تبیان، دستیار زندگی

مهم ترين دليل هاى فضيلت و برترى ابوبكر دليل هاى اهل سنّت در برترى ابوبكر در كتاب مواقف و شرح مواقف چنين آمده است: مقصد پنجم: درباره برترين مردم بعد از رسول خدا صلى اللّه عليه وآله است. ما و بيشتر علماى پيشين معتزله ابوبكر را برتر مى دانيم و به اعتقاد شيعه و بيشتر علماى متأخر معتزله، على برترين فرد پس از رسول خدا صلى اللّه عليه وآله است(1). بنا بر آن چه كه پيش تر گفتيم، روشن شد كه دلايل اهل سنّت بر امامت ابوبكر اجماع و افضليّت است، البتّه اگر افضليّت او را معتبر بدانند و هيچ حديث و سفارشى از پيامبر خدا صلى اللّه عليه وآله بر امامت ابوبكر نداشته باشند. ما در اثبات امامت امير مؤمنان على عليه الصلاة والسلام از هر سه طريق (نص صريح پيامبر صلى اللّه عليه وآله، اجماع و افضليت) مى توانيم به نتيجه برسيم اما اين جا از ذكر آن ها صرف نظر مى كنيم. آنان اعتراف مى كنند كه هيچ حديث و كلام صريحى از پيامبر اكرم صلى اللّه عليه وآله بر امامت ابوبكر وجود ندارد. بنا بر اين بر امامت ابوبكر فقط دو طريق ادعاى افضليت و اجماع باقى مى ماند. اينك دليل هايى را كه در مورد افضليت ابوبكر ارائه كرده اند بررسى مى كنيم: (1) شرح المواقف: 8 / 365.

خداوند ايشان و دخترشان را مشمول رحمت واسعه ي خودش قرار دهد.

مهم ترين دليل هاى خلافت ابوبكر مهم ترين استدلال هاى اهل سنّت بر امامت ابوبكر اكنون مهم ترين دليل هايى را كه اهل سنّت بر امامت ابوبكر ارائه كرده اند بررسى مى كنيم. متن شرح مواقف اين گونه است: مقصد چهارم: در مورد امام به حق بعد از رسول اللّه صلى اللّه عليه وآله(1) است. امامت طبق اعتقاد ما مخصوص ابوبكر است ولى به اعتقاد شيعه امام به حق پس از پيامبر صلى اللّه عليه وآله على است. ما در اين موضوع دو راه ارائه مى نماييم: 1 ـ راه تعيين امام سخن صريح پيامبر است. 2 ـ راه تعيين امام اجماع مردم است. اما درباره امامت بعد از پيامبر سخنى از خدا و رسولش ديده نشده است(2) و اما اجماع نيز بر غير ابوبكر ـ كه امّت اتفاق كرده اند ـ نداريم. فقط بر حقانيّت امامت سه نفر اجماع تحقّق مى يابد: ابوبكر، على و عباس(3). سپس آن دو نفر ]على و عباس[ به جهت اين كه مخالفتى با ابوبكر نكردند; پس اگر ابوبكر بر حق نبود به طور حتم آن ها با او منازعه مى كردند. بنا بر اين دليل امامت ابوبكر از طريق اجماع، كامل و تمام مى شود(4). در اين استدلال اعتراف شد كه كلام صريحى از پيامبر صلى اللّه عليه وآله در مورد امامت ابوبكر يافت نشده است. از اين رو نخستين دليل بر امامت ابوبكر، همان اجماع و نبودن سخن صريح از رسول خدا صلى اللّه عليه وآله است. نويسنده شرح مقاصد در بحث سوم در راه هاى ثبوت امامت مى گويد: راه تعيين امام يا سخن صريح است، يا اختيار امّت(5). امّا سخن صريح در حق ابوبكر موجود نيست، ولى او با اتّفاق و اجماع مردم به امامت نصب شده است(6). پس آشكار شد كه درباره امامت ابوبكر كلام صريحى از پيامبر صلى اللّه عليه وآله نرسيده و تنها دليل بر امامت او همان اجماع و اتفاق امّت است. راه سومى كه اهل سنّت در اين زمينه مطرح مى كنند راه افضليّت است. لذا همان گونه كه ما از افضليّت بحث مى كنيم آن ها نيز بحث مى كنند، ولى در اين مورد آن ها اختلاف نظر دارند، بعضى افضليّت را براى دارنده مَسند امامت شرط مى دانند و بعضى هم منكر آن هستند. بنا بر اين كسى كه اعتبار افضليّت را در امام انكار مى كند، اصرارى بر افضل و برتر بودن ابوبكر ندارد، مثل فضل بن روزبهان; ولى كسى كه افضليّت را در امام معتبر مى داند ناگزير است كه بر افضليّت و برتر بودن ابوبكر اصرار ورزد، چرا كه چنين كسى به امامت ابوبكر معتقد است. از كسانى كه افضليّت را در امام معتبر مى داند ابن تيميّه است و به خاطر همين مطلب اصرار دارد كه ابوبكر از همه اصحاب برتر است و آن چه را كه اماميّه بر افضليّت و برترى على عليه السلام استدلال كرده اند تكذيب مى كند. (1) على رغم اين كه در منابع اهل سنّت درود و صلوات پس از نام مبارك پيامبر خدا صلى اللّه عليه وآله به صورت ناقص (ابتر) آمده است، ما طبق فرمايش حضرتش، درود و صلوات را به صورت كامل آورده ايم. (2) نويسنده شرح مواقف در اين فراز اعتراف مى كند كه هيچ روايتى درباره امامت ابوبكر وجود ندارد; گرچه ادّعا مى كنند كه براى امامت على عليه السلام نيز هيچ روايتى وجود ندارد. (3) منظور اين است كه اين شبهه بين اين سه نفر منحصر مى شود. (4) شرح المواقف: 8 / 354. (5) جالب توجّه اين كه نويسنده كتاب مواقف مى گويد: اجماع، و شارح كتاب مقاصد مى گويد اختيار. و معناى اين دو واژه متفاوت است كه در جاى خود توضيح داده خواهد شد. (6) شرح المقاصد: 5 / 255.

