تبیان، دستیار زندگی

تو می توانی روسری نصفه نیمه ات را ، هی برداری و دوباره بذاری
 می توانی گاهی بادبزنش کنی
 می توانی مانتوی سفید کوتاه نازک چسبان بپوشی تا گرمت نشود
 می توانی شلواری بپوشی که دمپایش تا صندل ات 20 سانتیمتر فاصله داشته باشد
 می توانی جوراب هم نپوشی
 لاک هم لابد خنک کننده است
 بستنی هم لیس بزن روی نیمکت پارک
 بوی ادکلنت هم می تواند تا ده متر پشت سرت تعقیبت کند
 فرض کن اینها بلد نیستند مثل تو باشند
 فرض کن اینها عادت کرده اند به این پارچه ی سیاه در این گرما
 فرض کن گرمشان نمیشود
 فرض کن تو روشنفکری و اینها امل
 آخر تو چه می دانی چادر ترنم عطر یاس در فضای غبار آلود دنیاست؟
 آخر تو چه می دانی حجاب خنکا و زیبایی به وجود هر دختر می نشاند؟
 تو می توانی خوش باشی به عرق نکردن در دنیا
 خنکای بهشت گوارایتان ، دختران چادری

 من نمیدانم
ملائک چطور می خواهند حساب کند ثواب چادری های رمضان مرداد را  ... !!

سلام
جناب ولایت خیلی ممنون عالی بود....:)

من، وقتی چادر سر می کنم، اول کمی دستانم گرم می شود، بعد خودم گرمم می شود، بعد آرام آرام گُر می گیرم، می سوزم...
اما با این حال تمام این سوختن ها را به بها می دهم نه به بهانه ی گرما، اینکه چادر نپوشم و با یک شلوار جین تنگ و چسبان و مانتوی کوتاه در خیابان راه بروم و باز به بهانه ی آفتاب چند مدل کرم سفید کننده به اسم ضد آفتاب بزنم و توهم برم دارد که چون چادر ندارم این گرمای هوا عادی است، اصلا شلوار چسبان و چند مدل کرم در گرم شدن من اثری ندارد...