تبیان، دستیار زندگی

سلام

این مبحث رو ایجاد می کنم تا انشالله دوستان تحلیل های خودشون و یا تحلیل های کارشناسانی که داخل مجله ای یا روزنامه ای ویا وب سایتی خوندن رو قرار بدن ...

دقت کنید عرض کردم تحلیل نه خبر ...

اگر خواستید خبری رو قرار بدید همراه با کمی توضیح خودتون باشه تا صرف کپی کردن نباشه ...

چون به هرحال کسی توی انجمن سیاسی فعال هست مطمئنا خبرهای سیاسی رو خونده اینجا میاد تا سخنی یا نظری تازه بشنوه 

اما شاید بگید علی اقا شما که خودت مخالف این مسئله بودی که بزرگش کنیم ... بله مخالف بودم

الان هم هستم ... ولی قرار نیست این مسئله و این جریان رو به حال خودش رها کنیم و هیچ شناختی پیدا نکنیم ...

تا حدودی نظر قبلی من عوض شده و احساسم هست که باید شناختی داشته باشم ولی هیاهو راه نندازم توی این مسئله.

آفت‌های ساختمان پاستور!

جریان انحراف و اولویت‏ های سال 90

به خوبی می‏ توان دریافت که یکی از اولویت‏های اصلی جریان نفوذی دولت، کسب هرچه بیشتر کرسی‏ های مجلس در سال جاری است. این هدف اما، برای محقق شدن در پازل ترسیم شده این جریان نیازمند ملزوماتی است، که تامل در آن‏ها تهدیدهای فراوانی برای آینده‌ی کشور به نمایش می‏ گذارد.

جلسات مختلف فعالین اصولگرایان با رییس‌ جمهور و بی‏ نتیجه ماندن هر یک از آن‏ها، شاید بتواند سرنخ پی‌گیری این ماجرا باشد.
چرا ‌که آن‌چه از مجموع این نشست‌ها به دست آمده نشان می‏ دهد، جریان انحرافی قصد بازی تیمی را ندارد و با تک‌ روی و جدایی از اصولگرایان به دنبال اجرای برنامه‏ های خویش است.

از جمله تاکتیک‏ های معروف این جریان البته اختلاف‌ افکنی و ایجاد شکاف است که همین رویکرد را در رابطه با معتقدین به گفتمان انقلاب نیز دنبال کرده‏ اند. ایجاد انشقاق در صف اصولگرایان اما با روش‏های مختلفی از سوی جریان انحراف پی‌گیری می‏ شود.
یارگیری به طرق مختلف از گوشه‏ ای از بدنه‌ی اصولگرایان، طرح مباحث اختلاف‌انگیز در میان بخش دیگری از این جریان و حتی اتهام‌ زنی به گروهی از منتقدین دلسوز دولت از جمله این اقدامات است.

نقطه‌ی خطرناک این سناریو، تلاش‏ هایی است که در راستای وادار ساختن احمدی‌نژاد برای عبور از گفتمان اصولگرایی صورت می‏ گیرد.
این هدف با القای یک فضای دو قطبی دنبال می‏ شود که از سویی با برافروختن هرچه بیش‌تر آتش دشمنی با هاشمی، هر آن‌که را انتقادی به دولت داشته باشد در تیم مقابل قرار داده و از سوی دیگر با تدارک اقداماتی هم‌چون بست‏ نشینی اخیر احمدی‏ نژاد، موجبات اعتراض معتمدین به گفتمان انقلاب را فراهم می‏کند.
این برنامه اما زمانی تکمیل می‏شود که با القای توهم توطئه، رییس‌جمهور و البته افکار عمومی را هم به این مساله مشغول می‏ سازند که جریانی در دورن نظام با تمام قوا به دنبال کودتا وبرانداز‏ی دولت است.

جریان انحرافی البته از اتهام زنی به افراد سرسخت‌تر هم دریغ نمی‏ کند و با دنبال کردن تحولاتی همچون مفاسد اقتصادی سعی در خارج کردن گروهی دیگر از رقبا از بازی دارد.

اختلاف‌افکنی میان قوا هم البته دستور کار دیگر این جریان است که به طرز عجیبی به آن دامن زده می‏شود. عدم رعایت بدیهیات قانون که این روزها صدای مجلس را در آورده شاید بهترین مثال برای این جریان باشد.
با توجه به این فضا و همچنین هدف یاد شده در راستای انتخابات مجلس، به نظر می‌رسد می‏ بایست ویژگی‏های رفتاری جریان انحراف با دقت بیشتری مورد ارزیابی قرار گیرد.

ویژگی‏های جریان انحرافی

1- ایجاد شخصیتی کاریزماتیک:  چهره‌ی اصلی این جریان سعی می‏ کند، با مواضع ساختارشکن خود و البته با چهره‏ای متفاوت شناخته شود دیگر اشخاص فعال حول وی نیز عمدتا در جهت تقویت این باور حرکت می‌کنند که فرد یاد شده دارای ویژگی‌ها و شاخصه‌های ممتازی است. به عبارت دیگر این جریان به دنبال تولید یک پدیده‌ی شخصیتی کاریزماتیک است. این پدیده شخصیتی، لزوما هم نباید به عنوان یک کاراکتر مثبت شناخته شود. مهم تمایز وی با دیگران است. این تمایز می‏تواند مثبت یا منفی باشد؛ «بدنامی بهتر از گمنامی است». مروری بر اظهار نظر برخی از این افراد مانند «عباس امیری فر» دبیر کل جامعه‌ی وعاظ ولایی، «علی اکبر جوان فکر» مدیر عامل ایرانا، «حمید افراشته» دبیر شورای مشاوران جوان ریاست‌جمهوری به خوبی رویکرد غلو‏آمیز آنان را در بزرگ‌نمایی شخصیت مهره‏ای این جریان به نمایش می‏گذارد.

2- قاعده گریزی: ویژگی دیگر این جریان شکستن  قواعد مرسوم سیاسی، فرهنگی و اجتماعی و ... است. قاعده گریزه یا ساختار‌شکنی در دو حوزه‌ی گفتمان و عملکرد سیاسی به خوبی در ابعاد ماهوی این جریان قابل مشاهده است. شخصیت محوری این جریان، در قریب به اتفاق مواضعش سعی می‏کند به نوعی از خط قرمزهای اعتقادی، فرهنگی و عرفی عبور کند و موضعی متفاوت اتخاذ نماید.

در حوزه‌ی عملکرد سیاسی نیز، این بی‏ قاعدگی به وضوح نمایان است. به گونه‏ ای که می‏کوشند ساختار صف‏ بندی‏های سیاسی را در هم نوردیده و از میان تمام اقشار و طیف‏های سیاسی، مذهبی و قومی و فرهنگی و هنری با هر تفکر و گرایشی، جذب نیرو کنند. بر این مبنا، گرچه خویش را منتسب به رییس‏ جمهور  اصولگرا می‏دانند، اما طبق شواهد، ارتباطات پنهان گسترده‏ای با جریان تکنوکرات و جریان اصلاحات برقرار ساخته‏ اند.