دليل چهارم چهارمين دليل روايتى است كه پيامبر اكرم صلى اللّه عليه وآله درباره ابوبكر و عمر بيان كرد، آن جا كه فرمود: «هما سيّدا كهول أهل الجنّة ما خلا النبيّين والمرسلين»(1). «ابوبكر و عمر غير از پيامبران و رسولان، آقاى پيرمردان اهل بهشت مى باشند». كسى كه آقا و بزرگ قومى شد، امام و پيشواى آن ها نيز خواهد بود يعنى ديگران بايد به او اقتدا كرده و از او پيروى كنند و على نيز چون از همان قوم بوده، بايد از ابوبكر و عمر تبعيّت كند، چرا كه آنان آقاى پيرمردان اهل بهشت هستند. (1) تاريخ مدينة دمشق: 3 / 171، سنن ترمِذى: 5 / 272 و 273، المصنّف: 7 / 473. نقد و بررسى دليل چهارم يكى ديگر از دليل هاى اهل سنّت بر برترى ابوبكر سخن پيامبر اكرم صلى اللّه عليه وآله است كه فرمود: «ابوبكر و عمر آقاى پيرمردان اهل بهشت هستند». اين حديث را بزّار و طبرانى از ابى سعيد روايت كرده اند، و آن گاه كه هيثمى اين حديث را از آن دو در مجمع الزوائد روايت مى كند، مى گويد: يكى از راويان اين حديث، على بن عابس است كه او در نقل حديث ضعيف است. هيثمى در مورد ديگر اين حديث را از بزّاز از عبيداللّه بن عمر نقل كرده و درباره يكى از راويان آن به نام عبدالرحمان ملك مى گويد: به قول او عمل نمى شود(1). ناگفته نماند كه براى اين حديث غير از اين دو سند، سند ديگرى نزد هيثمى وجود ندارد. (1) مجمع الزوائد: 9 / 53.  خلافت ابو بکر در ترازوي نقد حضرت آيت الله سيد علي ميلاني الحمد لله رب العالمين سيد سعيد خاتمي

