مطالعات قبلی نشان می داد نوزادان قبل از تولد، پلک زدن و اخم کردن را تجربه می‌کنند و تحقیقات جدید در دانشگاه دورهام نشان می‌دهد برخی حرکت‌های صورت جنین در رحم مادر مشابه خندیدن و گریه کردن است.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، پژوهشگران علوم پزشکی می گویند : نتایج تحقیقات نشان می دهد که جنین در رحم مادر حرکاتی را در چهره خود بروز می دهد که می توان این حرکات را به عنوان خنده و گریه جنین شناسایی کرد.
نادجا ریس لند از کارشناسان دانشگاه دورهام در این مشاهدات خاطر نشان کرد: ما در این آزمایشات پیش از آنچه که انتظار داشتیم، مشاهده کردیم. بیش تر می دانستیم که جنین انسان در داخل رحم مادر پیش از تولد پلک می زند اما مشاهدات جدید از این هم فراتر رفته و نشان می دهد که جنین حتی در رحم خنده و گریه می کند.
این متخصصان با استفاده ازدستگاه های فراصوتی از حرکات چهره جنین در ماه های آخر بارداری تصاویر ویدئویی ضبط کردند. این تصاویر در هفته های ۲۰، ۲۴ و ۳۶ بارداری تهیه و بررسی شدند. این متخصصان متوجه شدند که با گذشت زمان و رسیدن به ماه های پایانی بارداری حرکات چهره جنین به مراتب پیچیده تر می شود.
پروفسور بریان فرانسیس از متخصصان دانشگاه لانکستر در این باره گفت: این مطالعه برای اولین بار نشان می دهد که در جنین های سالم رشد پیشرونده ای در حرکات چهره اتفاق می افتد که از حرکات ساده به پیچیده تکامل می یابد. این بدین معنی است که در ماه های پایانی حرکات چهره جنین مربوط به گریه و خنده است.
همچنین متخصصان در یک سری آزمایشات جدید دریافته اند که از هفته سی وپنجم بارداری به بعد فعالیت عصبی سلول های مغزی به تدریج از وضعیت نابالغ به وضعیتی شبیه به بلوغ تبدیل می شود. این تغییر به مدار عصبی جنین امکان می دهد تا احساس درد را بعنوان یک حس جداگانه از لامسه درک و دریافت کند. در نتیجه جنین انسان در هفته سی و پنجم تا سی و هفتم بارداری می تواند احساس درد را از حس تماس عادی تشخیص دهد.
ربکا اسلاتر، متخصص اعصاب در دانشگاه کالج لندن می گوید: نوزادان زودرس که قبل از هفته سی وپنجم متولد می شوند در هنگام تجربه حس لامسه یا درد، واکنش های مغزی یکسانی دارند.
این متخصصان در آزمایش اخیر روی فعالیت مغزی ۴۶ جنین در بیمارستان دانشگاه کالج مطالعه کرده و نتیجه مطالعات خود را در مجله «کرنت بیولوژی» به چاپ رسانده اند.
به این ترتیب معلوم شد که بین هفته ۳۵ تا ۳۷ بارداری، مغز جنین به طور مشخص می تواند محرک های درد را دریافت کند و تفاوت این محرک را از حس لامسه تشخیص دهد.
