همه ما در بعضي مواقع دروغ مي گوييم و مي كوشيم دروغهايمان را توجيه كنيم ولي وقتي كودكمان دروغ كوچكي مي گويد عصباني مي شويم!!!!! فهم تفاوت ميان واقعيت و دروغ در كودك نياز به زمان دارد.كودكان تا حدود 4 سالگي بر اساس خوشنودي والدينشان رفتار مي كنند.بنابراين وقتي كودكي ميداند گلدان شكسته مادرش را عصباني مي كند مي گويد گلدان را نشكسته.دروغگويي در سنين مختلف تعابير مختلفي دارد.وقتي كودكتان دروغ مي گويد آن را مشكل شخصيتي نپنداريد.بلكه از راههايي استفاده كنيد كه كودك بتواند بر حسب فهم و دركش راستگو باشد.بچه ها به دلايل مختلفي دروغ مي گويند.دروغ مي گويند تا والدينشان را راضي نگه دارند،تا تنبيه نشوند،تا عدم كفايت خود را بپوشانندو يا حتي به تقليد از والدين مرتكب چنين عملي مي شوند. به نظر شما چگوئه ميتوان اين مشکل بچه ها را حل کرد؟
