متخصصان روانشناسی در کانادا هشدار دادند: تنبیه بدنی یا مقررات سخت و شدید باعث می‌شود که کودکان برای پنهان کردن خطاهای خود، بیشتر به دروغگویی متوسل شوند.
پروفسور ویکتوریا تالوار از دانشگاه مک گیل و دستیارش پروفسور کانگ لی از دانشگاه تورنتو در مطالعات خود دو گروه از کودکان را که درگروه سنی ۳ و۴ ساله بودند در شرایط مختلف با هم مقایسه کردند. گروه اول در یک مدرسه خصوصی ثبت‌نام شده بودند که این مدرسه به روش‌های سنتی مثل استفاده از ترکه و فلک برای تنبیه دانش‌آموزان اداره می‌شد. گروه دوم نیز در یک مدرسه خصوصی دیگری ثبت نام شده بودند که شیوه اداره آن با سیستم‌های آزادانه‌تر و با مقررات آسانتر بود. رفتار تک تک کودکان به طور جداگانه در هر دو مدرسه تحت مطالعه قرار گرفت.
به گزارش یونایتدپرس، در ادامه آزمایشات از کودکان خواسته شد در یک بازی «حدس بزن» شرکت کنند. متخصصان که در این بازی با کودکان همراه بودند از آنها درخواست می‌کردند که وقتی در اتاق تنها هستند دزدکی به اسباب بازی که داخل اتاق گذاشته شده بود، نگاه نکنند. تقریبا اکثر کودکان وقتی تنها می‌شدند به رغم توصیه متخصصان، این کار را انجام می‌دادند.
اما نتایج ارزیابی‌ها معلوم کرد کودکانی که در گروه اول یعنی در مدرسه خصوصی با روش سنتی و تنبیهی ثبت‌نام کرده بودند در پاسخ به این سوال که آیا دزدکی اسباب بازی را دیده‌اند تقریبا همگی‌شان دروغ می‌گفتند و جواب منفی می‌دادند، در حالی که کودکان در گروه دوم که در مدرسه تنبیه نمی‌شدند، فقط حدود ۵۰ درصد در مورد نگاه کردن به اسباب بازی دروغ می‌گفتند.
بعلاوه معلوم شد کودکانی که به دلیل تنبیه شدن توانستند بار اول دروغ بگویند در پاسخ به سوالات بعدی درباره جزئیات و مشخصات اسباب‌بازی، خیلی بهتر پاسخ‌های غیرصحیح و فریب دهنده می‌دادند تا معلوم نشود که دروغ گفته‌اند.
این مطالعه در مجله رشد کودک به چاپ رسیده است.
