اینم یه شعر از شهریار در مورد بسیج
یا علی باز از خدا دستی به همراه بسیج // جاودان کن در جهان این جلوه و جاه بسیج
یا علی خون حسینت کی رود از یادها // گو ببیند زینب این غوغای خونخواه بسیج
تا علمدارش گشاید بال شاهین علم // می دهد فرمان حسینت کو بود شاه بسیج
اشک و خون می بارد از آفاق آذربایجان // خود به مژگان رفت آذربایجان را بسیج
می زداید دود آه خیمه های سوخته // خیمه و خرگاه زد در کربلاآه بسیج
کور دل بودند اهل کوفه و بیعت شکن // قوم سلمان است این قوم دل آگاه بسیج
غرش ای شیر خدا ببر و پلنگ خفته را // تا شود صدامیان خرگوش و روباه بسیج
لشکر اسلام شد چون سیل وطوفان در خروش // کفر اگر خود کوه باشد می شود کاه بسیج
روز کین و انتقام است از گروه حرمله // چند باشد داغ اصغر زجر جانکاه بسیج
رهبر از نصر من الله داد فرمان جهاد // تا رسد فتح قریب از نصرت الله بسیج
صد هزار از “بیست میلیون” رهسپار جبهه هاست // تا بیفتد خرمگس در دام جولاه بسیج
رغبت و شوق شهادت خرمنی انباشته است // حاش لله نیست یک جو، هرگز اکراه بسیج
کربلاتشنه است و بر سقای خود چشم انتظار // طلعت ماه بنی هاشم بود ماه بسیج
با شعار یا محمد شیعه و سنی یکیست // نیست جز قرآن و حق ذکری در افواه بسیج
این سفر با “فتح پایان” باز می گردد سپاه // می دهد پایان به فتح گاه و بی گاه بسیج
سر به درگاه خدا می ساید این جهد و جهاد // شهریارا تا به سایی سر به درگاه بسیج