خیلی بده که فکرمی کنم فقط باید توی همین یک ماه از سال،
به یاد خدا باشم ،
یا به حرفاش گوش بدم ...
کما اینکه توی همین ماه هم گاهی یادم میره به حرفاش گوش بدم و این خیلی بدتره.
چه ساده اندیشم که خدا را خدای ماه رمضان می دانم ،
مگه همین خدا، من رو در بقیه لحظات یاری نکرده و نمی کنه ،
مگه هروقت صداش کردم ماه رمضان بود که جوابم رو داد ،
خدایا به یادم بیار ،
یا نه ، بگذار بهتر بگویم :
یادم بده که تو خدای تمام لحظات زندگی من هستی ،
تو خدای تمام ماه ها ، روزها و شبهای من هستی . . .
***********************************************************
بارالها ... دلم را رنگی بزن که دیگر پاک نشود و هرگز راهم را گم نکنم