آغاز بزرگترین ماموریت فضایی در مریخ

«كنجكاوی»، ناسا را به مریخ می‌برد!

 

جدیدترین كاوشگر مریخ ناسا، ساعتی پیش یعنی در عصر روز شنبه با موشك «اطلس پنج» از پایگاه فضایی كیپ‌كارناوال در فلوریدا به فضا پرتاب شد.

 

به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، پروژه ناسا برای انتقال «آزمایشگاه علمی مریخ» بر سطح این سیاره سرخ‌رنگ، چشم‎انداز وسوسه‌انگیزی دارد.

این آزمایشگاه که به اسم «کیوریاسیتی»(كنجكاوی) شناخته می‌شود، رباتی به ارزش دو میلیارد و 500 میلیون دلار است که به نسبت سایر ربات‌ها در نوع خود، برای نشستن بر سطح یک سیاره دیگر، توانایی بیشتری دارد.

 

مریخ‌نورد كنجكاوی با وزن نزدیك به یك تن كه دیگر مریخ‌نوردهای ناسا را كوتوله جلوه می‌دهد، پیچیده‌ترین كاوشگر سیاره‌یی محسوب می‌شود.

موشك اطلس پنج و كاوشگر كنجكاوی كه كانون ماموریت 2.5 میلیارد دلاری آزمایشگاه علمی مریخ(MSL) محسوب می‌شود، ساعتی پیش به فضا پرتاب شدند.

 

این كاوشگر شش چرخ حدود پنج برابر بزرگتر از كاوشگرهای «فرصت» و «روح» است كه در سال 2004 برای بررسی امكان وجود نشانه‌هایی از آب در گذشته در مریخ فرود آمدند.

كنجكاوی با خود 10 ابزار علمی را حمل می‌كند كه دو برابر محموله دو مریخ‌نورد پیشین است.

 

از جمله این ابزار می‌توان به یك لیزر تبخیر سنگ و چرخ‌دنده برای شناسایی مولكولهای آلی اشاره كرد. این مریخ‌نورد همچنین از یك مته در انتهای بازوی روباتیك 2.1 متری خود برخوردار است كه به جمع‌آوری نمونه‌ها از سنگهای داخلی مریخ كمك می‌كند. این اولین كاوشگر روباتیك مریخ بوده از چنین قابلیتی برخوردار است.

 

كاوشگر كنجكاوی اگوست سال آینده در دهانه 160 كیلومتری گیل در سطح مریخ فرود آمده و به بررسی امكان برخورداری كنونی یا گذشته این سیاره از حیات میكروبی خواهد پرداخت.

 

این پرتاب نه تنها برای دانشمندان كه برای افرادی دیگر از جمله دختری كه نام «كنجكاوی» را برای این كاوشگر انتخاب كرده رویدادی فراموش نشدنی خواهد بود.

 

ایسنا

كلارا ما، پیشنهاد دهنده نام مریخ‌نورد «كنجكاوی» ناسا

كلارا ما، دانش‌آموز دبیرستانی ایالت كانزاس كه سه سال پیش در رقابت ناسا برای انتخاب نام مریخ‌نورد جدید آن، نام «كنجكاوی» را ارسال كرده و برنده شده‌ بود، 

تا سال 2009، كاوشگر كنجكاوی به همان نام ماموریت سازنده خود، آزمایشگاه علمی مریخ نامیده می‌شد اما ناسا به دنبال انتخاب یك نام درخور برای این محصول برجسته خود از دانش‌آموزان خواست تا در مسابقه انتخاب نام شركت كنند.

بیش از 9 هزار پیشنهاد برای این سازمان ارسال شد كه از میان آنها نام پیشنهادی كلارا انتخاب شد.

آژانس فضایی آمریکا (ناسا) در سال 1997 میلادی کاوشگر «سوجنر» را که به اندازه یک اسباب‌بازی بود، به مریخ فرستاد. این کاوشگر فقط کمی بیش از 10 کیلوگرم وزن داشت.

