به نظر شما از علتهای گرانی خانه و مواد غذایی در ایران چی می تونسته باشه ؟؟؟؟

سلام

اجازه بدید این بحث رو دو تیکه کنیم

1 از نظر کلی: این قسمت بحث رو در تاپیک دیگه ای که به تصمیمات دولت برمیگرده ایشالا انجام میدیم

2جزئی:این قسمت بحث به نظرم جاش واقعا همین تاپیکه ولی دسته بندی میخواد که گروه های کالایی رو از نظر گرونی تقسیم کنیم به گروه های محتلف و بررسی کنیم که فکر کنم دست همین دوستمون که پیشنهاد داده رو می بوسه

هرجا نیاز شد بنده هم درخدمتم

پول بی ارزش شده اون قدیم ها اگه میگفتن یک تومان خوب یک تومان به ذهنتان می رسید اما حالا اگه به شما بگن فلان چیز را یک تومان خریدیم در ذهن شما هزار تومان یا یک ملیون یا یک میلیارد مجسم میشه!

علت گرانی منزل مسکونی بی برنامگی دولته، ولی مواد غذایی نسبت به کشورهای همسایه، گران نیست بلکه حقوق ومزایا در ایران پائینه.

بنام خدا

دولت  بیشترین سهم رو داره و با سیاستهای غلط باعث گرانی شده باید خیلی بیشتر در بازار حضور داشته باشه و از رشد بی رویه تورم جلو گیری کنه

با سلام

به نظر من :

در بحث مسکن یک علت بزرگ تدبیر نادرست دولت بود که چند بار با اعلام وام و طرح و ... که اجرایی نبودن باعث بالارفتن قیمت مسکن شد و علت دیگه هم بطور کلی بالارفتن قیمت مصالح و رکود مسکن در خیلی از کشور ها بود.

اما در مورد سایر کالا ها چون تورم در کشور ما بالاست و از طرفی ورود کالاهای نامرغوب عمدتا چینی باعث شده تولید کننده هامون با مشکل روبرو شن بطور ناخواسته یه سری تولیدی ها مجبور شدن افزایش قیمت بدن که فشار نهاییش بر مصرف کننده آخر یعنی مردم است

سلام

به طور كلی هر گاه تقاضا بیشتر از عرضه باشد اصولا منجر به افزایش قیمت ها می شود و چون به نظر می رسد در بحث مواد غذایی و مسكن تقاضا زیاد باشد این اتفاق می افتد. و یكسری از این مشكلات می تواند حل شود مثلا بحث بازاریابی در مواد غذایی می تواند تا حدود زیادی این مشكل را حل كند یعنی سیاست هایی در رابطه با بازارگرایی محصولات خصوصا در بخش كشاورزی كه محصولات فاسد شدنی هستند و ضایعات بالا است این منجر می شود كه عرضه نیز افزایش یابد. همچنین نقدینگی بیش از حد كه با تولید برابر نیست یعنی رشد نقدینگی بیشتر از تولید در داخل باشد منجر  به گرانی می شود. كه به سیاست های پولی دولت بر می گردد. افزایش حقوق ها و همچنین دادن تسهیلات به افراد و در عوض پس انداز و سرمایه گذاری كم افراد منجر می شود كه حجم نقدینگی بالا و به همان اندازه كالا در كشور وجود نداشته باشد در نتیجه قیمت ها افزایش می یابد. اگر سیاست های دولت هدفمند و بلند مدت باشد به نظر می رسد كه این مشكل بتواند حل شود. از آن جا كه در كشورهای توسعه یافته اقتصاد پشت سیاست است اصولا بلند مدت نگاه می شود به قضایا ولی در كشورهای در حا توسعه چون پشت اقتصاد سیاست است یعنی برعكس كوتاه مدت به قضایا نگاه می شود  به همین سبب اصولا به مشكلات دامن زده می شود. 

