با توجه به اینکه فیبرها انرژی تولید نمی کنند و موجب جذب نشدن موادی همچون آهن و کلسیم می شوند لذا مصرف زیاد آنها سوء تغذیه افراد را در پی دارد.
به گزارش سلامت نیوز ، دکتر کیمیاگر، متخصص تغذیه در گفتگو با باشگاه خبرنگاران افزود: در واقع فیبرها دسته ای از کربوهیدرات ها هستند که به دلیل پیوندهای شیمیایی آنها قابل هضم و جذب نیستند.
وی ادامه داد: فیبرها را می توان به دو دسته محلول و غیر محلول تقسیم کرد و این درحالیست که فیبرهای محلول در آب به طور عمده در میوه و سبزیجات و فیبرهای نامحلول در غلات مانند جو و گندم وجود دارد.
وی افزود: فیبرهای محلول در آب به دلیل جذب شدن در دستگاه گوارش به مقدار زیادی موجب حجم غذا شده که در نهایت موجب سیری سریع افراد می شود.
کیمیاگر اظهار داشت: تحقیقات نشان می دهد فیبرها در دستگاه گوارش کمک می کنند که سرعت هضم و جذب قند نیز کاهش یابد.
وی افزود: زمانی که در یک وعده غذایی هیچ فیبری وجود نداشته باشد قندی که در غذا وجود دارد چه از نشاسته یا از ترکیبات دیگر باشد سریعتر وارد خون شده و در طی زمان کوتاهی قند خون را افزایش می دهد که هر چه افزایش سرعت قند خون به دنبال مصرف غذا سریعتر باشد به همان میزان ما نیاز سریعتر و بیشتری به ترشح انسولین در خون پیدا کنیم تا بتوانیم قند افزایش یافته در خون را به حالت طبیعی برگردانیم که این نوع عادت غذایی موجب ایجاد اختلالات متابولیکی مثل دیابت می شود.
این متخصص تغذیه عنوان کرد: اما باید توجه داشت که مصرف زیاد فیبرها سبب می شود که در یک وعده غذایی جذب عناصری مثل آهن، روی، کلسیم و منیزیم دچار مشکل شوند و فرد با کمبود این عناصر مواجه شود.
