لب یکی از نواحی پوست است که بیشتر از هر جای دیگری در معرض هوا و آفتاب قرار دارد و به همین علت هم بیشتر مستعد مشکل خشکی و ترک خوردگی است.
اگر خوب از لب‌هایتان مراقبت نکنید، گرمای بیش از حد و از دست رفتن آب بدن، می‌تواند باعث سوزش و التهاب و حتی خونریزی آن ها شود.
متخصصان معتقدند تماس لب با خمیردندان و رژ لب و استفاده از پروتزهای دندان باعث خشکی‌های شدید و خارش لب می‌شود. حرارت زیاد، کم آبی و سرمای شدید هم از عوامل شایع به وجود‌آورنده خشکی‌های ساده و ترک‌خوردگی‌های لب هستند، همچنانکه بعضی از بیماری‌های سیستماتیک نظیر پسوریازیس هم سبب پوسته شدن اطراف و روی لب می‌شود که در این صورت مشکل لب با علائم دیگری نیز همراه است.
داشتن لب‌های ترک خورده، خشک و سوزان بی‌تردید آزارنده است. برای بسیاری از کار‌هایی که در طول روز انجام می‌دهیم، از همین لب‌ها استفاده می‌کنیم. لب اگر سالم نباشد، حتی نمی‌توانیم راحت غذا بخوریم، حرف بزنیم یا لبخند بزنیم.
لب‌های شما نمی‌تواند مانند بقیه جاهای پوست بدنتان در برابر از دست دادن رطوبت مقاومت کند، چرا که لایه‌های پوست لب بسیار نازک هستند. علاوه بر این لب لایه محافظتی معمول پوست که دارای غدد چربی و عرق است را ندارد، به همین علت هم مانند بقیه جاهای بدن نمی‌تواند خودش را مرطوب نگه دارد و مستعد خشک شدن و ترک‌خوردن است. البته این ها تنها علت خشکی و ترک لب نیستند.
با 10 علت شایع این مشکل و طرز برخورد با آن در این مقاله آشنا شوید:
1) آفتاب داغ و سرمای زمستان
اگر چه همیشه آب و هوا را در این مورد مقصر می‌دانیم، اما در واقع همه تقصیر‌ها متوجه هوا نیست. تابش خورشید، می‌تواند باعث تبخیر رطوبت آن و خشکی شود. این مسئله در مناطقی که رطوبت هوا کم‌تر است، بیشتر خودش را نشان می‌دهد؛ البته وجود باد‌های خشک هم در این مسئله نقش دارد.
نه تنها گرما بلکه سرما هم می‌تواند لب‌های شما را خشک و ترک‌خورده کند، به خصوص در مناطقی که سوز باد‌های سرد زمستان بیشتر است. بنابراین فکر نکنید که در زمستان خبری از خشکی لب نیست. حتی در این فصل ابری، باد زمستان بیشتر می‌سوزاند.
2) لیسیدن
لیسیدن لب یا خیس کردن آن با زبان، بر خلاف آنچه به نظر می‌رسد، باعث خشکی لب و ترک‌خوردن آن می‌شود، زیرا بزاق با ایجاد رطوبت موقت و از بین بردن چربی طبیعی پوست، باعث تبخیر پوستی بیشتر شده و در نهایت سبب خشکی بیشتر لب می‌شود.
3) کم آبی بدن
یکی از علامت‌های کم شدن آب بدن، خشکی لب است. در کسانی که گرما زده شده‌اند، یا به علت اسهال آب زیادی از دست داده‌اند، با مشاهده شدت خشکی لب می‌توان پی به شدت کمبود آب برد.
4) آ، ب، ث و دوستان
کمبود بعضی از ویتامین‌ها مانند آ، ب ، ث و املاحی مانند آهن و روی هم می‌تواند باعث خشکی، پوسته پوسته شدن و به‌خصوص ترک خوردن گوشه لب شود. بدیهی است وقتی تغذیه‌ای سالم و کامل دارید، این مسئله نمی‌تواند علت خشکی لب شما باشد.
5) حساس به آرایش
استفاده مکرر از صابون و مواد شیمیایی دیگر مثل محصولات آرایشی غیر استاندارد و رژ لب می‌تواند موجب حساسیت پوست لب شود. البته پوسته شدن لب در بیماری‌هایی مانند حساسیت و اگزما شایع‌تر است و می‌تواند حتی به علت تماس موادی نظیر لیمو ترش و پرتقال به وجود آید. بهتر است مراقب حجم دهنده‌های لب باشید، چون در آنها اغلب موادی به کار رفته است که با تحریک و التهاب لب، آن را بزرگتر و پُرتر نشان می‌دهد.
6) قفسه دردسرساز
کسانی که نمی‌توانند علتی برای لب‌های ترک خورده‌شان پیدا کنند، بهتر است سری به قفسه داروهایی که می‌خورند بزنند. مصرف بعضی داروها مانند ترتینوئین، ویتامین آ در مقادیر زیاد، داروهای شیمی درمانی، دپنی سیلامین، ایزونیازید و فنوتیازین هم می‌تواند این مشکل را ایجاد کند.
7) ترش و سوزان
غذاهای ترش و مرکبات که اسیدی هستند ممکن است باعث تحریک لب و خشکی و ترک خوردن آن شوند. در این حالت سوزش لب هم ایجاد می‌شود. علاوه بر این پوست انبه هم حاوی ماده‌ای به نام توکسیکودندرون است که در سم گیاه پاپیتال هم وجود دارد و ممکن است به لب آسیب برساند. در ضمن افرادی که به آجیل حساسیت دارند، باید مراقب محصولات بهداشتی –آرایشی که در ترکیبشان از دانه‌های روغنی، بادام و ... استفاده شده، باشند.
8) سدی در راه
انسداد مسیر تنفسی بینی (در اثر سرماخوردگی) و درنتیجه نفس کشیدن از دهان هم باعث خشکی لب و سپس پوسته شدن و ترک خوردنش می‌شود.
9) دودی که خشک می‌کند
این را حتما بارها شنیده‌اید که خشکی دهان و لب‌ها از کمترین عوارض سیگار کشیدن است، پس دیگر لازم نیست درباره آن توضیح زیادی بدهیم!
10) قارچ‌ها مقصرند
اگر خشکی در گوشه‌های لب باشد و سبب ترک خوردن و قرمز شدن و سوزش شدید شود، ناشی از عفونت‌های قارچی است. در برخی مواقع نیز ترک‌خوردگی‌های مزمن در خط میانی لب تحتانی به وجود می‌آید که در کودکان شایع‌تر است و با چرب کردن برطرف نمی‌شود، یعنی تحت نظر پزشک باید از پمادهای آنتی بیوتیک برای بهبود آن استفاده کرد.
