• توكل به خدا و دعای عاجزانه، قرار گرفتن رو به قبله و خواندن شهادتین! (اگه بدونید تو اون لحظه خوندن شهادتین چه لذتی داره)!
• تهیه و همراه داشتن انواع سلاح‌های سرد و گرم جهت جلوگیری از فرصت طلبی ساكنان شهرهای همجوار و حتی شما دوست عزیز!
• رساندن خود به یک فضای باز در صورت وجود!
• گوش دادن به شایعات از بدو شروع زلزله! (چون معمولاً واقعیات در ابتدا به صورت شایعات به گوشتان خواهد رسید!)
• رساندن خود به زیر زمین منزل حتی در برج‌های صد طبقه!• رفتن به بالای درخت در صورت پیدا نکردن مکان مناسب‌تر!
• حلالیت طلبیدن از دوستان و آشنایان و همكاران و خلاصه همه رفتگان و نرفتگان در هنگام زلزله!
• به یاد آوردن این جمله معروف بساز بفروشان عزیز : “دنبال نازکی ساختمان باش و کلفتی نان!”
• حفظ خونسردی حتی در صورت فوت کردن! (در صورت زنده ماندن بهتر است منتظر کسی نمانید، چون کس دیگری زنده نمی‌ماند که بخواهد به شما کمکی بکند. در نتیجه بروید و پشت سرتان را هم نگاه نکنی)!!
البته از من می‌شنوید بهتر است خودتان را همان‌جا راحت كنید و گرنه اگر زنده بمانید ممكن است از آتش سوزی بمیرید یا از برق گرفتگی، شاید هم در چاه بیفتید یا در دعواهایی که سر وسایل منزل شهروندان اتفاق می‌افتد، لت و پار شوید یا از گرسنگی تلف شوید یا در بیمارستانِ بدون دارو، پرستار و دكتر جان به جان آفرین تسلیم كنید و خیلی اتفاق‌های دیگر. پس بهتر است به همان چیزی كه در ابتدا گفتم عمل كنید!
السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین(ع)