دليل پنجم پنجمين دليل سخن پيامبر اكرم صلى اللّه عليه وآله است كه فرمود: «ما ينبغي لقوم فيهم ابوبكر أن يتقدّم عليه غيره»(1). «گروهى كه ابوبكر در ميان آن هاست، شايسته نيست كسى بر او مقدّم شود». بنا بر اين، جايز نيست كسى خود را بر ابوبكر مقدّم كند و اين شامل على نيز مى شود. پس بر على جايز نيست كه بر ابوبكر مقدّم شود و هيچ كس حقّ ندارد ادّعا كند كه على بر ابوبكر مقدّم است زيرا اين كلام، مخالف با سخن رسول خدا صلى اللّه عليه وآله است. (1) سنن ترمِذى: 5 / 276، الكامل: 5 / 240. نقد و بررسى دليل پنجم اهل سنّت به عنوان پنجمين دليل به اين حديث استدلال كرده اند كه حضرتش فرموده است: «در اجتماعى كه ابوبكر در ميان آن هاست سزاوار نيست غير از او كسى بر ديگران مقدّم شود». در ردّ اين دليل بهره خوبى كه نصيب ما شده اين است كه حافظ ابن جوزى اين حديث را در كتاب الموضوعات آورده و بعد چنين گفته است: اين حديث از رسول خدا صلى اللّه عليه وآله جعل شده است(1). از آن جا كه فتواهاى ابن جوزى براى كسانى مثل ابن تيميّه و امثال او معتبر است، بايستى اين گفتار او نيز درباره اين حديث حجّت و معتبر باشد. (1) كتاب الموضوعات: 1 / 318.  خلافت ابو بکر در ترازوي نقد حضرت آيت الله سيد علي ميلاني الحمد لله رب العالمين سيد سعيد خاتمي

دليل هشتم هشتمين دليل سخنى است كه پيامبر اكرم صلى اللّه عليه وآله درباره دوستى با ابوبكر بيان كرده، آن جا كه فرمود: «لو كنت متّخذاً خليلاً دون ربّي لاتّخذت أبوبكر خليلاً»(1). «اگر بعد از پروردگارم دوستى براى خود برمى گزيدم، البتّه ابوبكر را به عنوان دوست برمى گزيدم». (1) مسند احمد: 1 / 412، 432، 439 و 4 / 4 و 5 ، صحيح بُخارى: 4 / 191، صحيح مسلم: 7 / 108 و 109. نقد و بررسى دليل هشتم دليل هشتم آن ها حديثى از رسول خدا صلى اللّه عليه وآله است كه فرمود: «لو كنت متّخذاً خليلاً دون ربّي لاتّخذت ابابكر». «اگر من غير از پروردگارم كسى را به عنوان دوست انتخاب مى كردم، البتّه ابوبكر را دوست خود قرار مى دادم». در جواب اين حديث كافى است بگوييم كه اگر اين حديث درباره ابوبكر آمده است و پيامبر اكرم صلى اللّه عليه وآله او را دوست خود قرار داده است، پس درباره حديث عثمان چه بگوييم كه خود اهل سنّت روايت كرده اند كه رسول خدا صلى اللّه عليه وآله در حق عثمان نيز چنين فرموده است، و او را به عنوان دوست خود برگزيده است، در واقع در حديث مربوط به ابوبكر آمده است كه پيامبر اكرم صلى اللّه عليه وآله مى فرمايد: «اگر»، ولى در حقّ عثمان آمده است كه پيامبر صلى اللّه عليه وآله او را دوست خود قرار داده است و متن آن چنين است: «انّ لكلّ نبيّ خليلاً من اُمّته وإنّ خليلي عثمان بن عفّان». «هر پيامبرى از ميان امّتش يك نفر را به عنوان دوست خود قرار مى داد و همانا دوست من عثمان بن عفّان است». بنا بر اين طبق اين حديث، عثمان برتر از ابوبكر مى شود. آرى، اعتقاد نگارنده نيز بر اين است كه بر اساس مدارك اهل سنّت عثمان از ابوبكر و عمر برتر است، چون در كتاب هاى خودشان احاديثى در مناقب عثمان آورده اند كه گوياى اين مطلب است از جمله همين حديثى كه بيان شد، ولى تمام اين احاديث ـ مثل حديثى كه گذشت ـ باطل و بى اساس هستند(1). (1) تنزيه الشريعة المرفوعة عن الاحاديث الشنيعة الموضوعة: 1 / 392. خلافت ابو بکر در ترازوي نقد حضرت آيت الله سيد علي ميلاني الحمد لله رب العالمين سيد سعيد خاتمي

