اصطلاح «فرهنگ كاری را نداشتن» یا همان واژه «بی فرهنگ» در جامعه ما به صورت گستردهای مورد استفاده قرار میگیرد: «فلانی آدم بیفرهنگ/ بافرهنگی است.» به همین دلیل بسیاری به صورت دائم از «فرهنگ» و از «داشتن» یا «نداشتن» آن صحبت به میان میآورند.
تمام این صحبتها در حالی مطرح میشود كه هر فردی این لغات را در چارچوب خاصی برای خود تعریف میكند. با وجود این با شكلگیری جوامع صنعتی امروزی و شهرنشینی مفهوم بیفرهنگی یا برخورداری از فرهنگ بالا در مقابل عقب افتادگی و غیره شكل گرفته است. همین بهانهای شد تا به سراغ تعدادی از سرشناسان جامعه برویم و از آنان دو سؤال بپرسیم:
یك: بیفرهنگی یعنی چه؟
دو: خود شما خودتان را بافرهنگ میدانید یا بیفرهنگ؟!
آنچه در ادامه میخوانید حاصل گفت و گوی خبرنگار اجتماعی روزنامه «جوان» با تعدادی از هنرمندان، نمایندگان مجلس، ورزشكاران و صاحبنظران است.