3- حرکت حقله‏ای و سطح‏ بندی شده: بدین معنی که حلقه‏ های مختلفی را برای برقراری ارتباط و پیگیری برنامه‌های خود دارند. این حلقه‏ ها سطح بندی شده و هر سطحی وظیفه‏ ای خاص ر ا برعهده دارد. به عنوان مثال حلقه‌ی دانشجویی، راه انداختن جنبش وبلاگی و حمایت در فضای مجازی را مدیریت می‏ کند.
حلقه‌ی مدیران دولتی، تقویت و نفوذ عناصر و عوامل موردنظر در بدنه‌ی دولت را دنبال می‏ کنند.

هم‌چنین در میان لایه‎‏های مختلف اجتماعی، فرهنگی، ورزشی و ... فعال شده و نیرو جذب می‏کنند.

4- بهره‏ گیری از رویکرد ایدئولوژیک: با توجه به اهمیت نگرش‏ های فلسفی در عرصه‌ی تئوری‏ پردازی و عمل سیاسی، این جریان می‏ کوشد با بهره‏ گیری از این شیوه، ضمن ایجاد سردرگمی و ابهام، جذابیت‏ های ذهنی ایجاد نماید.
ادبیات رحیم مشایی مشهون از کاربرد واژگان و ادبیات فلسفی است. از طرف دیگر رویکرد ایدئولوژیک با تعریف خاص آن، در ادبیات این جریان تداوم دارد. این در حالی است که متخصصان حوزه‏ی علوم انسانی بر این باورند که ادبیات التقاطی ارایه شده از سوی جریان انحراف، خالی از هرگونه ارزش علمی و بار ایدئولوژیک بوده و کاملا تبلیغاتی است. نگاه جدید به بحث مهدویت و توام با آن طرح مکتب ایرانی از اسلام با این رویه، قابل توجیه است.

5-  حادثه سازی، مسئله آفرینی، بحران سازی: شاید بارزترین ویژگی این جریان، مسئله‌سازی آنان برای کشور باشد. این ویژگی هرچه به جلو حرکت می‏کنیم با شدت بیشتر بروز می‏نماید. آنان برای حیات خود و دست‏یابی به اهداف از پیش تعیین شده نیازمند مسئله‏ سازی و بحران هستند.
به عبارت دیگر جریان انحرافی را باید، جریانی «بحران زایی» دانست که حیاتش را فقط در تنش‌آفرینی تعریف کرده و از همین روست که رسانه برای آن‌ها از اهمیت فوق العاده‏ای برخوردار است.

6- اعتقاد به امتیازگیری، به ویژه به مدد اهرم رسان ه‏ای – سیاسی: با گذشت زمان و افزایش میزان آگاهی و شناخت جریان‏های مذهبی و مردمی از ماهیت این طیف، آنان تلاش می‏کنند با به راه انداختن امواج تبلیغاتی از نظام امتیاز بگیرند و هزینه‏ های آن را بر رییس‌جمهور تحمیل کنند.
از ابزاهای آنان برای این امتیازگیری ترویج تئوری توطئه است. تا القا کنند، جریانی دنبال ضربه به دولت بوده و راه جبران این توطئه‏ ها، تامین خواسته‏ ها و مطالبات آنان در عرصه‌ی مدیریت سیاسی کشور است.

الگوهای عمل سیاسی جریان انحرافی

فارغ از ویژگی‏ های یاد شده، آن‌چه که از اهمیت خاصی برخوردار است، راه‌بردهای عملیاتی این جریان در راستای نیل به اهدافشان است که در ادامه به برخی از آن‌ها اشاره می‏ شود:

1- تضعیف پارامترهای وحدت بخش اصولگرایان: آن‏گونه که عنوان شد یکی از استراتژی‌های جریان انحرافی، ایجاد انشقاق در صف اصولگرایان است. در همین راستا این جریان برخی از معیارهای وحدت آفرین دربین اصولگرایان را مورد هجمه قرار داده تا با این اقدام بتواند در نبود زمینه‌ی رقابت جدی با جریان‏ های دیگر، فضای دو قطبی مورد نیاز را بین اصولگرایان ایجاد نماید.

2- جدایی از روحانیت: رویکرد افراد شاخص این مجموعه در تبیین و تفسیر مباحث دینی، این شائبه را تقویت می‏نماید که آنان به نوعی استقلال فکری را در مقابل دستگاه روحانیت و حوزه‏ های علمیه ترویج می‏ نمایند. بی‏ توجهی مکرر به توصیه‏ ها و انتقادات مراجع و روحانیت و اخیرا موضع‏ گیرهایی علنی علیه علمای شاخص، بیش از گذشته نشان می‏ دهد که آنان تز «حرکت منهای روحانیت» را با جدیت دنبال می‏کنند.

3- تضعیف و به چالش کشاندن ساختارهای موثر در جامعه: تضعیف ماهرانه هیأت‏های مذهبی، حوزه‏های علمیه، جامعه‌ی مداح‏ ها به شیوه‏ های گوناگون از دست‏آوردهای حرکت خزنده‌ی این جریان است. ایجاد اختلاف بین این قشرها و موضع‏گیری علیه آنان با هدف کاهش سطح اثرگذاری آنان در تحولات سیاسی صورت می‏گیرد.

4- تکیه بر ادبیات اومانیستی و انسان‌گرایی لیبرال با التقاط مفاهیم دینی و الحادی

5- شبکه‌سازی: شبکه‌سازی به منظور رشد سریع و شتابان با تشکیل شورای راه‌بردی در دستور است. چرا که لیدرهای این جریان تصور می‏کنند تا زمان آغاز رقابت‏های جدی آینده فرصت چندانی نیست تا به شیوه‏های معمول به عرضه‌ی افکار و اندیشه‏های خود بپردازند. به ویژه این‏که به سست بودن پایگاه خود در میان افکار عمومی آگاهی دارند. این شبکه‏سازی با محوریت فضای مجازی و رسانه‏ای و تکیه بر برخی صنوف و قشرها و عمدتاً با استفاده از تطمیع مالی پی‏گیری می‏شود.

6- استفاده از ارزش‏ها و باورهای دینی:در کنار سو استفاده از باور مردم به مهدویت و فرهنگ انتظار، این طیف، ولایت‌مداری و  اعتقاد مردم به ولایت فقیه را نیز در جهت اهداف گروهی در نظر می‏ گیرند و بدین وسیله به دنبال کاهش فشارها و انحراف افکار عمومی از ماهیت خود هستند.

برگرفته از سایت برهان

به نام خدا
ضمن تشکر از برادر محترم بنظر من مشکل اساسی که این جریان داره اینه که برای خدمت به اسلام کار نمیکنه و بعضا حتی در جهت تضعیف اسلام عمل میکنه این جور افراد صلاحیت داشتن مسئولیتهای مهم رو ندارن ولی متأسفانه تعداد زیادی از پستهای مهم کشور که حق نخبگان متعهد بودن رو گرفتن
البته بنظرم این مشکلات بیشتر از اینکه در فرد خاصی باشه در طرز تفکر خاصی که ممکن کم و بیش وجود داشته باشه و در درجه اول باید با این تفکر مقابله کرد
در جمهوری اسلامی همه مسئولین قبل از اینکه خادم مردم باشند باید خادم اسلام باشند و مسئولی که اسلام رو در رأس دغدغه ها و فعالیتهاش قرار ندهد مسئول مناسب جمهوری اسلامی نیست
یا علی
در پناه حق

رئیس مرکز مطالعات و تدوین تاریخ معاصر ایران تأکید کرد: حزب کارگزاران در درون قدرت هاشمی رفسنجانی شکل گرفت و منویات خود را از طریق مقابله با ساختارهای قانونی به کرسی نشاند و حزب مشارکت نیز با همین ویژگی‌ها منویات خود را در درون قدرت پیگیری کرد.

