قبل از تشكیل دولت صهیونیستی: كاردگردانان صهیونیست از اوایل قرن حاضر تا كنون دهها فیلم در داخل و خارج فلسطین اشغالی ساخته اند.
فیلمهایی چون «زندگی یهودیان در سرزمین موعود» (1912)، و «لشگر یهودیان» (1923) به كاردگردان یژاكوپ ین دوف كه پس از انقلاب سال 1905 روسیه از آن كشور مهاجرت كرد منظور از لشگر یهودیان در فیلم ژاكوب گروه هایی از یهودیان است كه در جنگ جهانی اول در كنار انگلستان با آلمان جنگیدند.
وی دراین فیلم به شكلی وقیحانه تاریخ را تحریف كرده و می خواهد این گونه تلقین كند كه یهودیان اكثریت جمعیت فلسطین را تشكیل می دادند و قوی ترین ارتش را در اختیار داشتند.
این در حالی است كه یهودیان در سال 1811 تنها 8% جمعیت فلسطین را تشكیل می دادند.
نكتة دیگر آن كه این لشگر خیالی یهود در واقع گروه های تروریستی بودند كه به منظور تهدید ساكنان عرب فلسطین زیر نظر انگلستان و سازمانهای صهیونیستی آموزش می دیدند.
دیگر فیلم ها عبارتند از: «اورد» ساخته «ناتان آلسفورد» (1932) كه مورد مزارع و كشتزارهای یهودیان و به زبان عبری بود.
فیلم «این سرزمین توست» ساختة با روخ اجداتی» (1932) دربارة سرزمین یهودیان، فیلم «صابرا» (1933) از كارگردان صهیونیست لهستانی «الكساندر فورد» دربارة مهاجرت یهودیان اروپا به فلسطین از جمله آثار یهودیان در مورد بازگشت به سرزمین موعود است.
«فورد» پس از شكست اعراب در سال 1967 به فلسطین اشغالی مهاجرت كرد و از طریق سینما این گونه تبلیغ كرد كه یهودیان باید به سرزمین آبا و اجدادی خود یعنی فلسزین بازگردند.
البته وی به جز این فیلم، سه فیلم دیگر نیز ساخت.
در سال 1947 سه فیلم توسط كارگردانان صهیونیست در خاك فلسطین فیلمبرداری شد كه عبارتند از: «هاملری ادما» كه دربارة‌یك جوان یهودی است كه از بازداشتگاههای نازی ها فرار كرد و بیماری روحی اش تنها در سرزمین موعود بهبود می یابد! «خانه پدرم» از هربرت كلین كه شباهت زیادی به فیلم «سرزمین» دارد.
این فیلم دربارة یك جوان یهودی است كه از بازداشتگاههای آلمان نازی فرار كرده و به دنبال بدرش می گردد، و سرانجام او را در سرزمین اجدادی خود یعنی فلسطین پیدا می كند! و فیلم «وعده بزرگ» از ژوزف لیتبز.
لازم به ذكر است فیلمهای صهیونیستی زیادی در خارج از فلسطین فیلمبرداری شده اند.
مانند فیلم «خانوادة روچیلد» از فردوركر (1934) با بازیگری جرج اولیس، لوریتایونگ، ادریس كارلوف، رابرت یونگ، روچلیدها از سرمایه داران بزرگ یهود بودند كه نسبشان به آلمان در قرن شانزدهم می رسید.
در هیمن سالها در ایالات متحدة آمریكا نوعی سینمای صهیونیستی به نام سینمای «یدیشی» به وجود آمد كه در آن از لهجه جنوب آلمان یعنی لهجة یهودیان شرق اروپا استفاده می شد.
برخی از این فیلمها عبارتند از: مازل توف (1924) دلهای شكسته (1925) بخش شرقی (1929).
كه این آخری را سیدنی گلدوین كارگردانی كرده است.
