سلام
بحث خوبی رو شروع کردین.باید بگم ربطی به بچه داشتن ونداشتن نداره،چون بلاخره خواهری ،برادر کوچکتری دارید که احیانا دروغ هم میگه.
به نظر من مقصر اول خود خانواده است.بچه ای که نمی دونه دروغ چیه ؟ از کجا با دروغ آشنا میشه؟از حرفهای مامان و بابا و آبجی و داداش.
واضح تر بگم :می خواهیم چیزی رو از بچه بگیریم تا آن رو خراب نکنه.میگیم اینو بده این جیزه
خب بچه تا حالا داشت با اون بازی میکرد و چیزیش هم نشده بود الان که متوجه شدی اون ارزش داره باید دروغ بگی تا اون رو بگیری؟
خلاصه کنم این که تو حرفهای روزمره چند تا دروغ تحویل میدیم که بچه ها هم میشنوند؟
ما باید خودمون به هم به خانواده به دوست دروغ نگیم،جلوی دروغ گفتن رو بگیریم تا شاهد باشیم بچه هامون هم دروغ رو ناشایست بدونند و به زبان نیارند.
حالا شاید بعدا مطلب بهتری به ذهنم رسید و دوباره تو بحث شرکت کردم.
