مقاله کارآفرینی قسمت چهارم
a)اصلاح دوره های کارآموزی دانشگاه ها به ترتیب زیر:
الف)به جای انتخاب نوع و محل کارآموزی از سوی دانشجو،می بایست از واحدهای صنعتی مرتبط با رشته دانشجویان استعلام شود تا مشخص شود واحد مربوطه در چه زمینه هایی نیاز به تربیت متخصص دارد و نیاز روز صنعت ما در زمینه مربوطه چیست.سپس نتایج این استعلام در اختیار دانشگاه قرار می گیرد و دانشگاه با بررسی شرایط و البته با توجه به نظر خود دانشجویان، آنها را به واحد مربوطه معرفی می نمایند.
ب)الزام واحدهای صنعتی به پذیرش کارآموزان(با توجه به وسعت و ظرفیت واحد) که ضامن پیشرفت نسل آینده ساز کشور و متخصص شدن آنها در صنایع مورد نیاز کشور می باشد.
ج)نظارت بیشتر بر دوره های کارآموزی و افزایش اهمیت آن بوسیله افزایش تعداد واحدهای کارآموزی و احتساب نمره آن در معدل کل دانشجویان(فعلاً به صورت تعجب برانگیزی نمره کارآموزی در محاسبه معدل کل منظور نمی گردد و دارای حداقل واحد درسی می باشد و به علت عدم نظارت کافی در اکثر موارد از سوی دانشجویان جدی گرفته نمی شود و به صورت کامل و اصولی گذرانده نمی شود.)
د)در نظر گرفتن دوره های کارآموزی پس از فارغ التحصیلی به مدت یک تا دو سال(البته می توان با حذف برخی دروس نه چندان تخصصی رشته مورد نظر، ترمهای پایانی تحصیل را نیز به این امر اختصاص داد):در این دوره ها فرد فرصت و همچنین نیاز بیشتری دارد تا با کسب مهارتهای فنی لازم خود را برای ورود به عرصه فعالیت و تولید آماده سازد.البته به علت شرایط سنی کارآموزان در این دوره و نیز دادن انگیزه کافی به آنان جهت شرکت در این دوره ها،می بایست مبلغی در حدود 30 تا 70 درصد حقوق یک فرد استخدام شده با شرایط مشابه به آنان اختصاص یابد.البته میزان حقوق دریافتی می تواند به مرور زمان افزایش یابد.
این طرح مزایای بسیاری دارد از جمله:
1 در این دوره فرد تمامی انرژی و انگیزه خود را بکار می گیرد تا مهارتهای لازم را کسب نماید.چرا که آینده ی کاری او در گرو این آموختن است.
2 واحدهای صنعتی مطابق نیاز خود و جامعه کارآموز جذب می کنند و به آموزش آنها می پردازند که خود باعث عدم هدر رفت وقت و انرژی فراوان از آنان می شود.
3 فرد کارآموز با دریافت حقوق متناسب می تواند تا حدود زیادی از عهده ی مخارج خود برآید.(چرا که اکثر افراد در این دوره سنی در حدود بیست و سه تا بیست وهفت سال دارند و در شرف تشکیل زندگی مستقل و ازدواج می باشند).
4 فارغ التحصیل در اکثر موارد نیاز به جستجوی کار ندارد؛چرا که واحد صنعتی مربوطه با توجه به نیاز خود به او آموزش داده است و او را برای استخدام در واحد مربوطه آماده کرده است.
5 در صورت عدم استخدام در واحد صنعتی ،کارآموخته،با توجه به تجربه و سابقه کاری ای که بدست آورده می تواند در سایر واحدهای مشابه به فعالیت بپردازد و حتی خود دست به کارآفرنی بزند.
6 احساس مفید بودن فارغ التحصیل کارآموخته:چرا که می بیند تخصص او مورد نیاز جامعه است و با توجه به انگیزه های مادی و معنوی کسب کرده،به سراغ شغلهای کاذب و یا غیر مرتبط با رشته ی تحصیلی خود نخواهد رفت.)چیزی که به وفور در میان فارغ التحصیلان دانشگاهی مشاهده می شود.)
ادامه دارد...