سلیمی‌نمین اظهار داشت: گروهی که در دولت هاشمی رفسنجانی و خاتمی شکل گرفتند به لحاظ تابلو با یکدیگر هم‌خوانی نداشتند اما پس از مدتی با یکدیگر پیوند خوردند.

وی افزود: جریان دولت خاتمی با انتقاد از اداره جامعه توسط هاشمی رفسنجانی روی کار آمد و حملات خود را متوجه عملکردهای هاشمی رفسنجانی کرد تا توانست رأی مردم را از آن خود کند اما همان‌طور که مشاهده کردیم این دو جریان با یکدیگر پیوند خوردند که این پیوند سیاسی آنها موجب ایجاد تنش‌های جدی در جامعه شد.

این کارشناس مسائل سیاسی در بخش دیگری از سخنان خود تأکید کرد: از هنگامی که کشورهای غربی در مقابله رو در رو با نظام اسلامی ایران به نتیجه نرسیدند به استحاله روی آوردند و سعی داشتند عدالت را از درون نظام بی‌هویت و ظلم‌ستیزی را بی‌محتوا کند.

وی با بیان اینکه دشمن به دنبال این نیست که نام جمهوری اسلامی ایران را تغییر دهد بلکه قصد دارد ایران اسلامی را از درون دچار استحاله کند، گفت: آیا برخی از جریان‌های داخلی با هر برچسبی که رویکرد به قدرت دارند و برای بقای در قدرت تلاش می‌کنند قصد تغییر مفاهیم نظام را دارند و با بیگانگان پیوند خورده‌اند؟

سلیمی‌نمین خاطرنشان کرد: در دوران‌های گذشته پیوند این جریان‌ها با بیگانگان محقق شد و امروز نیز این موضوع در جریانی که در درون قدرت حضور دارد متصور است.

رئیس مرکز مطالعات و تدوین تاریخ معاصر ایران، خاطرنشان کرد: اگر به جریاناتی که در درون قدرت شکل می‌گیرند، مسلط نشویم اشتراکات آنان با بیگانگان روی خواهد داد.

وی افزود: در دولت احمدی‌نژاد و به خصوص در دولت دهم رویکرد به قدرت را شاهدیم البته این دولت حزب و دار و دسته‌ای نداشت اما امروز یک دار و دسته در درون قدرت شکل گرفته است و بنابراین این جریان با کارگزاران مشارکت هیچ تفاوتی ندارد.

سلیمی‌نمین تاکید کرد: بسیاری از عوامل دانشگاه آزاد با دولت کنونی در تقابل بودند اما امروز در اختیار جریانی هستند که برای بقاء در درون قدرت به فعالیت می‌پردازند که نمونه بارز‌ آنها ملک‌زاده است که از عناصر نزدیک به عبدالله جاسبی بود اما امروز در خدمت این جریان است.

این کارشناس مسائل سیاسی تاکید کرد: کسب تجربه آنگاه به نفع ماست که جریانات پنهان را به درستی درک کنیم. در حال حاضر برخی اعلام می‌کنند که این جریان، نفوذی بیگانگان، رمال و یا فراماسونر هستند که در این خصوص دانشجویان باید زمینه شناخت درستی داشته باشند.

سلیمی‌نمین با تاکید بر اینکه این جریان تنها رویکرد به قدرت دارد و بحث رمالی و … مطرح نیست، گفت: کسانی که می‌خواهند پس از ۲ دوره همچنان قدرت را در دست داشته باشند، برای هر قشر از مردم تولید فکر ایجاد می‌کنند تا بتوانند قشرهای مختلف جامعه را جذب خود کنند.

وی افزود: اشاعه مکتب ایرانی، ارتباط با امام زمان(عج) و سایر موارد توسط این جریان مطرح می‌شود تا همچنان در قدرت باقی بمانند. مطرح کردن این مطالب نشان از فکر و اندیشه ندارد و این مسائل پر از تناقض است.

این کارشناس مسائل سیاسی اظهار داشت: این جریان سخنانی را که در میان قشر خاکستری جامعه مطرح می‌کنند و یا سخنانی که در جامعه مذهبی مطرح می‌کنند با یکدیگر متناقض است.

رئیس مرکز مطالعات و تدوین تاریخ معاصر ایران با بیان اینکه مکتب ایرانی عملا معنا ندارد، گفت: مکتب یک اندیشه است اما ایران برگرفته از جغرافیاست و بنابراین مکتب با جغرافیا یکی نمی‌شود. مکتب مرز نمی‌شناسد اما جغرافیا در یک محیط محصور است. دلیل مطرح کردن مکتب ایرانی تنها برای باقیماندن در قدرت است.

وی افزود: میل به قدرت صفت خوبی است که انسان‌ها عرضه می‌کنند تا بتوانند جامعه را اداره کنند و میل به قدرت یک مسیر قانونی است اما بقاء در قدرت مسیر قانونی نیست و علیه قانون است و با ساختار مفهومی نظام اسلامی در تقابل است.

سلیمی‌نمین با اشاره به اینکه سعی در بقاء در قدرت یعنی شکستن ساختارهای قانونی نظام اسلامی، تاکید کرد: افرادی که می‌خواهند همچنان در قدرت باقی بمانند مجبورند عده‌ای را دور خود جمع کنند و شعارهایی دهند که اقشار ملت را با خود همراه کنند و در اینجا به پدیده نقض قانون مواجه می‌شویم.

این کارشناس مسائل سیاسی اظهار داشت: اگر در گذشته با دار و دسته‌هایی که از امکانات دولتی استفاده کردند برخورد کرده و نسبت به آنان کوتاهی نکردیم اکنون وضعیت چنین نبود.

وی افزود: در دولت هاشمی رفسنجانی برخی وزیران دست به تشکیل حزب زدند و ۱۰ تا ۱۱ وزیر این دولت حزب کارگزاران را راه‌اندازی کردند که اصل شاکله این تشکل‌ها سوء‌استفاده و انگیزه‌های آنان ناسالم بود.

سلیمی‌نمین در ادامه این همایش و در جلسه پرسش و پاسخ در پاسخ به این سؤال که آیا حزب به معنای غربی در جامعه ما امکان ظهور دارد؟ تصریح کرد: می‌توان یک حزب تشکیل داد منوط به اینکه راه‌های انحرافی برای نفوذ در قدرت را بست.

وی افزود: میل به قدرت از طریق مسیرهای سالم موجب قدرتمند شدن احزاب می‌شود. در پایان دولت هاشمی باید در زمینه ارائه الگوی اسلامی و ایرانی یک گام به جلو برمی‌داشتیم اما با چالش‌های فراوانی در جامعه روبرو شدیم.

رئیس مرکز مطالعات و تدوین تاریخ معاصر ایران اظهار داشت: اگر قرار باشد یک جریانی کاملا با برنامه‌ریزی اما پنهان فعالیت داشته باشد و مداحان بخواهند آن را نقد کنند این امر برای جامعه قابل فهم نخواهد بود. البته بنده قصد توهین به مداحان را ندارم اما این قشر نمی‌تواند به تبیین این‌گونه مسائل بپردازند.