این حرکت، هفت سال بعد تکرار شد و این بار دو کاوشگر مشابه با 170 کیلو وزن به مریخ فرستاده شدند. این دو کاوشگر فرصت (آپورچونیتی) و روح (اسپریت) نام داشتند و مجموع تجهیزات آنها به تنهایی 10 کیلو وزن داشت که هم‌وزن کل کاوشگر «سوجنر» بود.

هم‌اکنون منتظر کیوریاسیتی هستیم. ربات عظیم‌الجثه‌ای که بزرگ‌ترین ابزار آن به تنهایی نزدیک به چهار برابر کاوشگر کوچکی که در سال 1997 میلادی به مریخ فرستاده شد، حجم دارد.

جان گروتزینگر از پژوهشگران فعال در این پروژه، در توصیف کیوریاسیتی می‌گوید: «چهارچرخه‌ای به اندازه یک مینی کوپر است که روی چرخ‌های یک نفربر نصب شده است.»

با این توصیف، انتظارات زیادی از کیوریاسیتی می‌رود. یک ماشین بزرگ که به پرسش‌های بزرگی پاسخ خواهد داد.

«كنجكاوی» به دنبال چیست؟

مایک میر از پژوهشگران ارشد ناسا در پروژه اکتشاف مریخ می‌گوید: «آزمایشگاه علمی مریخ نقشی کلیدی در یک رشته ماموریت‌های مربوط به بررسی و مطالعه مریخ دارد. از جمله بررسی این که آیا امکان زندگی در این سیاره وجود دارد یا نه. این ماشین می‌تواند به یک منطقه برود و بعد از جست‌وجو به ما بگوید که آیا آنجا قابل سکونت بوده یا نه و حتی این که آیا آنجا امروز هم می‌تواند به عنوان یک محل زندگی مورد استفاده قرار بگیرد یا نه.»

مهندسان ناسا سیستم سه مرحله‌ای جدیدی را برای ورود این آزمایشگاه به جو مریخ و فرود آن در سطح این سیاره طراحی کرده‌اند.

آنها می‌گویند که با این سیستم، آزمایشگاه علمی مریخ در منطقه‌ای مشخص قرار می‌گیرد.

این منطقه مشخص، 20 کیلومتر وسعت دارد و آزمایشگاه علمی مریخ ممکن است در هر نقطه‌ای از آن فرود بیاید.

این سیستم جدید، دقتی به مراتب بهتر از فناوری‌های پیشین دارد.

ایسنا

كنجكاوی در كجا فرود می‌آید؟

گروتزینگر در مورد محل فرود كنجكاوی كه «دهانه برخوردی گیل» (Gale Crater) در نزدیکی خط استوای این سیاره است، می‌گوید: گیل یکی از عمیق‌ترین گودال‌های مریخ به شمار می‌رود كه کوهی با ارتفاع حدود سه مایل در مرکز این دهانه قرار دارد.

وی خاطرنشان كرد: مهم این است که این منطقه مرتفع مرکزی، متشکل از یک رشته لایه‌هایی است که در طول میلیاردها سال، سطح مریخ را پوشانده‌اند. در نتیجه ما نه فقط تصاویری با وضوح بالا داریم که لایه‌های این کوه را نشان می‌دهد، بلکه همچنین به دلیل طیف‌سنج‌هایی که در مدار مریخ داریم، می‌توانیم مواد معدنی را که با آب فعل و انفعال نشان می‌دهند، ببینیم.

هدف این است که آزمایشگاه کیوریاسیتی در منطقه‌ای صاف در عمق دهانه برخوردی گیل فرود بیاید. بعد از فرود، این ماشین به سمت نوک قله به راه می‌افتد.

در طول مسیر، این ماشین باید مقادیر قابل توجهی ترکیبات معدنی رسی (فیلوسیلیکات) پیدا کند که فهم جدیدی از وضعیت این سیاره سرخ در سال‌های نخست تشکیلش به دنبال خواهد داشت.

خاک رس و ترکیبات آن، فقط زمانی تشکیل می‌شود که سنگ برای مدتی بسیار طولانی در تماس با آب باشد.

