کاش شماره 7 می امد{به خاطر میلیون ها ابی}
ساعت بعد از اینكه تصویر انگشت جوهری جواد نكونام به تیتر اول همه رسانه های ورزشی تبدیل شد، خبر منتفی شدن بازگشت فرهاد مجیدی به استقلال، كام هواداران این تیم را تلخ كرد. هوادارانی كه بعد از قرارداد نكونام، منتظر بودند فرهاد هم برگردد تا سرنوشت شماره های 6 و 7 این تیم، به بهترین شكل رقم بخورد اما 6 آمد و 7 فقط «قضاوت را به مردم واگذار كرد»
فرهاد مجیدی اگرچه در میانه های فصل پیش استقلال را ترك كرد و یكی از دلایل مهم افت آبی ها در نیم فصل دوم و به تبع آن از دست دادن قهرمانی بود اما بدون هیچ شك و تردیدی، محبوب ترین استقلالی یك دهه اخیر است و با 4 گلی كه در دربی ها زده، جایگاه ویژه ای نزد هواداران دارد.
با این پیشینه، عجیب نیست كه در نظرخواهی سایت گل و در پاسخ به این سوال كه كدام گزینه برای كاپیتانی استقلال مناسب تر است؟، فرهاد مجیدی سه برابر بیشتر از نكونام رای داشته باشد (11 هزار به سه هزارو پانصد)اما این برآیند نظرات این جامعه آماری، با عقاید امیر قلعه نویی چندان سنخیتی ندارد و مربی استقلال، نكونام را برای بستن بازوبند مستحق تر می داند.
* رابطه نه چندان صمیمی
فرهاد مجیدی وقتی هنوز خیلی جوان بود، یكی از بازیكنان مورد علاقه اسطوره همیشه زنده استقلال، ناصر حجازی بود و او بود كه پای فرهاد را به استقلال باز كرد. اما فرهاد هیچ وقت بازیكن محبوب امیر قلعه نویی نبود. امیر وقتی سرمربی تیم ملی شد، با وجود اینكه در یكی دو بازی دوستانه از مجیدی استفاده كرد، او را از فهرست نهایی تیم اعزامی به جام ملت های آسیا خط زد و در توجیه تصمیمش گفت: «فرهاد مجیدی عقبه ملی ندارد» در آن سال ها مجیدی در باشگاه های اماراتی مشغول بود تا اینكه در لیگ هشتم، همراه با ناصر حجازی به استقلال برگشت اما در فصل كابوس وار استقلال، درخشش چندانی نداشت و فیروز كریمی هم معمولاً او را روی نیمكت می نشاند تا نوبت به امیر قلعه نویی رسید. قلعه نویی در یك سال و نیمی كه فرهاد مجیدی را در اختیار داشت، كمتر از او به عنوان بازیكن اصلی سود می برد و مجیدی فقط در مقاطعی یكی از 11 انتخاب اول قلعه نویی بود كه جباری دچار مصدومیت می شد. با این حال، مجیدی در اكثر بازی ها در نیمه دوم وارد زمین می شد و اتفاقاً موثر هم نشان می داد. جالب اینكه در آن زمان (لیگ نهم) هر وقت فرهاد مجیدی به زمین می آمد، بازوبند به دستان او بسته می شد و در هفته آخر و بازی مقابل پیام مشهد هم این فرهاد مجیدی كه جام قهرمانی را بالای سر برد اما حالا بعد از گذشت سه سال، قلعه نویی نظر دیگری دارد و قصد دارد بازوبند را به نكونام بسپارد.
* فرمول كاپیتانی
كاپیتان شدن در فوتبال دنیا، قاعده خاصی ندارد. در آلمان، كاپیتان با آرای مخفی بازیكنان انتخاب می شود. در انگلیس، معمولاً بازوبند به كسی سپرده می شود كه جایگاه ثابتی در تیم داشته باشد و در برزیل، حتی فاكتورهایی مثل زیبایی ظاهری، مد نظر قرار داده می شود. اما در فوتبال ایران، از دیرباز مرسوم بوده كه بازیكن باسابقه تیم، بازوبند را به دست می بندد، حتی اگر به لحاظ كیفی، بازیكن چندان بزرگی نباشد. با این منطق، برای بستن بازوبند در استقلال بازیكنانی مثل مجتبی جباری، خسرو حیدری، پژمان منتظری و سیدمهدی رحمتی در جایگاهی بالاتر از جواد نكونام قرار می گیرند اما گفته می شود، خرید جدید استقلال برخلاف آنكه گفته اهمیتی برای بازوبند قائل نیست، در این مورد، علاقه زیادی به كاپیتانی دارد. جواد نكونام كاپیتان تیم ملی است، اما در فوتبال دنیا ده ها نمونه مثل لئو مسی و كریس رونالدو هستند كه كاپیتان تیم ملی كشورشان هستند و در باشگاه شان، حتی كاپیتان دوم هم نیستند.
* معامله ای به ضرر فتح الله زاده
تنها چند ساعت قبل از اینكه مهلت نقل و انتقالات بازیكنان شاغل در ایران به پایان برسد، علی فتح الله زاده با صراحت اعلام كرد: «جباری زیدان آسیا، اما او را نمی خواهیم» و فقط با اصرار امیر قلعه نویی بود كه راضی شد بار دیگر هافبك عصیان گر تیمش را نگه دارد. در گفت و گویی كه بین فتح الله زاده و قلعه نویی رد و بدل شده بود، مدیر عامل استقلال رضایت داده بود جباری در استقلال بماند، مشروط بر اینكه قلعه نویی هم با بازگشت فرهاد مجیدی موافقت كند. اما این معامله در نهایت شكل نگرفت و فقط جباری آبی باقی ماند. در واقع قلعه نویی با زیركی، شرطی برای بازگشت مجیدی تعیین كرد كه از پیش، نتیجه آن مشخص بود. از منظری دیگر، شرط ژنرال، حامل نوعی «پیام» برای فرهاد مجیدی بود كه در صورت بازگشت هم، بازیكن اصلی نخواهد بود و باید اغلب هفته ها را روی نیمكت سپری كند. بهرحال قصه استقلال و فرهاد مجیدی كه با یك تكه پارچه سرنوشت ساز گره خورد، در اولین روز مرداد به پایان رسید و شماره هفتی كه روی سكوها، شعرهای زیادی در وصف او سروده شده، جایی در تیم قلعه نویی نخواهد داشت.