سلیمی‌نمین با اشاره به اینکه حزب کارگزاران در دوران هاشمی رفسنجانی براساس یک فکر شکل نگرفت بلکه براساس قدرت شکل گرفت، گفت: حزب مشارکت نیز به مبانی فکری اعتقادی نداشت.

سلیمی نمین در جلسه پرسش و پاسخ این همایش در پاسخ به دانشجویی که پرسید: چرا جریان‌هایی که به قول شما در دولت‌های گذشته حضور داشتند اکنون در زندان بسر می‌برند و آیا ممکن است اسفندیار رحیم مشایی با این اقدامات خود به زندان بیفتد، گفت: کسانی که می‌خواهند خیز بردارند تا از امکانات نظام اسلامی سوء‌استفاده کنند اینگونه با آنان برخورد می‌شود. اینگونه افراد با قانون مقابله می‌کنند و حتی به صورت عملی قانون را نقض می‌کنند.

رئیس مرکز مطالعات و تدوین تاریخ معاصر ایران اظهار داشت: درست است امکان دارد مشایی نیز فردا به زندان بیفتد چون از ملک‌زاده‌ای که قبلاً به دلیل مشکلات اقتصادی اخراج شده، استفاده می‌کند و از فلان آدم ناسالم نیز استفاده‌هایی می‌برد.

وی در ادامه گفت:‌ اگر مشایی به سی‌دی “ظهور بسیار نزدیک است ” اعتقاد داشته باشد تلاش نمی‌کند ملک عبدالله پادشاه اردن را وارد ایران کند، چون در این لوح فشرده ملک عبدالله فردی سفیانی اعلام شده است.

سلیمی‌نمین در پایان خاطرنشان کرد: پس این فرد تلاش دارد با دعوت از ملک عبدالله به تهران سفیانی‌ها را تبرئه کند، در صورتی که اگر تفکری وجود داشت که لوح فشرده “ظهور بسیار نزدیک است ” را بسازند باید در مقابل سفیانی‌ها موضع قابلی می‌گرفتند.

منبع: فارس

نشانه های تفکر ماسونی در جریان انحرافی (بخش اول)

نقدنیوز ، قاسم روانبخش:

دوهفته پیش آیت الله مصباح یزدی رسما از شکل گیری فراماسونی در کشور در قالب جدید خبر داد و تلنگر فکری به اذهان نخبگان و مردم وارد ساخت. البته ایشان از مدتی پیش در جلسات خصوصی نسبت به وقوع چنین پدیده خطرناکی هشدار می دادند. نوشته های چند ماهه اخیر در باره فراماسونری که در پرتو نوشته می شد به همین دلیل بود.

اکنون پرسش این است که آیا آیت الله مصباح برای چنین ادعایی به سند مهمی دست پیدا کرده اند یا از رگه های فکری این جریان، چنین خطری را احساس و نسبت به شکل گیری مجدد آن هشدار داده اند؟ بی تردید دانشمندان روشن و بصیر از جمله آیت الله مصباح همانند پزشک متخصص و باهوش که از آثار بیماری مثل تب و رنگ چهره به نوع بیماری پی می برند براحتی می توانند از طریق وجود علایم، نوع انحراف را شناسایی و در پی درمان آن بر آیند.

کسانی که با مبانی و آموزه های فراماسونری آشنا باشند به هنگام برخورد با سخنان و نوشته های فرد معلوم الحال دولت متوجه می شوند که این گونه حرف ها از سر تصادف نیست بلکه ممکن است طبق برنامه و با محاسبات دقیقی به پیش می رود. ما در این تحلیل ابتدا به اصول و مبانی فراماسون هامی پردازیم و سپس با ذکر بخش هایی از سخنان رحیم مشایی و برخی جریانات با کارکرد مشابه، تطبیق آن را به قضاوت شما خوانندگان محترم وامی گذاریم.

 ۱. اومانیزم و انسان گرایی

یکی از اصول فراماسونری اومانیزم و انسان گرایی است. از نظر فراماسون ها اصالت با انسان است و باید انسان به جای خدا بنشیند. آن چه باید ما در صدد تحقق آن باشیم خواست و اراده انسان است و بس.

     یكی از معروفترین اومانیست­های قرن 14آقای پیكور دلامیراندولا است كه در سال 1489توسط پاپ اینوسنت هشتم به عنوان مروج عقاید بدعت گزارانه محكوم گردید. او در كتاب خود «نتیجه­گیری فلسفی كابالیست و الهیات» نوشته بود" در جهان چیزی بالاتر از ستایش بشر وجود ندارد." (کتاب:‌ مبانی فراماسونری- مؤلف: یحیی هارون- ص70)

امروزه ماسون­ها عقاید بدعت­گزارانه میراندولا را بسیار بی­پرده­تر بیان می كنند. به عنوان نمونه، در یك جزوه محلی ماسونی آمده است «جوامع ابتدایی ضعیف بودند و به خاطر این صفت به نیروها و پدیده­های اطرافشان مقام ربوبیت می­دادند. اما ماسونری تنها به انسان چنین مقامی می­دهد." (همان)

مانلی. پی. هال در كتاب «كلید گمشده فراماسونری» می­نویسد: انسان خدایی در حال شكل­گیری است و همان­گونه كه در اسطوره­های تمثیلی مصر باستان آمده است، بر روی چرخ كوزه­گری، در حال قالب­گیری است. هنگامی كه نور او به درخشش در می­آید تا همه چیز را حفظ كند و ارتقاء بخشد او به تاج سه­گانة خدایی دست می­یابد و به جماعت اساتید فراماسون، همان­هایی كه در لباس های آبی و طلایی خود به دنبال تاریكی شب با نور سه­گانه لژ ماسونی هستند ملحق می گردد.راه استاد اعظم شدن ( استاد اعظم لژ فراماسونری)این است كه اعتقاد به خدا و این حقیقت كه انسان بنده اوست كاملا رد شود." ( همان)

جی دی باك در كتاب «فراماسونری اسرارآمیز» " تنها خدایی كه فراماسونری قبول دارد انسان است ... بنابراین انسان تنها خدای موجود است." (همان) در همین راستا مجله ماسون ترک طی تحلیلی، فراماسونری را یک دین اومانیست معرفی کرده می نویسد" در واقع فراماسونری یك نوع مذهب است بلكه یك دین اومانیست است و دین جعلی به ستایش انسان سفارش می­كند نه خدا. نکته ای که نوشته­های ماسونی بر آن تأكید دارند:

«ما همیشه اذعان می­كنیم كه بالاترین كمال مطلوب فراماسونری در عقاید اومانیزم قرار دارد. ( همان، به نقل از مجله ماسون ترك) تفکر انسان محور و اومانیستی در فراماسونری به حدی پر رنگ است که آن ها به جای عشق به خدا و کار برای او، عشق به انسان را ترویج می کنندو یحیی هارون در این باره می نویسد " ماسون­ها اعتقاد دارند همه كارها باید فقط به خاطر انسانیت انجام گیرد نه رضای خدا."