بالاتر از محدوده‌ای که ترکیبات خاک رس قرار دارد، کاوشگر باید نمک‌های سولفات پیدا کند که مربوط به دوره‌ای است که سطح مریخ هنوز خیس و مرطوب بود، ولی روند خشک شدنش آغاز شده بود.

این ربات بالاتر که برود، بیشتر با سنگ‌هایی روبه‌رو خواهد شد که از تجمع گردوخاک تشکیل شده‌اند و مربوط به دوره زمین‌شناختی کنونی مریخ هستند که سطحی سرد و خشک دارد.

اما حتی قبل از تمام اینها، این لابراتوار در منطقه‌ای فرود خواهد آمد که از مدار مریخ، چیزی شبیه مخروطی آبرفتی به نظر می‌رسد. گستره‌ای از رسوب‌هایی که با جاری شدن جریان آب از دهانه این حفره به سمت پایین شکل گرفته است.

با استفاده از باتری پلوتونیومی در این ماشین، این امکان فراهم شده است که آزمایشگاه علمی مریخ برای بیش از ده سال در سطح مریخ در گشت‌وگذار باشد. این زمان، کافی است تا کف دهانه برخوردی گیل مورد اکتشاف قرار بگیرد و کیوریاسیتی تا قله کوهی که داخل آن است، بالا برود.

ایسنا

«كنجكاوی» به دنبال حیات مریخی نیست!

گروتزینگر با تاکید بر این كه این ماموریت برای یافتن حیات در مریخ نیست، اضافه می‌کند: می‎دانم که خیلی‌ها می‌خواهند بدانند که ما چه زمانی چنین کاری را انجام می‌دهیم. ولی اولین و مهم‌ترین قدم به سمت چنین ماموریتی، این است که سعی کنیم بفهمیم مواد مناسب ممکن است در چه منطقه‌ای وجود داشته باشد. در این مورد خاص، لازم است محیطی قابل زیست، شناسایی و تشخیص داده شود.

او می‌گوید: چنین محیطی، جایی است که منابع آب داشته باشد؛ چیزی که برای زندگی از نوعی که ما در زمین می‌شناسیم، لازم است. نیاز داریم که منبع انرژی داشته باشیم؛ این منبع برای موجودات زنده لازم است تا بتوانند به سوخت و ساز بپردازند. ما همچنین به منبع کربن نیازمندیم؛ یعنی چیزی که برای ایجاد ساختارهای مولکولی تشکیل‌‎دهنده ساختارهای یک موجود زنده، ضروری است.

این پژوهشگر ناسا می‌گوید: شاید عجیب باشد که چرا در چنین ماموریت‌هایی به طور مستقیم، علائم حیات بررسی نمی‌شود. دلیلش روشن است. انجام چنین بررسی‌هایی بسیار دشوار است و واقعیت این است که ما واقعا انتظار نداریم که اجتماعات وسیعی از حیات ذره‌بینی و میکروبی را در سطح مریخ پیدا کنیم، چون سطح این سیاره در شرایط کنونی خیلی سخت و ناملایم است.

به گفته او، پیشینه خیلی دور را که نظر بگیریم، وضعیت ممکن است کمی متفاوت باشد. الان تقریبا به نظر واضح می‌رسد که وقتی در بیش از سه میلیارد سال پیش، حیات روی زمین در حال شکل‌گیری بود، مریخ هم شرایطی گرم و مرطوب داشت.

او می‌گوید: یافتن نشانه‌هایی از نوع حیات در دوره‌های باستانی زمین، الان بسیار سخت شده است و اغلب نیازمند تجهیزات قابل توجهی هستیم. در حالی که این کار، با یک ماشین در ابعاد کیوریاسیتی در سطح مریخ، شدنی است.

این ماشین تجهیزات و ابزاری دارد که با آنها می‌تواند محیط اطرافش را بررسی و نمونه‌های احتمالی را ارزیابی کند.

