تبیان، دستیار زندگی

 تاحالا چندتا از فیلمهای جبهه و جنگ رو دیدین؟

مخصوصا فیلمهای این دهه اخر!

چرا این قدر معنویت توی این فیلمها کم رنگ شده؟

چرا همش بهانه کشور و ملت و وطن مطرح میشه تا دین و وظیفه؟

چرا توی بیشتر فیلمها این همسر یا دختر شهید یک حجاب معمولی دارند!

پس کو چادر؟

فیلمهای ابکی...حالا چون توش چندتا ترقه مرقه درکردن میشه فیلم جبهه ای؟؟؟

بازیگری هایی توش بازی میکنن که توی فیلمهای دیگه کارشون عاشق شدنه!؟

مگه این طور نبوده که مردهای جنگمون همین هایی که الان شهیدن هیچ چیز رو حتی خانواده هاشون رو به وظیفه شون ترجیح نمیدادن!نمیدونم میتونم منظورمو درست برسونم؟..

پس چرا توی این فیلمهایی که میسازن یک چیز دیگه رو القا میکنن!!!

اگر کسی زندگی شهید برونسی-همت-چمران-باکری و خیلی های دیگه رو بخونه خیلی چیزا معلوم میشه..نه؟

سلام
كاملا باهات موافقم
كاملا
اصلا كسی كه میخواد نقش شهید رو بازی كنه با وضو باید بره تو صحنه
ولی خوب بالاخره باید یكی از بازیگرا باشند هرچند وضع حجاب خوب نیست قبول دارم...آقا كلی سوال پرسیدی همه رو سخته آدم جواب بده ولی همون سوالت خوب بود...واقعا معنویت كمرنگ شده...هرچند صدای ما به جایی نمیرسه

ممنونم از نظرتون.
دوست داشتم دوستان بیشتری توی بحث شرکت میکردن.
شاید صدامون به جایی رسید!
حداقلش اینه که چندتا نقدکننده بر این نوع از فیلمهای دفاع مقدس پیدا میشه!!

سلام دوست گرامی.
من باهاتون موافقم. اصلا دنیای شهدا با این چیزی که تو فیلمها نشون میدن زمین تا آیمون فرق داره. من خودم منتقد جدی فیلمهایی مثل اخراجیها هستم و به نظرم تاثیرات منفی اش از مثبتش بیشتره. فیلم روز سوم آقای لطیفی خوب بود ولی میتونست عمیق تر باشه. من خودم فیلم هیوای رسول ملاقلی پور رو دوست دارم.

متاسفانه فیلمهای ما خیلی تاثیر گذار نیست. مثلا گلادیاتور روی خودم خیلی خیلی تاثیر مثبتی داشته و ماکسیمیلیانوس ( شخصیت اول فیلم) رو هنوز که هنوزه دوسش دارم و در ذهنم قداست داره ولی آدم با فیلمهای جنگی ایرانی زیاد ارتباط برقرار نمی کنه .

کتابهای روایت فتح خیلی بهتر به جنگ و شهدا و خانواده شون پرداختن .

مبحث شما واقعا مفیده فقط اگه ریز به ریز سوالاتون رو مطرح کنید .و برید جلو دوستان بیشتری شرکت میکنند
ممنون از دقت نظر شما