باید اذعان کنیم از خیرات و برکاتی که با ظهور خجستة آن حضرت در عالم هستی واقع می شود بی اطلاعیم و نمی دانیم با دست باکفایت یوسف گم گشتة عالم وجود است که همة خوبی ها، خیرات، کمالات و زیبایی ها به بشر هدیه خواهد شد و ارمغان ظهور مسعود حضرتش ایمان و آسایش و امنیتی است که بشر، حتّی در مخیّلة خویش، از ترسیم آن عاجز است. به روایات زیر توجه کنیم:پیامبر اسلام(ص) : امت من در زمان مهدی از چنان نعمتی بهره مند می شوند که هرگز نظیر آن دیده نشده است. منتخب الأثر:473شما را به مهدی بشارت می دهم که به سوی مردم برانگیخته می شود و ساکنان آسمان و زمین از او خشنود می گردند. جامع أحادیث الشیعه 34:1هیچ کس فقیر نمی ماند. مردم برای صدقه دادن، به دنبال نیازمند می گردند و پیدا نمی کنند. به هرکه مال را عرضه کنند، می گوید: من بی نیازم. مسند احمد 53:2پرندگان در آشیانه های خود شادی می کنند و ماهیان دریاها شادمان می شوند و چشمه ساران می جوشند و زمین محصول خویش را چندین برابر عرضه می کند بحارالأنوار304:52ساکنان زمین و آسمان به او عشق می ورزند. آسمان بارانش را فرو می فرستد. زمین گیاهان خود را می رویاند تا جایی که زنده ها آرزو می کنند: ای کاش مُردگان آنها زنده می بودند و آن عدالت را مشاهده می کردند التشریف بالمنن:146آسمان باران رحمتش را بر آنها فرو می ریزد. زمین چیزی از گیاهانش را در خود باقی نمی گذارد و همه را می رویاند. در آن روز، ثروت بر روی هم انباشته می شود؛ به طوری که هرکس بگوید: ای مهدی! به من عطا کن،می فرماید: آن چه می خواهی بگیر. عقدالدّرر:195 باب7امیرالمؤمنین حضرت علی(ع) :
چون مردی از فرزندانم ظهور کند، چنان گشایشی در کار مردم ایجاد می شود که حتّی مُردگان به دیدار یکدیگر می روند و ظهورش را به هم مژده می دهند کمال الدّین 653:2
درآن عصر، باران بسیار می بارد. زمین گیاهان خویش را آشکار می سازد. کینه ها از دل ها برطرف می گردد. درندگان و حیوانات آرامش می یابند؛ به طوری که یک زن راه عراق تا شام را می پیماید و در همة این فاصلة دراز، از کثرت آبادانی زمین، گام هایش را بر روی گیاه می گذارد و در حالی که زینت ها و زیور خویش را بر سر و رو دارد، هیچ درنده ای به او حمله نمی کند و در اثر اطمینان به امنیت موجود، ترسی به دل راه نمی دهد مکیال المکارم 101:1امام صادق(ع) :هنگامی که مهدی ظهور کند، جامه ای همچون جامه های امیرمؤمنان(ع) بر تن خواهد پوشید و دقیقاً به سیرة آن حضرت عمل خواهد کند. بحارالأنوار54:47 / کافی411:1در بعضی روایات آمده است که به برکت تشریف فرمایی امام زمان(عج) و با سیره و روش آن بزرگ، مردم از فقر و فلاکت نجات می یابند و از ثروت دنیا بی نیاز می گردند.آن حضرت(عج) به مردم می فرمایند:بیایید! این همان چیزی است که شما به خاطر آن از خویشاوندان خویش می بریدید و در راه آن، خون یکدیگر را می ریختید و حُرمت احکام را می شکستید و آنچه را خدای -تبارک و تعالی- حرام کرده بود مرتکب می شدید.سپس آنقدر ثروت به آن ها عطا می کند که در دنیا سابقه نداشته و هیچ کس پیش از او چنین ثروتی نبخشیده باشد غیبت نعمانی:342 آنچه از روایات صحیح برمی آید آن است که در زمان ظهور آن مولا، تمام بیماران شِفا می یابند و کوران بینا می گردند. باران به قدر کفایت می بارد.جایی در این کُره خاکی نمی ماند، مگر این که تمام آن از گل و گیاه، سبز و خرّم می شود؛ گویی مخملی سبز تمام زمین را پوشانده است.تمام درختان میوه دار می شوند.بدن ها سالم و عمرها طولانی و چندصد ساله می شود. ایام و سالها ده چندان می شوند.کشاورزان از محصولات خویش چندین برابر برداشت می کنند.کینه از دلها می رود و مردم باهم مهربان می شوند.نه تنها عقل انسان ها کامل می گردد که درندگی از حیوانات نیز برداشته می شود تا آنجا که(گوسفند و گرگ)،(گاو و شیر) در کنار هم زندگی می کنند.ثروت ها آن چنان توزیع می شود و حرص و طمع آن گونه از بین می رود که فقیری برای صدقه دادن پیدا نخواهد شد.کودکان با مارها و عقرب ها بازی می کنند و از ناحیة آن ها گزندی نمی بینند. تمام بدی ها از بین می رود و مردم همه از روی اخلاص خدای متعال را بندگی می کنند و هیچ چیز را با او شریک قرار نمی دهند.تمام مرزهای جغرافیایی برداشته و همة کرة زمین تحت یک حکومت و قانون اداره می شود.هرکس_در هر زمان بخواهد_ می تواند به مشرق و مغرب عالم سفرکند وکسی مانع او نخواهد شد... چرا چنین نباشد؟ مگر نه خداوند تمام موجودات و کائنات را به خاطر این خانواده خلق فرموده است؟ در حدیث شریف کساء، از قول خداوند می خوانیم:ای فرشتگان من و ای ساکنان آسمانهایم به راستی که من آسمان برپا شده را نیافریدم و نه زمین گسترده و نه ماه تابان و نه مهر درخشان و نه فلک چرخان و نه دریای روان و نه کشتی در جریان را... مگر به خاطر دوستی این پنج تن. ملحقات مفاتیح الجنان،حدیث شریف کساءاللّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍوَعَجِّل فَرَجَهُم 