چند دوربین و یک سیستم لیزری مادون قرمز از جمله این ابزارها است که با آنها می‌توان سطح یک سنگ را تحریک کرد و ساختار شیمیایی تشکیل‌دهنده‌اش را مشخص کرد.

این ماشین همچنین بازویی با حدود 2.1 متر طول دارد که روی آن ابزارهایی برای بررسی وضعیت از نزدیک، نصب شده است. از جمله مته‌ای روی این بازو نصب شده است که می‌تواند از حدود 5 سانتیمتری عمق یک سنگ، نمونه‌برداری کند.

آزمایشگاه علمی مریخ دو کیت آزمایشگاهی هم در داخل یکی از بدنه‌هایش دارد که با آنها می‌توان نمونه‌هایی را از سنگ، خاک و حتی اتمسفر مریخ آزمایش کرد.

به گزارش ایسنا، یکی از لحظه‌های مهم برای این ماموریت، زمانی خواهد بود که کیوریاسیتی بتواند مجموعه‌ای از مولکول‌های کربنی مربوط به ترکیب‌های آلی پیچیده مثل آمینواسیدها را پیدا کند.

ماموریت‌های قبلی روی مریخ، به ویژه وایکینگ‌ها در دهه 1970 میلادی، نشانه‌هایی از وجود مواد آلی در سطح این سیاره را مخابره کرده‌اند و خیلی خوب خواهد بود اگر کیوریاسیتی بتواند تمام تردیدها را در این باره از بین ببرد. هرچند، این کارخیلی سخت خواهد بود.

به همین دلیل، رسیدن به نتیجه‌ای مثبت، یک پیروزی برای تیمی خواهد بود که آزمایشگاه علمی مریخ را به راه انداخته‌اند.

هرچند باید توجه داشت که یافتن ترکیب‌های پیچیده آلی به معنای وجود حیات در مریخ نیست، چون می‌دانیم که این مولکول‌های کربنی می‌توانند منشاء غیرزیستی داشته باشند.

در عین حال، چنین کشفی، می‌تواند کمک کند که بدانیم دست‌کم پیش‌شرط های مورد نیاز برای حیات در سیاره سرخ وجود دارد.

بعد از این مرحله، می‌توان در فکر این بود که چطور حیات در مریخ مورد بررسی قرار بگیرد. هرچند تنها راه‌حل واقعی این خواهد بود که نمونه سنگ‌های مریخ برای تحلیل و آزمایش، به زمین فرستاده شود.

ایسنا

 گزارش تصویری از کاوشگر «کنجکاوی» و لحظه ی پرتاب این مریخ نورد

nasa.gov
universetoday.com

ویدئوی پرتاب

مشاهده ویدئوی پرتاب

گزارش تصویری 2

universetoday.com

ناسا ممکن است نتواند پیشرفت فرآیند فرود مریخ نورد بزرگ خود در روز ششم اوت (به وقت گرینویچ) بر سطح این سیاره را دنبال کند.

وسیله موسوم به "کنجکاوی" (Curiosity) در یک فرورفتگی موسوم به گودال گیل (Gale Crater) فرود خواهد آمد.سازمان فضایی آمریکا این فرود را با سایر ماهواره هایش تعقیب خواهد کرد اما ماهواره اصلی برای این کار ممکن است در موقعیت مناسب در آسمان نباشد.مهندسان درحال رسیدگی به ایرادی در ماهواره اودیسه بوده اند و این ماهواره هنوز در بهترین مدار برای نظارت بر این عملیات قرار نگرفته است.اگر این هدف در سه هفته آینده محقق نشود، ناسا تماس با مریخ نورد را هنگام فرود آن از دست خواهد داد.

البته این اتفاق تاثیری بر نتیجه فرآیند فرود نخواهد داشت زیرا این مرحله به طور اتوماتیک انجام می شود، اما باعث اضطراب زیاد برای کنترل کننده هایی خواهد شد که می خواهند فورا از فرود بی مشکل این ماموریت ۲.۵ میلیارد دلاری مطمئن باشند.داگ مک کوزیشن مدیر برنامه اکتشافات مریخی ناسا گفت: "می خواهم روشن کنم که این وضع تاثیری بر فرود ندارد؛ مساله فقط تماس است."

