بعد از اینکه نسوان محترم در شغلهایی از قبیل
رانندگی اتوبوس وکامیون توانایی های بالقوه ی خود را نشان دادند و حماسه سازی
کردند ...نوبت آن رسیده تا با نقل حماسه های باستانی کور کنند چشم حسود
امّل را تا هی افاضه ی چرندیات نفرماید که : روح نقالی حماسه با روح لطیف
ضعیفه سازگار نیست و حس وحالی در مخاطب – البته حس وحالی که مورد نظر است! -
به وجود نمی آورد ...
برای رفع این مشکل می توان حماسه را
اندکی تلطیف کرد ( هم محتوایش را هم وزنش را!)که البته گویا کرده اند و نتیجه اش
را مشاهده خواهید فرمود...!
آخرین خبر حاکیست که تنی چند از بانوان محترم
خود را برای شرکت در مسابقه ی قویترین مردان ایران آماده می کنند تا بترکد
چشم و چرخ حسود!
خب این از این.....و اما این شما و این هم
«نبرد رستم
وسهراب به روایت گرد آفرید»(اولین زن نقال شاهنامه ی ایران که گویا در تالار فریدون ناصری
برنامه اجرا کرده است...!)
چنین
یـــــــاد دارم کــــــــه گوشم
شنید مر این داستــــان را
ز گـــــــــــردآفرید:
چــو
خورشید در آسمـــــان سـر
کشید سیه زاغ – خاک تــــو
سرش– پر کشید
تهمتـن
ســــــــوی آینــــــــه شـــــد
روان پس آنگــــــــه
بپوشید ببــــــــــــر بیان
دو دوری
بچرخیـــــــــد و خــــــود را
بدید "چه خوشگل
شدم" گفت و از جـــا پرید
در آن
آینــــــــه عکس خــــــود بوس
کرد خودش را برای
خـــــــودش لـــوس کرد
سبیـــــــل
خودش را بسی شـــــــانه
زد بـــــه زیر
بغــــــل نیز افشـــانه(۱) زد!
نهــــــــــــاد
آن یل نامی و تـــــــاج
بخش یکی چــــــــار پایه
بـــــــه نزدیک رخش
ســـــوارش
شــــــــــــــد و بعـد ویراژداد
بـــــه جولان هـــــــوای درســاژ(۲) داد
از
آنســـــــــــو شنــــو حــال سهراب
یل کــــه در خوشگلی بود
ضــــــرب المثل
در آورد
سهــــــــــــراب تی شرت
بــــزم پس آنگـــــه
بپوشید خفتـــــــــــان رزم
بر آن
زلــــــــــــف عقــــــــرب بمالید
ژل بزد تیـــــــر
مژگـــــــان خـــــــود را ریمل
دو ســاعت
جلـــــــــــو آینـــــــــه
ایستاد به
موهـــــــــای زیبـــــــاش حالت بداد
بگفتا
کـــــــه امروز بـــــــا ماست
شانس به میدان سپس
رفت بــــــــا یک آژانس
دو خوشگل
به نـــــــــــاز و ادا و
قمیش به میدان
رسیدند بــــــــــــا ایش و ویش
خرامــــــــــــــان
دو یل پیش هم آمدند و با غمـــزه مشغــــــــول کل کل شدند!
چنین
گفت سهراب یل : کای خـــــرفت کنــــــون مـــــــــرگ آمــد خِرت را گرفت
تهمتن
بشـــد قرمـــــــــز و گفت : وا!
چه حرفــــــــــای
زشتی! پنــــا بر خــــدا
جلــــــــو
رفت رستم ورا کـــــــــرد :
اَخ! دمــــــــاغ
حریفش کمــــــی گشت پخ!
بزد
جیــــغ : مُردم ! کجــــــــــــایی
ننه؟ بیـــــــــــا!
این هیولا منـــــــو می زنه!
بـــــرو
گمشــــــــــــو اکبیری بی
کلاس که ایران و توران
همــــــه ش مال ماس!
