باز می گذارد. حمله ویروس هپاتیت سى به سلولهاى كبدى تعداد زیادى از سلولهای این اندام را از بین مىبرد. در نتیجه بافت كبد برای جبران سلولهای از دست رفته شروع به تقسیم پر سرعت و سلول سازی میکند. حالتی که در طولانی مدت منجر التهاب این بافت و بیماری مضمن كبد میشود. اكنون این سوال مطرح است كه چطور و چه زمانى میتوان داروى موثر علیه هپاتیت سى تهیه كرد.
پروفسور پاسپاراكیس مىگوید: «در حال حاضر فقط می شود امیدوار بود و احتمال داد كه در مسیر درستى هستیم. اما با قطعیت می توانم بگویم كه بسیارى از ویروسها با بلوكه كردن این پروتئین وارد سلول میشود. ما در مدلهاى آزمایشگاهىمان توانستیم ثابت كنیم كه غیر فعال شدن پروتئین Nemo عامل اصلى سرطانى شدن سلولهاى كبدى در اثر حمله ویروس هپاتیت C است. حال باید دنبال راهى باشیم كه پروتئین غیرفعال را دوباره فعال كند.»
با اینكه یافتن این پروتئین و نحوه عمل آن درون سلولهاى كبدى گام بزرگى در راه شناخت بیمارى هپاتیت سى است پروفسور پاسپاركیس و گروه تحقیقاتى او معتقدند دست كم پنج تا ده سال زمان نیاز دارند تا بتوانند به مدل آزمایشگاهىشان را به نسخه داروخانهاى تبدیل كنند.
منابع :
هپاتیت C ، علت ، پیشگیری ، علائم ، تشخیص ، درمان http://ylym.wordpress.com
بیماری هپاتیت C چیست؟ http://www.birtak.com
هپاتیت C- زندگی با یك بیماری مزمن و بیصدا http://publicrelations.tums.ac.ir
آن چیزی كه هر بیمار مبتلا به هپاتیت احتیاج به دانستن آن دارد http://publicrelations.tums.ac.ir
چگونه کبد به هپاتیت C مبتلا میشود؟ http://www.dw-world.de
آلودگی همزمان به HIV و ویروس هپاتیت C http://www.iranhiv.com
هپاتیت ویروسی http://daneshnameh.roshd.ir
هپاتیت C http://aftab.i