ورود به جو، کاهش ارتفاع و فرود این روبات ۹۰۰ کیلوگرمی بر سطح، خطرناک ترین جنبه کل ماموریت خواهد بود.مریخ نورد که هنوز در کپسول محافظ قرار دارد با سرعت ۲۰ هزار کیلومتر در ساعت به اتمسفر مریخ برخورد خواهد کرد و تلاش خواهد کرد برای فرودی نرم، سرعتش را به یک متر در ثانیه کاهش دهد.این میزان کاهش سرعت باید ظرف حدود هفت دقیقه انجام شود و در غیر این صورت "کنجکاوی" با شدت به سطح برخورد خواهد کرد.انتظار می رفت که مدارگرد اودیسه کل مراحل فرود را دنبال کند اما اخیرا دچار نقص فنی شد.هرچند آنتن های زمینی فرود را دنبال خواهند کرد، اما دیواره های پرشیب و عمیق گودالی که کاوشگر در آن فرود خواهد آمد به معنی قطع تماس رادیویی با زمین خواهد بود.به علاوه فاصله ۲۵۰ میلیون کیلومتری زمین از مریخ در روز پنجم و ششم اوت باعث می شود که علائم رادیویی برای نزدیک به ۱۴ دقیقه در راه باشد."کنجکاوی" همچنین به "آزمایشگاه علمی مریخ" (ام اس ال) موسوم است. این پیشرفته ترین وسیله فضایی است که تاکنون بر سطح یک کره دیگر فرود خواهد آمد.اگر این کاوشگر به سلامت فرود آید، ۹۸ هفته (زمینی) را صرف کاوش بر سطح مریخ برای یافتن آثار محیطی حاضر و قدیمی حمایت از حیات خواهد کرد.گودال گیل به این دلیل به عنوان محل فرود انتخاب شده است که داده های ماهواره ای حاکی از وجود رسوباتی در آنجاست که ظاهرا در حضور آب زیاد شکل گرفته اند.این کاوشگر مجهز به یک باتری پلوتونیوم است و در نتیجه باید انرژی زیادی برای فعالیت بر مریخ برای بیش از یک دهه داشته باشد.اما احتمال دارد که مکانیسم های این مریخ نورد خیلی زودتر از منبع انرژی آن زایل شوند

«كنجكاوی» آماده فرود تاریخی بر مریخ می‌شود/تصاویری از مراحل آماده‌سازی

پس از سپری كردن بیش از هشت ماه سفر در اعماق فضا، مریخ نورد «كنجكاوی» سرانجام فردا به مریخ رسیده و آماده فرود بر سطح سیاره سرخ می‌شود.

به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) تا كنون 14 تلاش برای فرود بر سطح سیاره مریخ توسط سازمان های فضایی مختلف صورت گرفته گه تنها شش مأموریت با موفقیت همراه بوده است.

ناسا برای انجام این مأموریت بیش از 2.5 میلیارد دلار بودجه صرف كرده و امیدوار است كه تلاش چندین ساله محققان با فرود موفقیت آمیز «كنجكاوی» در روز دوشنبه ششم آگوست (16 مرداد) همراه شود.

با توجه به تأخیر زمان ارسال سیگنال از مریخ به زمین كه حدودا 14 دقیقه است، كنجكاوی باید بصورت خودكار بر سطح سیاره فرود بیاید.

كنجكاوی (Curiosity)‌ پس از فرود، تحقیقات اكتشافی خود را به همراه دیگر مریخ نورد مستقر در سیاره سرخ موسوم به Opportunity آغاز می كند؛ این مریخ نورد در سال 2004 میلادی بر سطح مریخ فرود آمده بود.

پیش بینی وضعیت آب و هوای مریخ

آسمان خشك و بادهای آرام بهترین وضعیت آب و هوایی برای فرود كنجكاوی محسوب می شود.