در این
بیــــــن و در حیص و بیص
نبــــرد
تهمتــــن دوبــــــــــاره یکی حمله کرد
کشیـــد
آنزمـــــــان گیس سهـــــراب
را بیـاورد
بــــــــــر چشـــــــــــــم او آب را
سپس یک
لگـــد زد به ســــــــاق
جوان که اشک از
دو چشمـــــان او شــد روان
سُهی
چونکه این ضربه خــورد از
رُسی! بگفت:این
تویی یـــا "پائولو روسی"؟(۳)
جلـــــــو
رفت سهراب یــــل ســــــوی او
گرفت از تهمتـــــن لُپِ چـــــــون هلو !
یکی
نیشگـــــــون از لُپــــــــــانش
گرفت تـــــــو گویی
کـــــه از درد جانش گرفت
چنین گفت
رستم به هـــــول و
ولــــــا: عجب ناقلایی تو
!شیطــــــــــــــون بلا!!
به
ناگــــــاه خــــــم شد به روی
زمین درآورد
کفــــــش خودش را بــــــــه کین
بزد
بـــــــر ملاجش یکی لنگـــــــه
کفش که شــــــد
قسمت عمده ی آن بنفش!
بشـــــــد
ضربه ی مغــــــزی آن پور
پاک ولــو
گشت حیوونکی روی خــــــــــــاک
بگفتــــــــــا
: نشــونت میدم ای
خشن! الهی تو چشمات
بره خــــــــاک و شن!!
ز بچه
محلهـــــــــای مـــــــا یک نفــــــر
برد ســــــوی رستــــــــم از اینجـــا خبر
که : ای
آقـــــــــــا رستم بیـــا زود
بــاش کــه
سهرابتــــــــــو کرده اند آش ولاش
چو رستم
شنید این یهـــــــو جیغ کشید
یقـــــــــــه هفـــــــــت پیراهنش را درید
بزد چنگ
بر لپ که : رستــــــــم
منم! الهی
خــــــــدا بشکنــــــــــــه گردنـــم!
بگفتـــــــا
: بابایی! منــــــم پــــــــور
تو! چـــــــــرا وا
نکردی چش کورتـــــــــــو!!
پی
کشتــــــــــن پــــــــور خــــــود
آمدی دیگه با تــــــــــو
قهرم ...تو خیلی بدی!
به
مـــامـــانی خــــود نگفتم
اگــــــــــــر
یــــــــــــــــه آشی برایت نپختم(!) اگـر
بزد جیغ
رستــــــــــــم از این فعـــل
بد: ایشالّا (!)
خداونــــد مرگــــــــــــم دهد!
اوا خاک
عــــــــــالم! ...تو هستی
بابا؟! بمیرم
الهـــــــــی !..نگفتی چــــــــــرا؟
چو گریید
آن شبــــه " لی وان کلیف"!(۴) کلینکسی آورد بیــــرون ز کیــــــــــف!!
کلینکـــــــــس را اول از هم
گشــــــــود سپس
از دل و جــــــان یکی فین نمود!
ز فین فین رستـــــم در آن
پهـن دشت
"زمین شش شد وآسمان گشت هشت"!
چو "
وی جی"(۵) در آغـــــوش گـــرم پدر
ـ برفت اینچنین
جــــان سهــــراب ، در!
.................................................
(۱) : افشانه = در آن روزگار به "اسپری" اطلاق می
شد!
(۲) : در ِ ساژ = به حرکات موزون اسب
هنگام طی طریق می گفتند!
(۳) :" Paulo rossi" = از سرداران پا به
توپ روم باستان در ۱۹۸۲ سال قبل یا بعد میلاد!!
(۴) : "Lee van cleef" = از "بد" های
معروف و جیره خوار "سرجولئونه" !
(۵) : وی جی : "وی جی بن اِشوینی"!
... مقتول به دست پدر در دیار هندوستان ، که فردوسی و گردآفرید بخش
پایانی داستانشان را از سرنوشت او اقتباس کرده اند!
شاعر: سعید سلیمانپور(بوالفضول الشعرا)