سپس با نقل مطلبی از "كتاب لژ تركیه" می نویسد: «اساس اخلاق ماسونی عشق به انسانیت است و خوب بودن به خاطر خواسته­ای در آینده، منفعت، پاداش و بهشت، از روی ترس از دیگری، عرف دینی یا سیاسی، نیروهای ناشناخته ماوراء طبیعی ... را كاملا مردود می­داند.

تنها از خوب بودن به خاطر عشق به خانواده، كشور، انسان­ها و انسانیت حمایت و تمجید می­كند. این یكی از مهم­ترین اهداف تكامل فراماسونری است. عشق به مردم و خوب بودن بدون انتظار پاداش، رسیدن به این سطح، تحول عظیمی است."( همان، ص 73 )

یحیی هارون در کتاب خود هدف نهایی ماسون ها را تخریب دین و نابودی آن ذکر می کند و اظهار می دارد: "هدف نهایی ماسونری این است كه می­خواهند دین را به طور كامل تخریب كرده، جهانی اومانیست براساس تقدس انسانیت ایجاد كنند آن­ها می­خواهند نظم نوینی براساس غفلت بنا كنند كه در آن مردم خدایی كه آن ها را آفریده انكار كنند و به خود مقام ربوبیت بدهند این هدف فلسفه وجودی ماسونری است. نشریه ماسونی آینه این وضعیت را «معبد عقاید» نام نهاده است. (همان ، ص 82) در همین راستا" ماسون­ها می­خواهند از تمام جهان معبدی بسازند.

اما معبد مورد نظر آن ها معبد دین واقعی نیست بلكه معبد اومانیزم است و رؤیای آن ها جهانی است كه در آن انسانیت پرستش شود؛ مردم به طور كامل از دین حقیقی روی بگردانند و فلسفه اولوسیونیت تنها فلسفه حقیقی قلمداد گردد. در نوشته­های ماسونی مراسم عجیب و غریب كه به این منظور طراحی شده این گونه توصیف شده است.

«امروز یك دین جهانی متولد می­شود، به آرامی می­تواند شعور را به معنای واقعی كلمه ارضا كند ...... به موازات دین جهانی، اخلاقیاتی متناسب با این جهان­بینی ایجاد خواهد شد ..... چنین دینی انسان­ها را در جهان متحد خواهد ساخت. این دین فراماسونری است. این دین از طریق قلب­ها منتقل خواهد شد ... (همان، ص 191)

در این جریان که اومانیزم پابه پای تفکر الحادی به پیش می رود" فراماسون ها همانند بیانیه سال 1933 اومانیست­ها، معتقدند كه خداپرستی سنتی بویژه ایمان به خدایی كه شنونده دعا است و به مردم زندگی می­دهد و از آن ها مراقبت می­كند، می­فهمد و قادر است و كاری برای آن ها انجام می­دهد یك اعتقاد ثابت نشده و از مد افتاده است" سپس بر اساس این اعتقاد می گویند" ما به عنوان ضد خداپرستی، از انسان شروع می­كنیم نه از خدا. از طبیعت نه از ملكوت." ( همان، ص 62)

روند ماسون شدن و پرستش انسان و نشاندن آن به جای خدا در لژهای فراماسونری این گونه انجام می شود " یك فراماسون قبل از ورود به تشكیلات فراماسونری می­آموزد كه باید نسبت به دین و مذهب بی­اعتنا باشد. سپس با تأكید بر مذهب، مفهومی اومانیست از تعالیم فرماسونری به فرد ارائه می­شود.

در آیین درجه شاگردی، استاد لژ از ناظر اول لژ می پرسد: «برادر ناظر اول! چرا ما خود را بنّای آزاد می­نامیم؟» ناظر اول: «زیرا كه چون آزادگان در ساختن بنای عظیم كار می­كنیم.»استاد لژ: «چه نوع بنایی؟» ناظر اول: «نیاكان ما آن را معبد سلیمان می­نامیدند و منظورشان معبد انسانیت بوده است.» استاد لژ: «برادر ناظر دوم! چه سنگی در این بنا به كار می­بریم؟» ناظر دوم: «سنگ بنای ما انسان است.» استاد لژ: چه ملاطی لازم است تا این سنگ­های معبد را به هم متصل سازیم؟» ناظر دوم: «ملاط بنای معبد تابناك انسانی و برادری همگانی است (کتاب تاریخ تحولات سیاسی ایران، نوشته دکتر موسی نجفی و دکتر موسی فقیه حقانی ص 551 به نقل از مكتب­های فراماسونری، ص 27 ـ 28) .

" استاد لژ خطاب به اعضاء می گوید:  " مساعی جمعیت ما وقف راه انسانیت است. وظیفه ما این است که تمام صفات عالیه انسانی را در خود نیرومند سازیم »(همان ، به نقل از همان کتاب ص 37) در درجات اول و دوم ضمن تاکید بر مفهوم انسانیت، به فرد تاکید می شود که می بایستی خود را از قید و بند عقاید خرافی رها سازد. پس از گرفتن التزام از داوطلب، وی را وارد حلقه برادری نموده، خطاب به وی اظهار می دارد: " این حلقه برادری که ملاحظه کردید زنجیر بزرگ برادری جهانی راتشکیل می دهد و مردانی را از هر ملت و کشور و مذهب در هرمقام به هم متصل می سازد .. به هر نقطه جهان بروید نام برادری به گوش شما خواهد رسید و همه جا دست برادری مهیای پذیرفتن و معاضدت شما خواهد بود( همان به نقل از همان ص 46)

" در سیر درجه سوم مجدداً در گفت و گوی استاد لژ و ناظر لژ، این سؤال مطرح می­شود كه چرا ما خود را بنّای آزاد می­نامیم؟ ناظر لژ پاسخ می­دهد: «برای آن كه خود را از قید افكار و عقاید باطل رها كرده­ایم و بنای بزرگ بشریت را برپا می­سازیم.( همان، به نقل از مكتب­های فراماسونری، ص 77)

بررسی برخی دیدگاه ها و سخنان رحیم مشایی نسبت به انسان و برجسته کردن آن می تواند برای مخاطبان دست کم سوال برانگیز باشد.  به عنوان نمونه در نطق های جند ساله اخیر وی همواره شعار انسان گرایی موج می زند هر چند وی تلاش می کند آن را در قالب مباحث عرفانی در هم آمیزد ولی این نوع نگاه با نگاه اومانیستی بسیار نزدیک است.

در تاریخ معاصر ایران ترکیب فراماسونری و آداب آن با تصوف توسط ظهیر الدوله جانشین صفی علیشاه قطب فرقه نعمت اللهی در تهران نمونه تاریخی درچنین رویکردی است.

