پیکر تراشی و نقش برجسته سازی در معماری رمانسک
پیکر تراشی وابسته به معماری که مدتی نزدیک به 600 سال متروک و از یاد رفته بود، در دوران رمانسک مجددا رواج یافت و بیشتر در قالب نقش برجسته سازی روی سنگ در بخش های مناسب همانند سر ستونها، بلای سر درها (اطراف سر درها) و حاشیه و قاب بندیهای تزئینی جلوه گر شده است. معروفترین پیکره های این دوره را می توان پیکره ((آرمیای نبی)) و یا نقش مسیح را در پادشاهی نام برد.
از نمونه های کلیساهایی که نقش برجسته سازی در نمای آنها به این سبک و روش کار شده، سر در ورودی ((کلیسای سن سرنن تروفیم))، سر در ((کلیسای گیل دوگارد))، سر ستون((کلیسای سن پیر)) و سر ستون ((کلیسای سن بنین)) را می توان نام برد.