از روز یكشنبه پرواز مریخ نورد بحالت خودكار در آمده است و فرود نیز بدون هدایت مركز زمینی انجام خواهد شد؛ در صورت بروز توفان گرد و غبار، كنجكاوی باید به تنهایی با این شرایط مقابله كند.

طراحی بزرگترین سپر حرارتی

سیاره سرخ بدلیل دارا بودن جو خشن به مثلث برمودای منظومه شمسی معروف است و به همین دلیل نیمی از مأموریت ها به این سیاره با شكست مواجه می شود.

مریخ نورد روباتیك كنجكاوی با سوخت اتمی، با سرعتی معادل 21 هزار و 250 كیلومتر در ساعت وارد جو مریخ می شود و برای گذر از جو خشن این سیاره به بزرگترین سپر حرارتی ناسا مجهز شده است.

قطر سپر حرارتی 4.5 متر است كه طراحی جدید از سپر حرارتی مورد استفاده در مأموریتStardust ‌ برای جمع آوری نمونه از ستاره های دنباله دار محسوب می شود.

نحوه برقراری تماس كنجكاوی با زمین

نحوه برقراری ارتباط مركز كنترل زمینی با مریخ نورد از سه راه امكان پذیر است كه دو شیوه شامل برقراری تماس مستقیم از طریق شبكه اعماق فضا ناسا (Deep Space Network) است.

كنجكاوی همچنین از یك سیستم ارتباطی با فركانس بالا و پر سرعت (UHF) برخوردار است كه امكان ارسال سیگنال به مدارگردهای مریخ را فراهم می كند.

مشاهده فرود تاریخی بر سطح مریخ

مریخ نورد كنجكاوی روز دوشنبه ششم آگوست ساعت 05:31 به وقت گرینویچ (10:01 به وقت تهران) بر سطح مریخ فرود می آید و پخش زنده این برنامه از طریق سایت http://www.nasa.gov/multimedia/nasatv قابل مشاهده خواهد بود.

منبع:ایسنا

سلام كنجكاوانه زمین به مریخ

ناسا در تلاشی بلندپروازانه‌ برای رسیدن به مریخ، روز دوشنبه (16 مرداد) بزرگترین كاوشگر خود را با موفقیت بر سطح سیاره سرخ فرود آورد.

به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، مریخ‌نورد «كنجكاوی» با ابعاد قابل مقایسه با یک خودرو و هزینه ساخت بیش از دو و نیم میلیارد دلار پس از هشت ماه و نیم سفر در مسافت 566 میلیون كیلومتری میان زمین و مریخ كه از نوامبر 2011 آغاز شده بود، با شیوه فرودی كه برای اولین بار اجرا شده، توانست با موفقیت در دهانه «گیل» مریخ فرود بیاید.

این فرود توسط مدارگرد اودیسه و با 14 دقیقه تاخیر به یكی از آنتن‌ها در استرالیا اطلاع داده شد. كنجكاوی به محض فرود در توئیتر اعلام كرد: «من به سلامتی در مریخ هستم، دهانه گیل من درون تو هستم.»

ناسا دقایقی پس از فرود نخستین تصاویر ارسالی از مریخ نورد «كنجكاوی» را منتشر كرد.

در پی این فرود موفق، موجی از شادی مهندسان و دانشمندان ناسا در آزمایشگاه پیش‌رانش جت ناسا و تعداد زیادی از خبرنگاران و عكاسان و چهره‌های علمی و غیر علمی در خارج از آن و جمعیت زیادی از دوستداران اخبار فضایی در میدان تایمز را در بر گرفت.

هدف از پرتاب این كاوشگر كه هفتمین كاوشگر ناسا در مریخ است،‌ بررسی امكان وجود حیات میكروبی در گذشته یا حال این سیاره و ارزیابی جو آن برای آماده‌سازی سفرهای انسانی و سكونت احتمالی اعلام شده‌ است.

فرود این آزمایشگاه سیار علمی شش چرخ توسط یک جرثقیل هوایی و بزرگ‌ترین چتر مافوق صوت جهان صورت گرفت. این شیوه برای اولین بار اجرایی شده چرا كه كاوشگرهای دیگر ناسا موسوم به روح فرصت برای فرود از كیسه‌های هوا استفاده كرده بودند.

