تبیان، دستیار زندگی

باید گفت، هیچ تعارضى میان امر به معروف و شیوع ظلم در آخرالزمان وجود ندارد؛ زیرا:
اوّلا، همان گونه كه در كتاب هاى كلامى و اعتقادى توضیح داده شده، دین اسلام، آخرین دین و برنامه براى هدایت انسان ها است كه از سوى خداوند و توسط پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) ابلاغ شده است و تا روز قیامت ادامه خواهد یافت. رسول اكرم(صلى الله علیه وآله) فرمودند: «أیّها الناس حلالی حلال إلى یوم القیامة و حرامی حرام إلى یوم القیامة ألا و قد بیّنهما الله عزّوجل فى الكتاب و بیّنتهما لكم فی سنتی و سیرتی...؛[1]

 اى مردم! آن چه حلال كرده ام، حلال است تا روز قیامت و آن چه حرام كرده ام، حرام است تا روز قیامت. این دو را خداوند در كتاب (قرآن) بیان داشته و من نیز براى شما در سنّت و سیره ى خودم تبیین كرده ام.».

 
طبق فرمایش پیامبر(صلى الله علیه وآله) احكام اسلامى تا روز قیامت به قوّت خود باقى است و غیبت امام(علیه السلام) موجب سقوط تكالیف شرعى نمى شود و همان گونه كه مى دانیم، امر به معرف و نهى از منكر نیز یكى از احكام مهم دین اسلام است كه در قرآن و احادیث سفارش بسیار به آن شده است. خداوند مى فرماید:

(وَ لْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ یَدْعُونَ إِلَى الْخَیْرِ وَ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ)؛[2] باید از میان شما، جمعى دعوت به نیكى و امر به معروف و نهى از منكر كنند و آنان، همان رستگاران اند.

امام صادق(علیه السلام) مى فرماید:
اى مردم! امر به معروف و نهى از منكر كنید. همانا، امر به معروف و نهى از منكر، اجل را نزدیك نمى كند و رزق را دور نمى سازد.[3]


امر به معروف و نهى از منكر، یكى از واجبات دینى است كه ما مكلّف به انجام دادن آن هستیم و از نظر عقلى، هیچ ملازمه اى میان فراگیر شدن فساد و ظلم در آخرالزمان و سقوط تكلیف وجود ندارد. در روایاتى كه خبر از فراگیر شدن ظلم و جور در آخرالزمان داده اند، هیچ اشاره اى به سقوط تكلیف نشده و تك تك ما، مكلّف به اجراى احكام الهى هستیم، هر چند دیگران از این كار كوتاهى كنند.
 
ثانیاً، این كه در احادیث گفته شده، امام مهدى(علیه السلام) به هنگام فراگیر شدن ظلم و جور، ظهور مى كنند، به این معنا نیست كه در آن زمان، هیچ شخص و گروه سالم و متّقى پیدا نخواهد شد، بلكه برعكس، در بسیارى از احادیث ذكر شده كه به هنگام ظهور، شیعیانى راستین و متّقى خواهند بود كه به یارى امام مهدى (علیه السلام) خواهند شتافت. امام كاظم(علیه السلام) مى فرماید: «لو قد قام قائمنا یجمع الله إلیه شیعتنا من جمیع البلدان؛[4] هنگامى كه قائم ما قیام كند، خداوند، شیعیان ما را از تمام شهرها به دور آن حضرت جمع خواهد كرد.».


شكّى نیست كه این روایات، حاكى از این است كه شیعه، به هنگام طلوع دولت كریمه ى حضرت مهدى(علیه السلام) حضور دارد و نباید به خود سستى راه بدهد، بلكه باید به كمك آن حضرت بشتابد. حال، اگر ما شیعیان، داراى قدرتى متشكّل و نیرومند و با ساز و برگ باشیم و سپاه و ارتشى مجهّز و مؤمن و نیروهاى مردمى وسیع و كارآمدى داشته باشیم و در هنگام ظهور، همه ى این امكانات را در اختیار حكومت حضرت مهدى (علیه السلام) قرار دهیم، قطعاً، بهتر به یارى آن حضرت شتافته ایم.
بنابراین، تشكیل حكومت اسلامى، امر به معروف و نهى از منكر و تربیّت فرزندان و سایر افراد جامعه ى اسلامى منافاتى با ظهور آن حضرت نخواهد داشت.
پی نوشتها:
[1]. همان، ج 27، ص 119.
[2]. آل عمران: 104.
[3]. وسائل الشیعة، ج 16، ص 125.
[4]. بحارالأنوار، ج 52، ص 219.
منبع: امام مهدى(عجل الله تعالی فرجه الشریف)، رسول رضوى، انتشارات مركز مدیریت حوزه علمیه (1384)

هوالعزیز
سلام

این همان مسئله ای است که اگر بدرستی توجه نکنیم دچار اشتباهات انجمن های متفاوت می شویم...

اما سوالی که باید از خودمان بپرسیم این است, که اگر قرار بود در دوران غیبت سعی به ظلم و اشاعه آن کنیم چرا در قرآن و احادیث به امربه معروف و نهی از منکر سفارش شدیم؟
آیا در آنها استثنایی آمده است که در زمان غیبت چنین نکنید؟