مقایسه با معنی بین اجاره های تهران و تورنتو
این هزار دلار هم فقط برای اجاره واحد نیست بلکه کلیه هزینه های آب ،
برق ، گاز و شارژ ساختمان را نیز شامل می شود و مستاجر هر اندازه که مصرف
داشته باشد ، هزینه جداگانه ای بابت اینها نمی دهد ؛ تنها هزینه تلفن و
اینترنت به صورت جداگانه و بر اساس قرارداد مستقل مستاجر با شرکت های
مخابراتی و اینترنتی پرداخت می شود.
عصرایران : مقایسه اجاره مسکن در ایران و بسیاری از کشورهاس جهان نشان
می دهد که ایرانی ها ، بیشترین هزینه ها را در این خصوص متحمل می شوند و تا
به امروز هم که سال به سال ، وضع شان در خصوص اجاره مسکن بدتر شده است.
به عنوان مثال ، در یک بررسی تطبیقی بین دو منطقه تقریباً مشابه از نظر
جایگاه شهری بین تهران و تورنتو ، مشخص می شود که شهروندان تهرانی ، بیش از
هفت و نیم برابر تورنتویی ها ، هزینه مسکن می دهند!
به این تصاویر نگاه کنید ؛ اینجا منطقه North york در تورنتو است ؛ یک
منطقه متوسط نشین شهری ، جایی مانند منطقه بزرگراه رسالت در تهران و خیابان
های پیرامونی اش و مناطق مشابه آن:
north york
در این منطقه و مشخصاً در مجتمع های فوق ، اجاره یک آپارتمان ۷۵ متری ،
هزار دلار در ماه است. مستاجران ، فقط اجاره ماهانه می دهند و چیزی به نام
ودیعه و رهن در آنجا مرسوم نیست.
این هزار دلار هم فقط برای اجاره واحد نیست بلکه کلیه هزینه های آب ، برق ،
گاز و شارژ ساختمان را نیز شامل می شود و مستاجر هر اندازه که مصرف داشته
باشد ، هزینه جداگانه ای بابت اینها نمی دهد ؛ تنها هزینه تلفن و اینترنت
به صورت جداگانه و بر اساس قرارداد مستقل مستاجر با شرکت های مخابراتی و
اینترنتی پرداخت می شود.
برمی گردیم به ایران و تهران ؛ هزینه اجاره یک آپارتمان ۷۵ متری در
منطقه مشابه ، مثلاً در خیابان های اطراف رسالت و سیدخندان مانند خواجه
عبدالله، حدود ۵۰ میلیون تومان رهن کامل یا ماهانه یک میلیون و ۵۰۰ هزار
تومان است که معادل ۱۲۰۰ دلار کانادا می شود ؛ البته هزینه های آب و برق و
گاز و شارژ هم که به صورت جداگانه محاسبه می شود.
تهران – بزرگراه رسالت
اما تفاوت مستاجر ایرانی و مستاجر کانادایی در آن ۲۰۰ دلار اضافی و پول
آب و برق و گاز و شارژ نیست بلکه با مقایسه درآمدها و هزینه ها می توان به
جمع بندی منطقی رسید.
یک کارمند یا کارگر معمولی در شهر تورنتو ، ماهانه حدود سه هزار دلار در
آمد دارد. البته طبیعتاً افرادی با درآمدهای بالا و پایین هم وجود دارند
ولی متوسط دریافتی یک کارمند یا کارگر معمولی در همین حدود است.
اما در تهران ، متوسط حقوق یک کارگر یا کارمند معمولی حدود ۶۰۰ هزار تومان است.
با این اوصاف ، یک مستأجر کانادایی ، حدود یک سوم درآمد ماهانه اش را
صرف اجاره خانه می کند و دو سوم بقیه را خرج سایر هزینه هایش می نماید و
پول جداگانه آب و برق و گاز و شارژ هم نمی دهد ؛ اما در تهران ، یک کارمند
معادل دو و نیم برابر حقوقش را باید تنها به صاحبخانه بپردازد(یا به صورت
رهن کامل ، یا اجاره کامل یا تلفیقی).
با مقایسه میزان در آمد و مستاجران طبقه متوسط در تهران و تونتو و بدون
در نظر گرفتن هزینه آب و برق و …، می توان به این جمع بندی رسید که مستاجر
متعارف ایرانی ، به طور متوسط هفت و نیم برابر بیش از همتای کانادایی اش
متحمل هزینه اجاره مسکن است ( در تورنتو درآمد متوسط سه برابر اجاره متوسط
است، در ایران ، برعکس ، اجاره متوسط دو و نیم برابر درآمد متوسط است که از
ضرب این دو ، عدد هفت و نیم به دست می آید.)
حال همین یک قلم را بگیرید و در سایر مسائل نیز خط آن را پیگیری کنید
تا ببینید چرا بسیاری از ایرانی هایی که تحصیلات عالیه ، تخصص یا ثروت کافی
دارند ، جلای وطن می کنند و در آن سوی اقیانوس ها در سرزمینی به نام
کانادا ، رحل اقامت می افکنند ، آنقدر زیاد که خیلی ها تورنتو را تهرانتو
می نامند .
… و هنوز ، بیچاره مستاجران ایرانی