كنجكاوی پس از هفت دقیقه عبور سخت از جو مریخ به سطح آن نزدیک شده و سپس توسط جرثقیل هوایی به آرامی بر سطح این سیاره فرود آورده شد.

كاوشگر كنجكاوی به محض ورود به ارسال یك تصویر غبار‌آلود از چرخ‌های خود بر روی سطح دهانه گیل که توسط دوربینی در قسمت عقب آن گرفته شده، پرداخته و فرود موفقیت‌آمیز این مأموریت را تأیید کرد. در روزهای آینده انتظار می‌رود كه این كاوشگر اولین تصاویر رنگی خود را از سطح محل فرود خود به زمین ارسال كرده و در هفته‌های آینده اولین سفر كوتاه خود را آغاز كند.

باراک اوباما، رییس‌جمهور ایالات متحده هم با انتشار بیانیه‌ای با اشاره به فرود موفقیت‌آمیز کنجکاوی به عنوان پیچیده‌ترین آزمایشگاه سیار که تا امروز بر سطح سیاره‌ای دیگر فرود آمده، این عملیات را افتخاری بی‌نظیر و نقطه عطفی تاریخی توصیف كرد.

چارلی بولدن، رئیس ناسا طی سخنانی در جمع خبرنگاران كه در میان شادی و هیاهوی دانشمندان و مهندسان در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا ایراد شد، اظهار كرد: امروز چرخ‌های كنجكاوی مسیر را برای ورود انسان به مریخ روشن كرده است. كنجكاوی كه پیچیده‌ترین كاوشگر ساخته شده تاكنون بوده، اكنون در سطح مریخ قرار دارد و در آنجا به جست‌و‌جوی پاسخی برای سوال قدیمی دانشمندان در مورد امكان وجود حیات در این سیاره خواهد پرداخت.

به گزارش ایسنا، كاوشگر یك تنی کنجکاوی كه از نیروی اتمی برای حركت خود بهره می‌گیرد قرار است به مدت دو سال روی سطح مریخ باقی مانده و طی این مدت در محل فرود خود در نزدیکی استوای مریخ آزمایشهای مختلفی را انجام دهد. بررسی‌های پیشین نشان داده كه مواد معدنی زیادی در کوهی نزدیك به دهانه گیل وجود دارد که احتمالا وجود آب در گذشته باعث ایجاد آنها شده‌است.

كاوشگر كنجكاوی از 10 ابزار علمی پیچیده برخوردار است كه شامل آزمایشگرهایی برای بررسی آب‌وهوا، میزان تابش و دیگر شرایط این سیاره، دو دوربین برای ثبت تصاویر سه بعدی و پانوراما و یك لیزر تبخیر كننده سنگ برای تعیین عناصر شیمیایی آنهاست. همچنین یك بازوی روباتیك دو متری با قابلیت گسترش از كاوشگر برای بررسی دقیقتر محیط اطراف دستگاه و یك حفار برای نمونه‌برداری از درون سنگها بر روی این مریخ‌نورد نصب شده است.

كل فرآیند فرود بزرگترین كاوشگر ناسا در شش مرحله ورود به جو با سرعت 20 هزار كیلومتر در ساعت در ارتفاع 131 كیلومتری دهانه گیل، استقرار با چتر نجات 15 متری توسط بزرگترین چتر فوق صوت برای كاهش سرعت سقوط كنجكاوی، جدا شدن سپر حرارتی و تصویربرداری از سقوط توسط دوربین زیر آن، تقویت موشك‌های روتر برای فرود بدون ضربه بر روی ابر بزرگ غبار با سرعت 2.4 كیلومتر در ساعت، جرثقیل آسمانی برای آویختن كاوشگر از فضاپیمای اصلی آزمایشگاه اكتشافی مریخ توسط چند نخ نایلونی و فرود در پی جدا شدن این نخ‌ها و دور شدن فضاپیمای حامل به مسافت ایمن انجام خواهد شد.

