تبیان، دستیار زندگی

به ویترین اولین کتابفروشى که مى‏شناسید، مراجعه کنید و به کتابهاى داخلِ ویترین نگاه کنید. امروزه بیشترین کتابى که در ویترینها و کتابخانه‏ها جلوه مى‏کنند، با این عبارات آراسته شده‏اند: مدیریت در یک دقیقه، ثروتمند شدن در یک دقیقه، مدیریت زمان در یک دقیقه، آشپزى در یک دقیقه، نوشتن در یک دقیقه. در میان این همه خلاقیت و استعدادهاى یک دقیقه، جاىِ عرفانِ یک دقیقه‏اى بسیار خالى است.

نکته‏اى که در اینجا مورد توجه است، این است که امروزه بازارِ مدعیانِ عرفان، بسیار گرم است. هر روز از هر گوشه و کنار خبر مى‏رسد که مردى یا زنى، ادعاى پیامبرى، دین جدید، امام زمان بودن، رابطه داشتن با امام زمان، و حتى خدایى مى‏کند. تا اینجاى مسئله، چندان عجیب نیست، عجیب اینجاست که عده‏اى هم به آنان ایمان مى‏آورند.

از آنجایى که هر روز بر تعدادِ این مدعیانِ عرفانى افزوده مى‏شود، بر ماست که طریقه یادگیرىِ این عرفانِ یک دقیقه‏اى را هم آموزش بدهیم تا از این نظر هم به خودکفایى برسیم.

حواستان باشد که مهمترین مسئله در ایمان آوردنِ پیروانِ شما به شما، در ظاهر و حرکاتِ شما نهفته است. بنابراین اولین درسِ شما این است که یک ظاهرِ عجیب و غریب براى خودتان دست و پا کنید که تا به حال به فکرِ کسى نرسیده باشد. مهم نیست این ظاهر، به آدمیزاد شبیه نباشد، مهم در اینجا همانطور که گفته شد، این است که به فکرِ کسى نرسیده باشد. شما در اینجا مى‏توانید خلاقیت و استعدادِ خودتان را بروز بدهید.

مثلاً محاسن را بلند کنید و موى سر را از ته بتراشید، و یا حتى بالعکس و یا هر دو کار را با هم انجام بدهید. سعى کنید یک خرقه کهنه و به درد نخور را پیدا کنید که نشان بدهد شما کاملاً به دنیا بى اعتنا هستید. یادتان باشد که قبل از هر دیدار که ماجرایش به تفصیل گفته خواهد شد، به استحمام بروید و هر چه مى‏توانید بر چهره و صورتتان چنگ بیاندازید تا سفید و سرخ شود و در نورانى نشان دادنِ شما مؤثر افتد. معمولاً وقتى کسى با شما سخن مى‏گوید، دفعتا به نقطه‏اى که کسى نمى‏داند کجاست، خیره بمانید. یا براى لحظاتى به آسمان و یا به زمین نگاه کنید و سرتان به نشانه حیرت تکان بدهید. مهم نیست این کارها هیچ معنایى ندارند، مهم در اینجا این است که این کارها اثر خواهند داشت.

مرید داشته باشید، حتى اگر یک نفر باشد. به یک بنده خدایى که از همه جا بى خبر است، هزینه زندگى‏اش را بدهید تا در ماشین را برایتان باز کند و به قصدِ بوسیدنِ دست جلو بیاید. شما اول سعى کنید که او را منصرف کنید، اما خیلى هم اصرار نکنید تا بتواند بر دستهاى شما بوسه بزند. بعدا مى‏توانید مطمئن باشید که دیگران هم همین رفتار را خواهند داشت و براى بوسیدنِ دست شما، از هم سبقیت مى‏گیرند.

حالا باید مریدانِ بیشترى داشته باشید که هنگامِ سخن گفتنِ شما، یا نعره بزنند و بیهوش شوند، یا به گریه افتند و از حال بروند. در این حالت شما مى‏توانید بالاى سرشان حاضر شوید و با کمى ماساژ، آنان به حال و یا به هوش آورید. ترجیحا در این قسمت مى‏توانید از مریدانِ جنسِ مؤنث استفاده کنید که خیلى تأثیر بیشترى خواهد گذاشت.