مشایی در باره انسان تا این اندازه غلو می کند که می گوید" انسان بزرگتر از جهان است هیچ نقطه‌ای از عالم نیست كه به انسان مربوط نباشد هیچ نقطه از عالم نیست كه در آن منظوری از انسان وجود نداشته باشد امروز ما جزء كوچكی از جهان هستیم." (سایت شخصی مشایی30 مرداد 87) جالب است که وی از یک طرف انسان را از همه جهان بزرگتر می داند و از سوی دیگر در جمله بعدی انسان را جزء کوچکی از جهان! و سپس باز در ادامه می گوید: "انسان متعلق به همه عالم است و همه عالم متعلق به انسان است" او در چارچوب تفکر دست کم شبه  اومانیستی، دین را فرع انسان دانسته می گوید: "می‌گویند صف‌بندی مومن و كافر وجود دارد این صف‌بندی وقتی اصالت دارد كه فرصت‌ها را برای انتخاب انسان‌ها فراهم بیاورید و انسان‌ها به مفهوم واقعی آزادی انتخاب خود را انجام دهند این كه مسلمان‌ها بگویند كار ما درست است بقیه اشتباه می‌گویند یعنی 5/5 میلیارد انسان را از دایره انسانیت خارج كنیم" 0 

(  ...) ایشان  انسان بودن را اصل می داند و آن را بر دین و مکتب اسلام مقدم می دارد و می گوید حق ندارید کسانی را که مسلمان نیستند از دایره انسانیت خارج کنید؛ در حالی که در فرهنگ قرآن نسبت به کفار ی که از روی عمد در کفر باقی مانده اند و مرتدین و منافقین برخورد با یک انسان نیست و در برخی از موارد آن ها را انسان نمی شمرد. مشایی بر اساس اصالت انسان می گوید "بعد از آن که این انسان ها گرد هم آمدند ، تازه خدا هم معنا پیدا می کند. ظرفیت انسانی باید شکل بگیرد تا ما سخن از خدا بگوییم.

انسان که شناخته نشده باشد، که شناخته نشده است، کی خدا قابل شناسایی است؟ عظمت خدا وقتی قابل شناسایی است که عظمت انسان شناخته شده باشد .... باید همه ابعاد وجود انسان را بشناسیم. بدون شناخت جهان کی می توانیم انسان را بشناسیم؟ انسان 2000 سال پیش کجا؟ انسان امروز کجا؟( همان ) وی سپس بر همین اساس می گوید"هر انسانی صرف نظر از همه مشخصاتی که مربوط به اوست باید یکسان دیده بشود.

جامعه آینده بشری متعلق به همگان است. هر مشرب فکری، هر مذهب فکری، هر مسلکی ، هر منطقی، هر دینی، هر چه که در دنیا وجود دارد و دارای صبغه فکری است، آرم و نشان فکری دارد و پیام فکری دارد تنها در صورتی که بتواند جامعه جهانی را با هم ببیند و همه انسان ها را محترم بشمارد این آینده از آن اوست، در این آینده (چون آینده از آن مردم است) هیچ جامعه ای در آینده برتر از دیگران نیست، هیچ کسی. در آینده کشور معنا ندارد، نژاد معنا ندارد و آینده ، آینده آن هاست." (همان) مشایی سرانجام می گوید"بدون واهمه می گویم: جهان آینده متعلق به همه انسان ها است. هر منطقی که بین انسان ها فرق بگذارد محکوم به شکست است. هر منطقی که به خط کشی بین انسان – جمله استراتژیک است- هر منطقی که به خط کشی بین انسان ها بینجامد منطقی است که در آینده خریدار ندارد."

هر منطقی كه بتواند در آینده نزدیك ادبیاتی داشته باشد كه 3 عنصر آدم، خدا و جهان را با هم تنظیم كند از نظر آیین و مكتب، آینده از آن اوست. وی در آخرین پرده انسان را در جانشینی خدا قرار داده می گوید"ماموریت انسان بر روی زمین این است که جانشین خدا باشد، به جای خدا تصمیم بگیرد و به جای خدا اراده کند". :سایت عصر ایران ۱۸ مرداد ۱۳۸۹-
در پایان توجه به این نکته لازم است که گرچه این گونه حرف های بعضا شبه عارفانه از سوی برخی عرفا نیز شنیده می شود ولی ممکن است از آن افق دید تا حدودی آن را قابل توجیه دانست ولی طرح این گونه مباحث در اردوگاه فراماسون ها نیز قابل تامل جدی است که برخی از آن ها را در فوق ملاحظه نمودید؛ بنابر این داشتن این گونه تعابیر در میان عرفا به معنای نادیده گرفتن آن ها در ادبیات فراماسون هانیست.

باید از قراین و شواهد سخنان شخصی که این گونه حرف ها را مطرح می کند حقیقت آن را شناخت و نوع آن را تشخیص داد. اکنون جای سوال این است که آقای مشایی با طرح شعار های دیگری نیز که در باره دین و عدم لزوم تبلیغ آن و ضرورت ترویج ملی گرایی و همسان بودن ادیان و هم افزایی انسان ها در سخنانش مطرح است آیا محققین را نسبت به مواضعش دچار تردید نمی کند ؟

نشانه های تفکر فراماسونری در جریان انحرافی - بخش دوم

نقدنیوز ، قاسم روانبخش: اشاره: مدت‌هاست جریانی انحرافی در دولت نفوذ کرده و هر از چندی با بیان مطالب غیر کارشناسانه، فضای جامعه را دچار تنش و اضطراب می‌کند. در باره نوع گفتمان و علل پرداختن به این گونه مسایل، دیدگاه‌های متفاوتی مطرح شده است. عده‌ای آن را محصول شهرت طلبی و برخی ورود غیر متخصص در حوزه کارشناسی ذکر کرده‌اند ولی حقیقت مطلب آن است که آیت ا... مصباح آن را دریافت و نسبت به خطر شکل‌گیری آن هشدار داد: " امروزه در دورن جامعه ما تشکیلاتی فراماسونری در حال شكل گرفتن است، و همان‌طور که در دوران مشروطه، فراماسونری با شعار قرآن و اسلام پیش آمد، امروز نیز فراماسونری با شعارهای انقلاب و اسلام جلوه می‌كند و تحت پوشش آن حرف خود را بیان می‌كند، یعنی قالب را حفظ و محتوا را عوض می‌كند." (پایگاه اطلاع رسانی آثار آیت ا... مصباح یزدی، 24/01/1390)

در باره شکل گیری فراماسونری و نفوذ آن در جامعه اسلامی ایران، لازم است ابتدا مبانی فراماسونری را به‌خوبی بشناسیم و سپس با نشان دادن کدهایی از جریان شبه ماسونی نفوذی و تطبیق آن بر مبانی ماسون‌ها، این مدعا را ثابت کنیم و سپس در صدد چاره جویی بر آییم. مبانی فراماسونری عبارتند از اومانیسم و انسان گرایی، ناسیونالیزم و ملی گرایی، کثرت گرایی دینی و پلورالیزم، دین زدایی و دین ستیزی. در شماره قبل درباره اومانیزم و انسان گرایی مطالبی را تقدیم خوانندگان کردیم. در این بخش به باستان‌گرایی که یکی دیگر از مبانی ماسون‌ها است می‌پردازیم.

