وارد خانه بزرگی که می شویم، اهالی خانه، ما را احترام می کنند، حتی اگر نشناسند، همین که ما میهمان بزرگ خانه هستیم کافی است تا آنان که خویشاوند اویند به تکریم ما همت کنند. در این خانه دیگر جز حرمت، جز محبت، جز کرامت نخواهیم دید و هرگز با این مواجه نخواهیم شد که مثلا یکی از اهل منزل بیاید و با ما بدرفتاری کند. حرمت ها را خدشه دار کند. بدگوید و بدنگاه کند، نه، خویشاوندان صاحب خانه، میهمان او را بر صدر می نشانند و قدر می نهند و چون جان خویش عزیز می دارند.
حالا ما،اهالی مشهد، به این نکته فکر کرده ایم که باید با میهمانان امام رضا(ع) چگونه رفتار کنیم؟ آیا احساس خویشاوندی با امام رضا(ع) آن قدر در ما اوج گرفته است که به خدمت میهمانانش که از راه دور و نزدیک به زیارت می آیند قامت کشیم؟
آیا رانندگان زحمت کش ناوگان های حمل ونقل عمومی و مسافربرهای شخصی این حس زیبا را دارند که وقتی زائری را به سوی حرم می برند در حقیقت میهمان عزیزی را به خانه بزرگ خویش، امام رضا(ع) راهنمایی می کنند و باید به احترام آن بزرگ و حرمت زیارت، زائر را ارج بگذارند؟
آیا کسبه محترم که خود را «دوست خدا» می دانند، یادشان می ماند در معامله با زائران جوری رفتار کنند و صداقت را به حدی برسانند که مردم را یاد امام رضا(ع) اندازند. راستی یک سوال؛ وقتی برادرمان، پسرخاله مان، دوست پسردایی مان، عموزاده مان، همکلاسی سابقه مان و... کسی را به سوی ما می فرستد، با او چگونه برخورد می کنیم؟
اگر بفهمیم آن فرد برای خویشاوند ما عزیز است چقدر حرمتش می داریم و چگونه با او معامله می کنیم؟ خب برای امام رضا(ع) که زائران عزیزش به سوی ما می آیند، به اندازه پسرخاله و دوست پسردایی حرمت قائل باشیم و عزیزانش را عزیز بشماریم.
آیا هتل داران و مسافرخانه داران، چنین نگاهی دارند؟ آیا یادمان می ماند که مشهد خانه امام رضا(ع) است و زائرانی که می آیند، میهمان های آقا هستند و ما را وظیفه میهمان داری است در شهر آفتاب؟ آیا مسئولان شهری برای خدمت رسانی به سفارش کرده های امام رضا(ع) به اندازه توصیه شد.
فلان مسئول و فلان رئیس و فلان همکار، تلاش می کنند؟ بگذریم. این آیاها، طرح سوال بود نه تنها از اقشار نام برده شده که از همه ما، مایی که خود را آفتاب نشین امام رضا(ع) می دانیم واهل خانه می شماریم. جوابش را زبان نتواند گفت بلکه کردار و رفتار ماست که گواهی می دهد، چقدر عزیزان امام رضا(ع) را عزیز می شماریم و چقدر از این راه، خویشاوندی خود را با امام رضا(ع) محکم تر می کنیم...