بندهای اول دعا مثل همه دعاهای دیگر معصومین سلام الله علیهم به قولی مقدمه ایست برای ایجاد آمادگی اینكه بفهمیم در مقابل چه كسی ایستاده ایم به دعا خوانی و عشق بازی! حضرت شروع می كند از صفات خداوند در مقابلش بگوید.شاید به قول ما ها می خواهد این چیزها را به رویش بیاورد تا خدا حواسش باشد چه صفاتی برای ینده اش مشهود تر و پررنگ تر است (البته این در مقام معاشقه است و تذكری برای خود خواننده دعا، وگرنه نعوذ بالله خداوند جاهل نیست كه از ذهنیت بنده اش بی خبر باشد)
برویم سراغ دعا:
1)بارخدایا ای آنكه پاداش نمی خواهد نیازمند نیست 2)و ای آنكه بر عطا و بخشش پشیمان نمی شود 3)و ای آنكه جزای بنده خود را یكسان و برابر نمی دهد (اگر نیك باشد چند برابر و اگر بد باشد به همان اندازه جزا می دهد)4)نعمت و بخشش تو در آغاز است و عفو و گذشتت احسان و نیكی كردن بدون علت و سبب است و عقوبت و كیفرت عدل و داد است. 5)اگر عطا نموده ای عطایت را به منت نیامیخته ای و اگر منع كرده بازداشته ای منعت از روی ستم نبوده 6)پاداش می دهی به هر كه ترا سپاس گذارد و حال انكه تو سپاسگذاری را به او الهام كرده ای 7)و جزا می دهی هركه ترا بستاید و حال آنكه تو ستودن را به او آموخته ای
