از علیخانی و جمشیدی تا زائری و درستکار، برگ‌های برنده تلویزیون

سحرهای دوست‌داشتنی

برنامه «ماه خدا» هرچند امسال گاه با تکرار و دوری از خلاقیت همراه بود، همچنان برگ برنده تلویزیون در ماه مبارک رمضان بود که دست بر قضا، این امتیاز ویژه خود را مدیون «فرزاد جمشیدی» و اجرای خوب و پرمغز اوست. بسیاری از همکاران رسانه‌ای بر این باورند که برنامه سحرگاهی تلویزیون بدون او، هیچ حرفی برای گفتن نداشت و حتی بسیاری از آیتم‌هایش نیز تکراری و کلیشه‌ای بود. با این حال، تلویزیون در این سال‌ها و همین رمضان امسال به خوبی توانست سر سفره سحری مردم حاضر باشد.

احسان علیخانی، دیگر مجری جنجالی و بحث‌برانگیز چند سال پیش نیست. او امسال با «ماه عسل»، نه تنها تولدی دوباره در عرصه رسانه را جشن گرفت، بلکه نشان داد مجری ـ تهیه‌کننده توانمندی است که به خوبی و با احترام می‌تواند مخاطب را با خود همراه کند، بخنداند، متأثر کند و او را به فکر وادارد.

علیخانی امسال با ماه عسل نشان داد که می‌توان با میهمانانی برگزیده و از دل ملت ـ نه الزاما آدم‌های به هر دلیلی معروف ـ سفره روزه‌داری ملت را معطر کرد به عطر ایثار، گذشت، مهر و محبت و دیگرخواهی... برنامه او امسال دیگر جنجال بی‌پروایی برخی اجراهای گذشته و سابق این برنامه را نداشت و مخاطب را در حال و هوای بندگی در میهمانی خدا آشتی می‌داد.

حتی برنامه‌های جنجالی امسال که بر پایه برخی اخبار رخدادها در کشور شکل گرفت، طعم اخلاق و اخلاق‌گرایی داشت و این جدای از یک تبلیغ هنرمندانه در رسانه ملی، الگوسازی رفتاری را نیز در برداشت. با این همه، برخی میهمانان و موضوعات اصلی در این برنامه جای تأمل بیشتر داشت که برآیند کلی برنامه خوب ماه عسل، آن ضعف‌ها را قابل اغماض می‌کند.

شبکه دوم سیما، امسال در ابتکاری جالب، برنامه شب‌های روشن را با فرم و محتوایی خاص روی آنتن برد که البته عجله در ساخت و تصویب برنامه در دقیقه نود، به راحتی در نوع اجرای برنامه مشهود بود. اگر از محتوای تا اندازه‌ای قابل قبول برنامه ـ که بیشتر مدیون ظرافت‌های حجت‌الاسلام زائری بود ـ صرف نظر کنیم، شلختگی و به هم ریختگی و برخی نقاط متناقض در این برنامه، بیننده را اذیت می‌کرد، مثل اینکه چند سایت اینترنتی در انتقادهایی عنوان کرده بودند: چرا خیلی از آدم‌های حاضر در این پشت‌بام هیچ نقشی ندارند؟ یا مثلا در کدام پشت بام، حوض هست؟ یا اصلا چرا باید از برنامه در حین برنامه عکاسی شود و به مخاطب نشان داده شود؟! یا اینکه چرا یک نفر همواره باید برنامه را از پشت ـ بیشتر جلوی دوربین! ـ دوربین بگرداند و پاسکاری داشته باشد؟! و...

شبکه دوم البته یک برنامه خوب دیگر هم امسال در سحرها روی آنتن برد، برای روزه‌اولی‌ها که باز هم همین نقاط ضعف را داشت؛ یعنی استفاده از یک ابتکار جدید و خلاقیت رسانه‌ای اما در دقیقه نود با اجرایی شکسته و بسته!

نادر طالب‌زاده، نشان داده بیش از آنکه مجری توانمندی باشد، تحلیلگر و کارشناس خوبی است و شاید همین نکته مثبت باعث شود، برنامه‌های «راز» حتی با ناشناخته‌ترین میهمانانش هم دیده شود و گل کند.