2. ناسیونالیزم و باستان گرایی

مهم‌ترین رسالت فراماسون‌ها رهایی بشر از دین است، به طوری که آنان " مهم‌ترین تکلیف لژ بزرگ انگلستان را دین رهایی laisme دانسته‌اند؛ زیرا با قیود مذهبی، اهداف ماسونی هرگز پیش نخواهد رفت" (کتاب صبح، محمد خاتمی، ص22) ماسون‌های انگلیسی با استناد به ماده 17 موافقتنامه سپتامبر 1929 می‌گویند: "در لژها نباید به هیچ وجه راجع به مسایل مذهبی و سیاسی صحبت شود" (همان، ص24) در این راستا فراماسون‌ها به جای دین و ارزش‌های دینی، گرایش‌های قومیتی و ملی گرایانه می‌نشانند تا بتوانند تا حدودی خلأ دین را برای اعضای خود جبران کنند. دکتر موسی حقانی، نویسنده و محقق ارجمند، در کتاب خود بر این نکته تاکید می‌کند که " ترویج ناسیونالیزم مبتنی برعصمت (شوونیسم) در كنار مذهب‌زدایی و غرب گرایی از دیگر اقدامات ماسون‌ها بود.احیای باستان‌گرایی و تاریخ پیش از اسلام هدف مشترك وزارت مستعمرات بریتانیا و سازمان فراماسونری در ایران و سایر كشورهای اسلامی بود. این حركت در تاریخ معاصر از آخوندزاده، ملكم خان، آقاخان كرمانی و... آغاز شد و دیگر فراماسون‌ها نظیر فروغی و پیرنیا آن را پی گرفتند. هدف این جریان معرفی اسلام به‌عنوان عاملی مخرب در تاریخ ایران و عنوان نمودن این مطلب بود كه تاریخ ایران پیش از اسلام، درخشان تر از ایران بعد از اسلام است. برای اثبات این فرضیه موهوم تاریخی، تمام قلم‌ها به كار افتاد و آثاری نظیر كتاب‌نامه خسروان اثر جلال‌الدین میرزا از شاگردان ملكم و آخوندزاده كه در تمجید پادشاه ایران پیش از اسلام و به فارسی سره نوشته شده بود، نمایشنامه عشق و مردانگی اثر ابوالحسن فروغی كه در تمجید ایران باستان به رشته تحریر درآمده بود. از پرویز تا چنگیز اثر تقی زاده، ایران باستان حسین پیرنیا، فرهنگ پهلوی اثر پرویز ناقل خانلری و... به رشته تحریر درآمد. وجه مشترك تمامی این آثار، بزرگنمایی آثار حكومت‌های پیش از اسلام، در ایران می‌باشد و تأسف خوردن بر سقوط دولت ساسانی به دست مسلمین. حكومت پهلوی كه اساس آن را فراماسون‌ها پی‌ریزی كرده بودند، نیز دقیقاً در همین راستا حركت می‌كرد. با نطق فروغی در مراسم تاجگذاری رضاخان، وی قذاق بی‌سواد و قلدری را در حد و ردیف شاهان ساسانی و هخامنشی قرار داد. بعد از آن تمام شعرا و نویسندگان وابسته، پهلوی را وارث تاج و تخت كیان معرفی كردند و نشریات مختلف به ترویج این امر پرداختند و مقالات متعددی در خصوص مهرپرستی و زردشتی گری توسط اعضای لژ مهر و دیگر نویسندگان آن نوشته می‌شد....این روند نه تنها در جامعه بلكه در لژها نیز به نحو شدیدی دنبال می‌شد.(تاریخ تحولات سیاسی ایران، موسی حقانی و موسی نجفی، به نقل از مجله مهر، سال اول، شماره اول ص3 و شماره 12 7)

جریان فراماسونری ابتدا بر ارزش‌های ملی گرایانه آب و خاک و خون و نژاد و باستان گرایی تاکید می‌ورزد ولی در این مرحله توقف نمی‌کند؛ زیرا هدف آن‌ها بسی بالاتر از ناسیونالیزم و ملی گرایی کشوری و منطقه‌ای است و چه بسا در دراز مدت همین ملی‌گرایی افراطی محلی و منطقه‌ای نیز موی دماغ آن‌ها گردد. از این رو با طرح تفسیر جدیدی از ناسیونالیزم سعی می‌کنند آن را به میدانی سوق دهند که با فرهنگ پذیری غربی و ذوب شدن در فرهنگ واحد جهانی که همان فرهنگ فراماسونری و به عبارت دیگر همان اومانیزم و انسان گرایی به جای خداگرایی است سازگار باشد. در همین راستا محمود هومن، فرمانروای شورای عالی ایران، ضمن ارائه نگاهی فلسفی و اعتقادی از سلطنت، از ناسیونالیزم كه او آن را میهن پرستی یا پاتریوتیسم می‌نامد، به نوعی وحدت فرهنگی یا كاسموپولیتیسم (حكومت جهانی) می‌رسد. وی ضمن رد نظراتی كه میهن را به خاك، نژاد، زبان و... محدود می‌كند، می‌گوید: «... میهن جایی است كه من در آن جا تربیت یافته‌ام و در آن جا اخلاق انسانی و تاریخ یك دسته از انسان‌ها با یكدیگر هماهنگ شده است. اخلاق انسانی مفهومی كلی است و درباره همه انسان‌ها درست است. اخلاق ایرانی با اخلاق یونانی تفاوت ندارد ولی تاریخ ما با تاریخ او تفاوت دارد و این جزئی بودن تاریخ دسته معینی از مردم است كه مفهوم كلی اخلاق انسانی را محدود و تبیین می‌كند و باعث می‌شود كه میهن مفهومی معین و محدود گردد.» ( تاریخ تحولات سیاسی ایران به نقل از اسناد مؤسسه مطالعات تاریخ..... گفتار بزرگ فرمانروای آیین اسكاتی در جشن طریقت 1351، ص 6) برای شکل گیری چنین اتحادی یعنی شکل گیری ناسیونالیزم جهانی و نشاندن انسان به جای خدا، " وی پیشنهاد می‌كند كه ملت‌ها به جای بزرگنمایی نقاط منفی تاریخ خود كه شامل جنگ‌ها و نظایر آن می‌شود، به نكات انسانی تاریخ خود تكیه كنند كه موجب وحدت ملت‌ها می‌شود. این نكته اساس طرح حكومت جهانی ماسون می‌باشد كه از آن به كاسموپولیتیسم تعبیر می‌شود." (مبانی فراماسونری، ص 206) با بیان این نکته، راز برخورد دوگانه ماسون‌ها با مسأله ناسیونالیزم به دست می‌آید. در آثار مکتوب و موضع گیری‌های ماسون‌ها می‌بینیم آن جا كه مسأله اسلام مطرح می‌شود، تكیه آنان بر ناسیونالیسم شوونیستی است و برتری عجم بر عرب مطرح می‌شود و آن جا كه از سایر كشورها و ادیان به ویژه سلطة غرب و یهودیان سخن به میان می‌آید، تكیه آن‌ها بر فرهنگ جهانی و انسانی و كاسموپولیتیزم پر رنگ و جدی می‌شود. " و صدالبته این مقدمه‌ای است برای حكومت جهانی یهودیان و ماسون‌ها كه به نحوی جدی و آشكار توسط جمعیت طرفداران حكومت متحده جهانی و شیعه ایرانی آن جمعیت ایرانی طرفدار حكومت متحده جهانی تعقیب می‌شد. این جمعیت كه وابسته به سازمان جهانی فراماسونری است، با مخفی نمودن این وابستگی و روی آوردن به فعالیت‌های آشكار سیاسی، سعی در ایجاد حكومتی جهانی دارد كه احكام آن ضمانت اجرایی داشته باشد." (همان) جریان فراماسونری در کشور سال هاست که به دنبال اجرایی کردن این نوع تفکر بوده است. پیش از انقلاب اسلامی ایران و در زمان رژیم پهلوی نیز این نوع تفکر فعال بود و رژیم پهلوی که محصول فعالیت جریان فراماسونری در کشور به شمار می‌آمد، با تمام ابزار و امکانات در صدد اجرایی کردن ناسیونالیسم ایرانی و سپس تشکیل حکومت جهانی از این سنخ بود. در همین راستا بهای آزادی دکتر شریعتی از زندان، نوشتن سلسله مقالاتی قرار داده می‌شود که در آن به جای اسلام، بر ملیت ایرانی تاکید شود. وی به دنبال آزادی از زندان، با نوشتن سلسله مقالاتی در كیهان با نام "بازگشت به خویشتن" به ترویج ملی گرایی و ناسیونالیزم پرداخت و از حمله اسلام به ایران که موجب مسلمان شدن ایرانی‌ها شد، به "حمله تازیان به ایران" تعبیر کرد! شهید مطهری در بخشی از نامه دردمندانه اش خطاب به حضرت امام(ره) در باره این سری مقالات می‌نویسد: " درباره ملیت ایرانی قطعا تاكنون احدی از ملیت ایرانی به این خوبی و مستند به یك فلسفه امروز پسند دفاع نكرده است. شایسته است نام آن را «فلسفه رستاخیز» بگذاریم." منظور حزب رستاخیز است که محمد رضا شاه آن را حزب رسمی دولتی اعلام کرده بود و همه موظف بودند که در آن عضو شوند، شهید مطهری خلاصه‌ای از مقالات دکتر شریعتی را این گونه برای امام توضیح می‌دهد: " خلاصه این مقالات كه یك كتاب می‌شود، این بود كه ملاك ملیت، خون و نژاد كه امروز محكوم است، نیست؛ ملاك ملیت، فرهنگ است و فرهنگ به حكم این كه زاده تاریخ است نه چیز دیگر، در ملت‌های مختلف، مختلف است؛ فرهنگ هر قوم فرهنگ آن قوم است؛ هر قوم كه فرهنگ مستمر نداشته نابود شده است؛ ما ایرانیان فرهنگ دو هزار و پانصد ساله داریم كه ملاك شخصیت وجودی ما و من واقعی ما و خویشتن اصلی ماست، ولی در طول تاریخ حوادثی پیش آمد كه خواست ما را از خود واقعی ما بیگانه كند ولی ما هر نوبت به خود آمدیم و به خود واقعی خود بازگشتیم،" ایشان سپس به سه جریانی که شریعتی آن‌ها را از بین برنده "خود واقعی" ملت ایران معرفی کرده، اشاره می‌کند و می‌نویسد: شریعتی می‌گوید آن سه جریان عبارت بود از حمله اسكندر، حمله عرب، حمله مغول، در این میان وی بیش از همه درباره حمله عرب بحث كرده و نهضت شعوبیگری را تقدیس كرده است، آن‌گاه گفته است اسلام برای ما ایدئولوژی است و نه فرهنگ؛ اسلام نیامده كه فرهنگ ما را عوض و فرهنگ واحدی به وجود آورد، بلكه تعدد فرهنگ‌ها را به رسمیت می‌شناسد همان طوری‌كه تعدد نژادی را یك واقعیت می‌داند؛ آیه كریمه «اِنّا خَلَقناكُم مِن ذَكَرٍ وَ اُنثی وَ جَعَلناكُم شُعوباً وَ قَبائِلَ...» ناظر به این است كه اختلافات نژادی و اختلافات فرهنگی كه اولی ساخته طبیعت است و دومی تاریخ، باید به جای خود محفوظ باشد؛ ادعا كرده است كه ایدئولوژی ما روی فرهنگ ما اثر گذاشته و فرهنگ ما روی ایدوئولوژی ما، لهذا ایرانیت اسلامی شده است و اسلام ما اسلام ایرانی شده است.

