سفر یعنی زندگی ,زدودن بار خستگی ,شادمانی , بازدید مکان های دیدنی,غذاهای خوردنی و استراحت.از دیرباز ایرانی ها از هر تعطیلاتی برای سفر و تغییر آب و هوا سود می برده اند. اما...تعطیلات است و من یکه و یالقوز سفری ندارم.
چرا؟
1.بنزین لیتری700
برای پیمودن مسافت تهران تا نخستین شهر از استان های شمالی کشور 180 کیلومتر فاصله است و خودرو ملی من (پراید) در 100 کیلومتر7 لیتر بنزین می سوزاند پس به عبارتی 17هزار 640 تومان هزینه بنزین خواهم پرداخت.(البته آمل به دریا راهی ندارد و مسلما برای دستیابی به سواحل خزر باید مسافت بیشتری راپیمود).
2.اتاق شبی 30 هزار تومان
یک اتاق 12 متری باحداکثر امکانات شامل(پنکه سقفی-فرشهای پر از ساس,در و پنچره) در تعطیلات،شبی 30 هزارتومان هزینه دارد.
بنابر این چهار شب اقامت در یک اتاق 12 متری 120 هزارتومان خرج برمی دارد.
3. نان 300 تومانی
بامصرف روزانه 5 نان ,در چهار روز 6000 تومان هزینه نان خواهم پرداخت.
(سایر اقلام خوراکی شامل برنج, گوشت ,تخم مرغ و غیره را به سبب حفظ رژیم غذایی و تناسب اندام مصرف نخواهم کرد.)
با حقوق پایه 333 هزار و 300 تومان(بر اساس قانون وزارت کار در سال جاری) باید نیمی از حقوق خود (143هزار و 640 تومان ) را برای مسافرت هزینه کنم و احتمالا تا آخر ماه مقادیر قابل توجهی سماق بمکم .
بنابر این تعطیلات است و من یکه و یالقوز سفری ندارم.