از اینجا به بعد، شما باید یک راه را انتخاب کنید. راه اول مى‏گوید که خودتان را ادامه دهنده سلسله پیامبران، امامان و حتى خدایانِ گذشته بنامید، و یا اعلام کنید که هر چه تا به حال بوده بر باطل است و فقط شما حقیقى و واقعى هستید. طبیعتا این انتخاب، راهِ شما را براى مسیرِ پول سازِ آینده، روشن مى‏کند. شما کافى است که براى چند روز اول، کمى هزینه بکنید و سفره‏اى بیاندازید، ولى ناراحت نباشید، چون به محضِ پیدا شدنِ مریدان، دیگر آنان هستند که باید هزینه‏هاى زندگى شما را پرداخت کنند. عذاب وجدان هم نگیرید، چون شما کسى را مجبور نمى‏کنید، آنان با میل و رضاىِ خودشان این کار را مى‏کنند.

در دسترس نباشید. با استخدامِ یک منشیه جمیله، به دیگران وقت بدهید. البته آن منشیه، هر گاه که بخواهد مى‏تواند به حضورِ شما شرفیاب شود. یادتان باشد که اگر مریدان بخواهد از شما سؤالى بپرسند و یا به دیدارِ شما نایل آیند، باید چند مرحله را پشت سر بگذرانند. این چند مرحله در رسیدنِ به سلوک بسیار مهم است و بسیارى از قطبهاى عرفانىِ عالم که چنین ادعاهایى داشتند، این رسم را به جا مى‏آوردند.

در اولین مرحله، مریدى که مى‏خواهد به زیارت قطب و مرشدِ خود برسد، باید هزار و یک روز بیرون از خانه شما یا همان قطب و مرشد، بماند و بیرون از خانه را تمیز کند. در دومین مرحله، بعد از گذراندن آن هزار و یک روز، مى‏تواند داخل خانه شود، ولى باید هزار و یک روز هم داخلِ خانه و آشپزخانه و سرویسهاى بهداشتى و خریدهاى روزانه و… را انجام بدهد. در سومین مرحله، مى‏تواند واردِ اتاق شما بشود، ولى اجازه سخن گفتن ندارد و باید هزار و یک روز دیگر هم به کسانى که به اتاق شما مى‏آیند، خدمت کند.

حالا اگر آن مرید هنوز زنده مانده بود، در چهارمین مرحله، تازه اجازه سخن گفتنِ با شما را خواهد داشت. خیالتان هم راحت باشد، با گذشتِ بیش از چند هزار روز، مطمئنا هر سؤال و مشکلى که داشته است را فراموش کرده و کاملاً مطیع و رامِ شما خواهد بود.

وقتى کسى به این مرحله رسید، هر چیزى که دلتان خواست بگویید. بگویید شب است در حالى که روز باشد، بگویید شراب حلال است در حالى که حرام باشد. فرقى نمى‏کند، چون مریدان سخنِ شما را به بهترین نحو تفسیر و تعبیر مى‏کنند. شب گفتنِ روز را به نشانه سیاه بودنِ احوالِ این عالم مى‏گیرند و شراب نوشیدنِ شما را تا زمانى شراب مى‏دانند که به لبانِ شما رسیده باشد، بعد از آن در گلوى مبارک، به شربتى گوارا تغییر ماهیت خواهد داد.

مى‏گویید این طور نیست؟ امتحان کنید، متوجه خواهید شد.

منبع 

سلام

ممنون از شما...به جا و عالی بود.....باید حواس ماها هم جمع باشه....چون گاهی از یه حربه های وارد میشن كه خودمون هم توش میمونیم.....بعضیها با لباس دین جلو میان.كه اگه اعتقادمون قوی نباشی فریب میخوریم...

یاحق

سلام
خیلی جالب بود
موفق باشید