دليل نهم نهمين دليل سخنى است كه رسول خدا صلى اللّه عليه وآله در حضور ابوبكر ابراز كرده، آن جا كه فرمود: «وأين مثل أبي بكر كذّبني الناس وصدّقني وآمن بي وزوّجني ابنته وجهّزني بماله وَ واساني بنفسه وجاهد معي ساعة الخوف»(1). «كجاست همانند ابوبكر آن گاه كه مردم مرا تكذيب مى كردند، او مرا تصديق كرد، به من ايمان آورد، دخترش را به ازدواج من درآورد، با جان و مالش مرا يارى كرد و با من در ساعت تنهايى و ترس در جبهه جنگ جهاد كرد». (1) تاريخ مدينة دمشق: 30 / 110، 155. نقد و بررسى دليل نُهُم نُهمين دليل آن ها سخنان رسول خدا صلى اللّه عليه وآله درباره ابوبكر است كه فرمود: «وأين مثل ابى بكر كذّبني الناس وصدّقني وآمن بي و . . . و واسانى بنفسه وجاهد معي ساعة الخوف». «كجا همانند ابوبكر پيدا مى شود در زمانى كه مردم مرا تكذيب مى كردند او مرا تصديق كرد و به من ايمان آورد و . . . و با جان و مالش مرا يارى كرد و در ساعت تنهايى و ترس در جبهه جنگ در كنار من مى جنگيد». سيوطى در كتاب اللاّلى المصنوعه بالأحاديث الموضوعه(1) و حافظ ابن عرّاق نويسنده كتاب تنزيه الشريعه(2) در كتابشان اين حديث را از حديث هاى ساختگى و دروغين شمرده اند. اين حديث از جهت دلالت هم گوياى اين مطلب است كه ابوبكر از اموالش به رسول خدا صلى اللّه عليه وآله مى بخشيد و از اموال شخصى خود به پيامبر اكرم صلى اللّه عليه وآله مى داد و رسول خدا صلى اللّه عليه وآله به مال ابوبكر و بخشش او نيازمند بود. بديهى است كه اين هم از قضاياى دروغين است به گونه اى كه ساختگى بودن آن به حدّى است كه افرادى همانند ابن تيميّه را وادار كرده است كه به دروغ بودن آن تصريح كند(3) و رسول خدا صلى اللّه عليه وآله نيازى به اموال ابوبكر نداشت. آرى، جعل كنندگان احاديث اين چنين فضايل و مناقب مى تراشند تا آن جا كه حاضر مى شوند به رسول خدا صلى اللّه عليه وآله اهانت كنند. بنا بر آن چه بيان شد، دروغ بودن اين حديث از نظر سند و دلالت ثابت شد. (1) اللآلى المصنوعه في الأحاديث الموضوعه: 1 / 295. (2) تنزيه الشريعه المرفوعه: 1 / 344. (3) منهاج السنه: 4 / 289.  خلافت ابو بکر در ترازوي نقد حضرت آيت الله سيد علي ميلاني الحمد لله رب العالمين سيد سعيد خاتمي

اينا اين اجماع رو هم از خودشون درآوردن در حالي که جانشين خداوند روئي زمين رو فقط خود خدا انتخاب ميکنه: واذ قال ربک للملائکة اني جاعل في الارض خليفة قالوا اتجعل فيها من يفسد فيها ويسفک الدماء ونحن نسبح بحمدک ونقدس لک قال اني اعلم ما لا تعلمون(بقره/30) دقت کنين:اني جاعل في الارض خليفه.....من جانشين قرار ميدم .....نه اينکه چهار تا صحابي بشينن جانشين خداروي زمين رو انتخاب کنن

سلام متوجه نميشم چرا ميگه روايت صريحي نيس! غير اين بوده که از اوايل بعثت تا اواخر عمر عزيز پيامبر(ص)...بارها پيامبر (ص) به امامت علي(ع) تاکيد فرمودند و صرحتا" جلوي همين صحابه... خطبه غدير و احاديث متواتر که از خود علماي اهل سنت هست چي؟ همه الکين فقط يه اجماع سه نفره اصله؟ اين همه آيه از اهل بيت در قرآن با آيه در غار بودن برابري ميکنه؟ اجماع يه سمتش عقله که من نميبينمش... فقط قدرت طلبي رو ميبينم

سلام مرسي از تاپيکتون اما تکراري بود!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! نفس هاي آخرتون رو بکشين که فردا ...

سلام مهندس بيکار چه فايده اي داره:D