این در حالی است كه فضاپیمای آزمایشگاه اكتشافی مریخ پس از پایان سوخت آن بر روی سطح این سیاره سقوط خواهد كرد.

به گزارش ایسنا، مریخ‌نورد كنجكاوی كه با دو سال تاخیر بر روی موشك اطلس چهار به سوی این سیاره همسایه پرتاب شده، بر پایه كار كاوشگرهای قدیمی از جمله فرصت، یكی از دوقلوهای جستجوگر آب در سیاره سرخ ساخته شده است. ناسا امیدوار است در نهایت بتواند یك ماموریت سرنشین‌دار را به مریخ ارسال كرده و همچنین ماموریتهای روباتیك را به این نزدیكترین همسایه سیاره‌ای زمین ادامه دهد.

از حاشیه های دیدنی فرود تاریخی امروز در آزمایشگاه پیشرانش جت (JPL) ناسا كه توجه رسانه ها را به خود جلب كرد، سنت‌های خوافی جالب كاركنان ناسا برای افزایش شانس موفقیت ماموریتهای فضایی بود.

در لحظات ورود «كنجكاوی» به سطح سیاره مریخ كه رسانه‌های جهانی و انبوهی از دانشمندان و مهندسان برای مشاهده این فرود در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا جمع شده بودند، متخصصان ناسا طبق سنت خرافی ماموریت‌های فضایی این سازمان برای بالا بردن شانس موفقیت این كاوشگر دست به دامن بادام زمینی شدند.

بادام‌زمینی های شانس یكی از مجموعه سنتهای خرافی مرتبط با شانس در این مركز فضایی است كه مدیران و مهندسان ناسا به آن دست می‌زنند.

رهبران گروه چندین قوطی بادام زمینی بوداده با پوست را برای بخش كنترل ماموریت، مركز عملیات كاوشگر و چندین اداره دیگر خریدند. این سنتی است كه به دوره ماموریتهای رنجر در روزهای اول ناسا برمی‌گردد.

در اوایل دهه 1960، ماموریتهای «رنجر» برای پرواز و برخورد به سوی ماه و ثبت تصویر پیش از این تصادم طراحی شده بودند. شش فضاپیمای اول چه در سكوی پرتاب یا در تلاش برای خروج از مدار زمین با مشكل مواجه شدند.

برای پرتاب رنجر هفت، یكی از افراد با خود بادام زمینی به اتاق كنترل آورده و ماموریت با موفقیت انجام شد. از آن زمان تا كنون این سنت همیشه در تمام ماموریت‌ها رعایت می‌شود.

این قوطیها با برچسبهایی با نوشته‌های «چیزهای به جرات شكست‌ناپذیر» پوشانده شده‌اند.

علاوه بر این بادام‌زمینی‌ها، مهندسان ناسا رسم های خرافی دیگری مثل مهره‌های نگرانی، خط ریش و نگه داشتن ریش تا برد نهایی (Playoff beard) هم دارند. كاركنان این سازمان از تی‌شرتها و سوزنهای ماموریت خاص برای بزرگداشت این كاوشگر برخوردار بوده و غذاهای خاصی را می‌خورند.

از دیگر نكات جالب فرود بزرگترین ساخته بشر بر روی یك سیاره دیگر، همزمانی آن با زادروز نیل آرمسترانگ - اولین انسانی كه قدم بر روی ماه گذاشت - است.

کوشش‌های بین‌المللی برای دست‌یابی به مریخ از سال ۱۹۶۰ آغاز شده و آمریكا، شوروی سابق، اتحادیه اروپا و ژاپن تعداد زیادی مدارگرد، فضاپیماهای کوچک و دیگر دستگاهها را به سوی مریخ اعزام کرده‌اند که میزان موفقیت این مأموریت‌ها تاکنون ۴۰ درصد بوده‌است؛ ناسا در این اقدامات بیشترین درصد موفقیت‌ها را داشته‌ است.

ایسنا