قطعاً هر فیلمی که زمان زیادی برای ساختش صرف می شه، فیلم هایی با معنی و ماندگار از آب در میان.این فیلم هم با تمام نقاط قوتی که داره نقاط ضعفی هم داره. مثل شخصیت مختار که می تونستند یه نفر که از نظر گفتاری محکم تر و رساتر و تأثیر گذار تر بود رو انتخاب کنن. البته همین طور که فیلم داره پیش می ره بهش داریم عادت می کنیم.
شخصیت مسلم رو خیلی خوب و تأثیر گذار نشون دادند و بی وفایی مردم کوفه رو هم همینطور. اگر فیلم امام علی(ع) رو یادتون باشه که کارگردانش هم همین آقای داوود میرباقری بود، میشه گفت که تمام شخصیت های فیلم چه خوب و چه بد، نقششون رو عالی بازی کردند و واقعاً آدم رو به یه حال و هوای خاصی می برد. اگر مختارنامه هم بتونه چنین کاری رو بکنه حتماً یک فیلم خاطره انگیز خواهد شد و سال ها در ذهن مردم می مونه.تقریباً هر فیلم ایرانیی شروع و پایانش ضعیف به نظر میاد، ولی اواسط فیلم در بعضی مواقع شاهکار از آب در میاد. در کل دست آقای میرباقری و همه ی دست اندرکارانش درد نکنه که یه بار دیگه یه فیلمی ساخته که به دل هممون داره میشینه و یاد آور مظلومیت امام حسین(ع) و یارانش در صحرای کربلاست. امیدوارم که باز هم رفته رفته قشنگتر بشه.