با سلام
در کتاب تاریخ تحلیلی صدر اسلام به ازدواج هایی برخوردیم که بعضا" بعضی هاشون واقعا" عجیب و غریب است:
ازدواج صداق: همان ازدواج رایج در همه ادیان آسمانی است که زمان آن نامعین و مهر آن معین است.
ازدواج متعه (موقت): این نوع ازدواج در ادیان الهی سابق رواج داشت و ملتهای غیرالهی نیز به آن ملتزم بودند. در این ازدواج مهر و زمان معلوم است.
ازدواج اماء: به معنای پیوند با کنیزان است. کنیزانی را از جاهای مختلف برای فروش می آوردند. هرکس یکی از آنها را می خرید، بی آنکه مهری بپردازد، همسرش میشد.
ازدواج مقت: ازدواج پسر بزرگ خانواده با زن یا زنان پدرش ازدواج مقت نام داشت. اسلام به شدت این ازدواج را مورد نهی قرار داد.
ازدواج شغار: در این نوع پیوند، شخص با دختر یا خواهر دیگری ازدواج میکرد تا او نیز با خواهر یا دختر او ازدواج کند.
ازدواج رهط: نکاح مشارکت یا دسته جمعی. در این نوع ازدواج عده ای از مردان در تصاحب یک زن شرکت میکردند.
ازدواج با اختین: ازدواج با دو خواهر در یک زمان
ازدواج مخادنه (دوستانه): وقتی زنی مردی را یا مردی زنی را به دوستی می گرفت.
ازدواج استبضاع: شخص همسر خود را در اختیار مردی که شجاعت یا صفات پسندیده دیگر داشت قرار می داد تا از او صاحب فرزند شود.
ازدواج تعویضی: دو مرد زنانشان را با هم عوض میکردند.
نکته: اسلام با اکثر این ازدواج ها به شدت مقابله کرد و چنین روشهای زناشوئی را حرام دانست.
منبع: کتاب تاریخ تحلیلی صدر اسلام . پاورقی صفحه 52نوشته محمد نصیری
