تبیان، دستیار زندگی

همراه با  خطــــــــی نِکو در زیر آن هم یک نفر
چند جمله ، می نگارد زیــــــــــن قضایا نیک تر:

"چهره زشتـــی بیاور ، خوشگلش را پس بگیر
یا دماغــــــــی آور و زین جا تو بینی پس بگیر
یا که گر پوســــــتِ تو اینک ، اندکی افتاده است
میکِشیمش ،پس بیاور پوست را چون ساده است"

این نمای کار باشـــــــد ، لیک در پشت سرا
این نباشد کل قصه ، یا تمـــــــــــــــام ماجرا

یک نفر چاقــــــــــــــــو به دسـت ، در انتظار !
یک دمـــــــــــاغ در صورتی ، هست بی قرار !

می کِشد تیــــــــــــغ ، تا کمی خوشگل کند
گاه گاهی هم ظهـــور یک کمی مشکل کند !

بعد ِ یک ماه و کمــــــی ، این چسب بینی می کنی
دور از جان شریفت ، بهر ابقای نفس جان میکنی

یا اگر شکر خـــــــدا ،اکنون نفس ، آمد یا رفت
تو تقارن در رخت را هـــــم ببین ، آمد یا رفت ؟

تیغ ِ بُراّن را ، اگــــــر بر دستِ این کاره دهند
بر چهره ها یا این دماغان ، حس آرامش دهند

گر قرار است یک نفر با تیغ ، یـک دکتر شود
پس بلاشک ، بی درنگ ،قصـاب ما هم میشود

بینی ات باشـــــد اگر حتی دماغ ، قبل از عمل
به ز آن باشد که مانـــی در اتاق ، بعد از عمل

گر که لازم نیست ، نَسپُر تَــــن ، به تیغ روزگار
چون بلاشــــــک ، بهترین جراح بودست کردگار