او هم هرچند مانند برخی دیگر برنامه‌های صداوسیما، کمی در دام تکرار قرار گرفته، همچنان با بیان برخی ناگفته‌هایی که اصولا در رسانه ملی عنوان نمی‌شود، چه برسد به برنامه زنده، امسال هم شبکه نخبگان سیما را برای نخبگان فرهنگی ـ اجتماعی کشور جذاب‌تر کرد.

«راز» شاید امتیاز مثبت یا منفی برنامه امسالش «حضور چهره‌های گوناگون در حوزه‌های مختلف» باشد، چرا که بسیاری بر این باورند، این رفتار برای یک برنامه داغ و گفت‌وگو محور و دریافت مجموعه‌ای از اطلاعات هم‌عرض و تربیت مخاطب هوشمند خوب نباشد و برخی دیگر تغییر حوزه‌های گفت‌وگویی این برنامه بر پایه نیاز روز و سوار شدن بر بال خبر را و پذیرش مخاطبان جدید، بسیار خوب ارزیابی می‌کنند. در هر صورت، باز هم باید اعتراف کرد برنامه «راز» هم بیشتر از آنکه برخاسته از یک روند سازمانی در برنامه‌ریزی‌های کلان رسانه ملی باشد، بیشتر بر توانایی، اعتبار شخصی و نگاه دغدغه مند نادر طالب‌زاده سوار است.

برنامه پر مغز و جذاب «این شب‌ها» با اجرای دقیق، بدون اضافات و نیز بدون تکلف علی درستکار با دعوت از اهالی علم و معرفت در حوزه اعتقادات، نشان داد که با فکر و اندیشه و بدون بهره از رویکردهای دستوری در حوزه سبک زندگی دینی، می‌توان برنامه ای جذاب و پر مخاطب را روی آنتن برد و بدون کمترین دلزدگی نزد مخاطب، او را به فرو رفتن در اندیشه های ناب الهی واداشت.

«این شب‌ها» به جز یکی از شب‌ها که به دلایلی، برخی انتقادات را ـ البته به جا ـ برانگیخت، نمونه عالی یک برنامه‌سازی هدفمند و خالصانه بود که توانست مخاطبان بسیاری را جذب کند و امیدواریم همچنان ادامه داشته باشد.

حالا باید چه کرد؟

متأسفانه نگاه نادرستی که در برخی تصمیم‌گیران و اتاق‌های فکر تلویزیون هست، معطوف به مناسبت‌ها و زمان‌های خاص است، در حالی که رسانه باید بداند، جذب مخاطب بالا، هنر نیست، بلکه نگهداری این مخاطب است که هنر یک رسانه به شمار می‌رود.

برای همین، درخواست عمومی مخاطبان، همواره بر این نظر استوار بوده که «برنامه‌های پرمخاطب» نباید محدود به یک زمان خاص شود و باید تداوم داشته باشد؛ هرچند این مهم نیازمند کار کارشناسی و بهره از همه ظرفیت‌های موجود در کشور و میدان ‌دادن به همه نخبگان است تا نه تنها برنامه‌سازی‌های ما به تکرار و کلیشه و نداشتن حرف روز نیفتد، بلکه انواع سلیقه‌ها، نظرها و جناح‌های فکری و فرهنگی را نیز دربرگیرد.

تابناک

سلام.
برنامه ی راز برنامه ای هست که مخاطب خودش رو داره ... راستش همیشه عادت داشتیم توی برنامه های سیما حرفای پاستوریزه بشنویم ولی به لطف نگاه اقای طالب زاده روی خیلی از بحثهای که تا امروز کسی در رسانه مطرح نکرده بود رو بهش پرداخت امیدوارم ادامه داشته باشه.
راستش شما برنامه ی «گره» رو از قلم انداختید.
نقد کتاب داشتند و راجع به حجاب هم حرف زدند و راجع به سبک زندگی و معماری اسلامی هم درش صحبت شد.
گره و راز رو بیشتر نگاه می کردم ... فقط چون جنس حرفهاشون تازه تر بود ...
یا علی

"نادر طالب‌زاده، نشان داده بیش از آنکه مجری توانمندی باشد، تحلیلگر و کارشناس خوبی است"

سلام
با تمام احترامی که برای این استاد بزرگوار قائلم, ولی همیشه مجری گری ایشون برای من زیر سواله!

*همیشه سِگرمه های توی هم!
*شمرده و واضح صحبت نکردن!
*جملات نصفه!
*نگاه نکردن به مهمان برنامه!