در دهة 3 حدود 100 فیلم داستانی بلند و 35 فیلم سینمایی كوتاه ساخته شد كه اكثر آنها آمریكایی و برخی لهستانی یا اروپایی بودند.
بعد از تاسیس دولت صهیونیستی: سینمای صهیودنیستی همواره در تلاش برای مقابله با این بحران دائمی خود یعنی بحران تاسیس رژیم اشغالگر قدس بوده و می باشد.
با نگاهی به سینمای صهیونیستی درمی یابیم كه این سینما نه تنها خالی از مضامین و ارزشهای انسانی است، بلكه از مفاهیم تحریف شده، نژادپرستانه، مستكبرانه و فساد اخلاقی پر است.
تولیدات این سینما، به بازارهای بین المللی نیز راه یافته اند مانند فیلم «سحر امروز» از زنیف راج، و فیلمهای «جراغ كوچك» و «سراب» ازابی ناشر.
لازم به ذكر است تا كنون فیلم های زیادی با سرمایه سازمانهای بین المللی یهود، موسسات خصوصی صهیونیستها و ادارات دولتی رژیم اشغالگر قدس ساخته شده كه در آن اعراب به عنوان افرادی ترسو نشان داده شده و جنایات رژیم صهیونیستی به عنوان اقداماتی قهرمانه و عقلایی مورد ستایش واقع شده است!! صهیونیست ها از سینمای جهان به عنوان پیشرفته در جهت تأثیرگذاری بر ذهن و فكر مردم استفاده می كنند به همین دلیل سندیكای یهودیان برای تزریق زهر صهیونیسم در فیلم های سینمایی جهان هالیوود را قبضه كرده و در جهت تحریف تاریخ و هماهنگ ساختن آن با تفكرات و اهداف خود تلاش می كند.
در حال حاضر صهیونیست ها شركت های عمدة تولید فیلم و اغلب ستارگان سینما و دستگاههای تبلیغاتی را در اختیار داشته و هنرمندان را در جهت تبلیغ صهیونیسم به خدمت گرفته اند.
این امر به جشنواره های جهانی فیلم از جمله «جشنواره كن» در فرانسه و «برلین» در آلمان سرایت كرده و فیلم های زیادی دربارة مظلومیت یهودیان در این دو جشنواره به نمایش درمی آید.
سینمای صهیونیستی یهودیان فلسطین را چونان ملتی غیور در برابر تجاوزات و جنایات اعراب و فلسطینیان!! به تصویر می كشد و به این نكته اشاره دارد كه صهیونیسم یك جنبش تروریستی نیست بلكه جنبشی است كه تنها قصد پس گرفتن حق خیالی خود یعنی سرزمین موعود را دارد و می خواهد از آینده و موجودیت اسرائیل (البته رژیم اشغالگر قدس) دفاع كند! برجسته ساختن فیلمهایی كه به مسایل و مصائب یهودیت د رتاریخ می پردازد، از جمله دیگر وظایف این جشنواره هاست.
پس از فهرست شیندلر ساختة استیون اسپیلبرگ كه جایزه اسكار را در سال 1994 دریافت كرد، سال گذشته فیلم «زندگی زیباست» ساخته كارگردان ایتالیایی روبرتوبنینی در جشنواره «كن» مورد استقبال قرار گرفت و جایزه ویژه هیأت داوران را دریافت كرد.
این فیلم داستان یك خانواده یهودی دراردوگاههای نازی است و كارگردان آن بلا فاصله پس از دریافت جایزه جشنواره كن از سوی شهردار آورشلیم به اسرائیل دعوت شد تا به پاس پرداختن به مسایل یهودیان مورد ستایش و تقدیر قرارگیرد.
در پایان می توان گفت صهیونیست ها چونان اختاپوسی عظیم و حشتناك بر سینمای جهان سایه افكنده و خطری بوجود آورده اند كه سینماگران مسلمان باید برای مقابله با آن تلاش زیادی به علم آورند.
