تبیان، دستیار زندگی

به نام تنها دلیل زندگی

سلام دوستای خوب و عزیزم

.....................................................

فنون قرائت قرآن

قرء :
جمع کردن و چون به هنگام خواندن حروف با هم جمع می شوند به آن قرائت می گویند. اگر کسی بخواهد قرآن را به روش صحیح و مطلوب بخواند و قرائتش مورد قبول باشد باید فنون زیر را که از ساده به مشکل طبقه بندی شده است فرا بگیرد.

.....................................................

1. تجوید:
چون بحث ما راجع به تجوید است لذا تعریف آن بعداً خواهد آمد ولی باید دانسته شود که تجوید ساده ترین قرائت است و اگر کسی در دستگاه تکلم خود ضعفی نداشته باشد با کمی دقت و ممارست می تواند این فن را فرا بگیرد.
..................
2. صوت :
مقصود از این فن اینست که قاری می تواند قرآن را به یکی از این سه روش بخواند.

الف) تحقیق یا ترتیل:

به شکل همان نوارهای صوتی قرآن است که قراء با تأنی و با آهنگهای مختلف خوانده اند.

تذکر :
اگر قار به این روش بخواهد قرائت کند باید اصول صوتی مثل تنظیم صدا و رعایت طبقات صوتی و تنظیم نفس و غیره را فرا بگیرد.
و نیز گاهی تحقیق بصورت آموزش است یعنی بدون صوت و آهنگ می باشد ( این نوع برای افراد مبتدی مطلوب است اصطلاحاً به آن صحیح خوانی می گویند. برای آگاهی بیشتر به نوار آموزشی شیخ محمود خلیل الحصری مراجعه شود).

ب) تدویر:
قرآن را بصورت تند و یکنواخت قرائت کردن . و این نوع از قرائت در بین ما (به غلط) به ترتیل معروف شده است. بهر حال مقصود آن دروه هایی است که اکثر قراء تمام قرآن را به روش خوانده اند. این روش برای افرادی که در تجوید مشکل دارند مطلوب نیست ولی برای حفاظ و قرائی که می خواهند صدایشان زیبا شود خوبست.

ج) تحدیر :
اگر همان روش تدویر بصورت تندتر و با سرعت زیادترخوانده شود تحدیر نامیده می شود که این کار مشکلی است و نیاز به تمرین دارد[1]

ملاحظه می شود که این فن از فن اول مشکل تر است چرا که غیر از تسلط بر تجوید باید تسلط بر صوت هم پیدا می شود.

..................

ادامه دارد...

سلام حالت چطوره زودباش بگو 123 123 123 ؟

بابا دست گلت درد نكنه خدا اجرت بده واقعا گل كاشتی

به نام تنها دلیل زندگی

سلام دوستای خوب و عزیزم

.....................................................

hosseintahoori عزیز ممنونم ازت و خدا قوت.شما با اومدنت گل کاشتی!

یلدا خانم از شما هم ممنونم،خوشحال میشیم مطالب زیبا و تکمیلی شما رو هم ببینیم.

خدمت دوستای عزیزم هم باید عرض کنم به علت مشغله ای که برام ایجاد شده ممکنه تا پنج شنبه یا جمعه نتونم به انحمنها سر بزنم.به همین دلیل دو تا پست این مطلب رو پشت سر هم زدم؛چون حیفم اومد مطلب به این مهمی رو زودتر یاد نگیریم.همینجا هم از یلدا خانم(اول دوست و خواهر خوبمون و بعد جانشین انجمن) می خوام که اگه تشخیص دادن مطالب طولانی هست پست دوم رو حذف کنن و با فاصله یکی دو روزه دوباره قرار بدن تا دوستان بهتر استفاده کنن.

التماس دعا(همه برای هم)

.............................

3. وقف و ابتداء :
که به آن گاهی ترتیل هم گفته می شود و مقصود ابتداء کردن صحیح قاری و توقف صحیح او در حین قرائت می باشد. این فن مهمی است زیرا در صورت عدم رعایت آن ممکن است فساد در معنا ایجاد شده و معنای آیه عوض شود. برای وضوح بیشتر مطلب مثالی زده می شود.
در زبان فارسی اگر جای مکث و توقف را در جمله زیر عوض کنیم دو معنای متفاوت پدید می آید : «فلانی را عفو لازم نیست اعدامش کنید» اگر روی کلمه عفو توقف کنیم و کلام را از «لازم نیست » شروع کنیم یک معنا دارد و اگر روی نیست توقف و از ادامه آن تکلم کنیم معنایی ضد معنای اول پدید می آید.
با توجه به اینکه قرآن کلام الهی است اگر وقف و ابتداء آن رعایت نشود اشکال بزرگتر می شود برای یادگیری این فن باید علومی نظیر ادبیات عرب ، لغات قرآن و نیز علم تفسیر فرا گرفته شود.
مشکل تر بودن این فن نسبت به دو فن قبلی واضح است.

4. لحن :
از نظر لغوی به معنای غلط بودن است و اصطلاحاً معانی زیادی برای آن گفته شده است اما آنچه در اینجا مقصود است دو مطلب می باشد: یکی تنغیم یعنی قرآن را با آهنگها و نغمات عرب خواندن که این نیاز به تعلیم مقامات و دستگاههای موسیقی عرب دارد. و دوم تطابق بین آهنگ و معنای آیه مثلاً رعایت لحن در آیات عذاب یا رحمت یا امر و نهی و غیره که هر آیه ای به مقتضای معنای آن خوانده شود. ملاحظه می شود که این فن مشکلترین فن قرائت است چرا که غیر از تجوید (که لازمه همه این فنون است) باید تسلط روی صوت و معانی آیات و وقف و ابتداء باشد.
لازم به تذکر است که لحن در روش تحقیق بیشتر استفاده می شود البته در روش تدویر و تحدیر هم به مقدار کمتری از آن استفاده می گردد ولی در روش آموزشی (صحیح خوانی) استعمالی ندارد.

مبحث تجوید

معنای لغوی :
مصدر باب تفعیل به معنای نیکو گردانیدن

معنای اصطلاحی :
رعایت حق و مستحق حروف.

حق حروف :
مخارج و صفات و حالات که حرف به تنهایی و بدون در نظر گرفتن حرکت و یا حرف دیگر دارد.

مستحق حروف :
حالاتی که حرف در هنگام ترکیب با یک حرکت یا حرف دیگر پیدا می کند، مثل حکم ادغام درجائی که نون ساکن به حرف یاء برسد.

تاریخچه

در مبحث تاریخ قرآن گفته شده است که قراء تا طبقه سوم بصورت مشافهه (شفاهی) به شاگردان خود درس می دادند و از طبقه چهارم به بعد باب تألیف و تحقیق در علم تجوید باز شد، و اولین کسی که این علم را به رشته تحریر درآورد، ابوعبید قاسم بن سلام می باشد. و پس از او تألیفات مختلف در علم تجوید نوشته شد.

.............................

ادامه دارد...

ادامه بحث

سلام خدمت mahmoodnzr

هرکه کار کرد تمام کرد حیف نیست این کار زیباتون رو نیمه کاره رها کردید پس بیاد با کمک هم دوباره فعالش کنیم خیلی خوب میشه .با این احادیث زیبا که بیان کردید دیگه نیاز به توضیح بیشتر نیست .

 در پناه امام زمان ارواحنا فداه موفق وتندرست باشید .