شهید مطهری می‌افزاید: این بیان عملا و ضمنا، نه صریحا فرهنگ واحد به نام فرهنگ اسلامی را انكار كرده است و صریحا شخصیت‌هایی نظیر بوعلی و ابوریحان و خواجه نصیرالدین و ملاصدار را وابسته به فرهنگ ایرانی دانسته است؛ یعنی فرهنگ این‌ها ادامه فرهنگ ایرانی است.

همان‌گونه که ملاحظه می‌کنید، شریعتی در این مقالات از ناسیونالیزم خون و نژاد گذشته و با جدا سازی فرهنگ از ایدئولوژی سعی کرده است فرهنگ را معلول تاریخ یک ملت معرفی کند و به عبارتی وانمود کند که این تاریخ است که فرهنگ را می‌سازد نه مکتب! همان که فراماسون‌ها بر آن تصریح می‌کردند. زمانی که فرهنگ معلول تاریخ شود، می‌توان با نادیده گرفتن نقاط منفی تاریخ خود كه شامل جنگ‌ها و نظایر آن می‌شود، به نكات انسانی تاریخ خود تكیه كرد و موجب وحدت ملت‌ها شد! و این نكته، اساس طرح حكومت جهانی ماسون می‌باشد كه از آن به كاسموپولیتیسم تعبیر می‌شود و در سطور پیشین به آن اشاره شد.

ب. تطبیق آرای جریان انحرافی و نفوذی در دولت بر این اصل ماسون‌ها

تطبیق نظریات جریان انحرافی با آرای ماسون‌ها، یک روش کاملا مستند و علمی است. مشایی در همایش ایرانیان خارج از کشور؛ بر روی همان اصول ملی‌گرایانه گام برمی‌دارد و مکتب ایران را به جای مکتب اسلام نشانده، می‌گوید: "من اصرار دارم برمکتب ایران، بعضی‌ها ممکن است بر من خرده بگیرند که تو چرا نمی‌گویی مکتب اسلام، مکتب اسلام دریافت‌های متنوعی از آن وجود دارد. دریافت ناب از حقیقت ایمان و حقیقت توحید و حقیقت اسلام مکتب ایران است؛ باید از این پس ما مکتب ایران را به دنیا معرفی کنیم"(سایت شورای عالی ایرانیان،14/5/89) وی پس از آن که علما و بزرگانی از جمله آیت ا... مصباح درباره این اظهارات غیر اصولی و منحرف موضع گرفته و گفتند" کسانی که بی‌شرمانه شعار مکتب ایران را می‌دهند خودی نیستند" درصدد توجیه و تأویل سخنان خود بر آمده، می‌گوید: "این حرف من (مکتب ایرانی) حرف جدیدی نبود، بلکه حرف امام است. امروز حرف‌های مختلفی در دنیا به نام اسلام زده می‌شود آیا ما قبول داریم؟ بلکه اسلامی را قبول داریم که در ایران مستقر است." (سایت استقامت) رئیس جمهور نیز در ادامه به کمک وی می‌آید و می‌گوید: منظور آقای مشایی، مکتب اسلام ناب محمدی است که امروز کانون آن ایران است.

ولی مرور زمان نشان داد که این توجیهات، به دلیل ترس از افکار عمومی است و گر نه وی به همان مکتب ایران اعتقاد دارد. شاهد آن، اظهارات و عملکرد وی پس از این اظهار نظر است.