سلام
اول اینکه تیتر بحث جالب انتخاب شده
و اما نظر بنده اینه که این لباس نیست که به شخص روحانی شخصیت میده بلکه این فرد روحانی است که به لباس خودش عظمت میده بهمین خاطر خیلی هم مهم نیست بپوشه یا نه ولی این مهمه که اگه پوشید بهش عظمت بده نه اینکه کاری کنه مردم به اون فرد و لباسش بخندن!
به نظرم اصلا بحث مهمی نیست که لباس دائمی باشه ! مهم تر اینه که در زمان بودن خوب باشی و شاید خیلی از اونهایی که عقیده من رو دارن همون عمامه موقتی ها هستن که دوست دارن وقتی بپوشن که تأثیرش رو داشته باشه
در ضمن وجود چنین لباسی حتی اگر قائل باشیم در زمان پیامبر نبوده بازهم خوبه چون یه جور تبلیغه و اینر و هم بگم که در زمان پیامبر اینجور نبود که ایشون لباس خاصی نپوشن و بهمین خاطر مثل همه باشن بلکه به اینصورت بود که همه شاگردانشون سعی میکردن شبیه ایشون لباس بپوشن و به این خاطر تشابه ظاهری پیش می اومد و همچنین اون بحثی که گفتند که نمیشد پیامبر رو شناخت بخاطر تواضع ایشون در یکجا نشینی با دوستان و شاگردان بود نه بخاطر عدم وجود لباس خاصی چه اینکه الان هم شما اگه یه روحانی رو که مسئولیت مهمی داره نشناسید و برید جایی که سه چهار تا روحانی هستن اگه ایشون تواضع داشته باشه ایشون رو هم نمیتونین بشناسین.
ممنونم که نظرات بنده رو تحمل کردید