همیشه دوست داشتم به ایشون بگم, شما که کارشناس خوبی هستید و مورد قبول بسیاری, بد نیست در زمینه مجری گری نیز تمرین هایی داشته باشید.

سلام.
راستش اگه قرار باشه با نگاه طنز نگاه کنی جالب ترین مهمون برنامه های راز اقای بهزاد هست وقتی داغ می کنه و اون رگ انقلابیش ورم می کنه ... الله اکبر :))
اره خب مجری حتما باید مثل علیخانی یا فرزاد حسنی باشه ... خوشگل؛ با کلاس؛ خوش تیپ؛ با عشوه؛ مهربون؛ ابرو کمونی؛ ...

اتفاقا این اقای طالب زاده به مهموناش خیلی هم توجه داره ... ولی وقتی مهموناش خانوم هست خب رعایت می کنه.اصلا مهمونای برنامه جورین که اگه توجه نکنی چی میگن بعدا نمی دونی چی بپرسی

راجع به سگرمه های توهم ایشون ... به نظرم اشکال از فرم ابروهاشونه چون وقتی می خنده هم همون حالتیه ... :))

سلام

با توجه به اینکه من این استاد گرامی رو از نزدیک زیارت کردم (بدون سگرمه و خندان!) اینو دارم میگم

و درباره توجه به مهمانها, تابحال برنامه ای از ایشون ندیدم که مهمونشون زن باشه
و اینکه توجه منظورم اینه که به طرف نگاه کنه
گاهی مطلبی مینویسند به کنار ولی گاهی کف میزو نگاه میکنن!!
آیا میدونین این مدل نگاها ینی چی؟

لازم به ذکر هست که هر کسی در هر مقامی که قرار میگیره بهتره سعی کنه در اون مقام بهترین باشه بدون تقلید ولی از الگو گیری بی بهره نباشه
و اگر نقص هایی داره که نمیتونه برطرف کنه, در سمت دیگری خدمت کنه

جناب سها, سن و سال بنده هم از اینکه دنبال پسر خوشگل باشم(که قبلا" اش هم نبودم, قیافه برام مهم نیس هیچ وقت)گذشته ولی اینکه یه نفر به مخاطبانش احترام میذاره همیشه قابل تقدیره
چطور اسمی از آقای درستکار نبردید؟!!! ایشون که یه حالت عادی دارند !!

شما میتونین اینایی که گفتیم رو با همین آقای روی پشت بومی (اسمشو نمیدونم )مقایسه نمایید

(البته اگر قابل مقایسه باشن!!)

اتفاقا چنین برنامه هایی (مثل راز) باید جوانان بیشتری رو جذب کنه .

من جناب طالب زاده رو با همون حالت و پرستیژ خاص خودشون دوست دارم. متفاوت بودن آدمها، خودش باعث جذابیت و تنوع میشه. البته من حس میکنم جناب طالب زاده صداقت خاصی دارن و خیلی از مطالب رو بدون رودربایستی بیان میکنن. برنامشون واقعا جذاب بود. کلا من از اینکه زیاد تو صحبت مهمونا نمی پرن و اظهار نظر نمیکنن خوشم میاد.


برنامه ماه عسل هم که فوق العاده بود. من نوع بخورد جناب علیخانی با مهمونا و صمیمیت ایشون رو دوست دارم و مطمئنم که اجرای چنین برنامه ای در آن ساعت خیلی خیلی مشکله ولی ایشون توانایی بالایی از خودشون نشون دادن و البته مهمترین مساله در برنامه ماه عسل سوژه های نابش بود

انصافاً برنامۀ این شب ها فوق العاده بود ، محشر بود

ولی شب های پشت بامی واقعاً مجری بی ادبی داشت قهقهه های بی مورد حیف مهمانان این برنامه که با این مجری بی ادب طرف بودند اصلاً وقتی شبکه رو بر می گردوندم نمی تونستیم تو خونه رفتار این آقا رو توجیه کنیم و بلافاصله پشیمون می شدیم هر چند که مهمان و کارشناس برنامه خیلی خوب بودند چون من ازشون تو همون چند دقیقه آیه الکرسی رو یاد گرفتم ولی مجری خیلی کار رو خراب کردند و مانع شدند که آدم دست دلش بیاد بره اون کانال رو ببینه