 دوست عزیزمون گفته اند:

به طور كلی هر گاه تقاضا بیشتر از عرضه باشد اصولا منجر به افزایش قیمت ها می شود و چون به نظر می رسد در بحث مواد غذایی و مسكن تقاضا زیاد باشد این اتفاق می افتد.

 در این مورد اعتقاد دارم در بحث مسکن بخاطر افزایش تقاضا و کمبود عرضه این اتفاق نیافتاد چه اینکه بازار مسکن بخصوص در کشور ما بگونه ای است که هنوز در تهران 30درصد خانه ها خالی است یعنی عرضه بیشتر از تقاضا است و برای تفسیر افزایش قیمت مسکن نمی توان از فرضیه افزایش تقاضا بر عرضه استفاده کرد

همچنین نقدینگی بیش از حد كه با تولید برابر نیست یعنی رشد نقدینگی بیشتر از تولید در داخل باشد منجر  به گرانی می شود. كه به سیاست های پولی دولت بر می گردد. افزایش حقوق ها و همچنین دادن تسهیلات به افراد و در عوض پس انداز و سرمایه گذاری كم افراد منجر می شود كه حجم نقدینگی بالا و به همان اندازه كالا در كشور وجود نداشته باشد در نتیجه قیمت ها افزایش می یابد.

موافقم چرا که نقدینگی بیش از حد باعث افزایش تورم می شود از آنجا که خلق پول درکشور صورت میگیرد و مردم نیز پول را به بازار تزریق می کنند لذا باعث گرانی می شود البته اگر سیاست پس انداز در کشور ما کمی  هدفمندتر بود و صرفا بخاطر جوایز بانک ها نبود و یا اینکه بورس را بیشتر رونق می بخشیدیم احتمالا کمتر با مشکل تورم بخاطر رشد نقدینگی روبرو می شدیم

اگر سیاست های دولت هدفمند و بلند مدت باشد به نظر می رسد كه این مشكل بتواند حل شود. از آن جا كه در كشورهای توسعه یافته اقتصاد پشت سیاست است اصولا بلند مدت نگاه می شود به قضایا ولی در كشورهای در حا توسعه چون پشت اقتصاد سیاست است یعنی برعكس كوتاه مدت به قضایا نگاه می شود  به همین سبب اصولا به مشكلات دامن زده می شود.

اینگونه نیست که در همه کشورهای درحال توسعه سیاست بر اقتصاد مقدم باشد و در کشور ما نیز خواست مسئولین اینگونه نیست ولی عدم استفاده از دانشمندان اقتصادی و عدم اعتماد به گزاره های اقتصادی برای درمان دردهای جامعه باعث بوجود آمدن این مشکلات گردیده است

سلام دوستان

 در كل : بیشترین عامل مقدار قیمت مواد غذایی و بخصوص مسكن دست دولت هست 

 (البته اگه تو كارش موش دوونی نشه) ...

ولی درموردموادغذایی(مخصوصا در این موقع زمانی:برنج و چای):

مثلا دولت ما از قبل (و در برنامه بودجه ) پیش بینی كرده كه چه مقدار نیاز مردم است كه باید تولید و وارد كنه ...

ولی پیش بینی این رو نكرده بود كه نزدیك به 700 انبار دار برنج و چای رو احتكار كنند (این رو در اخبار سراسری و با فیلم مستند مشاهده كردیم)

شما میگید كه این 700 نفر كه در انبارهای بزرگ برنج رو  --- در یك موقعیت زمانی معین(و از پیش مشخص شده برای خودشان)--- انبار كرده اند آیا نمی تواند یك شوك و ضربه بزرگ و ناگهانی به دولت بزنند و دولت باید همه ی انبارها را بازرسی كند (كه این كار را هم كرد) و آن ها را پیدا كند بعد هم به محاكمه شان بپردازد...آیا این كار طول نمیكشد ... در این صورت مدت زیادی برنج باید قیمتش دو سه برابر باشد تا برنج داخل انبار های محتكرین را توی بازار بریزند و قیمت ها به حالت عادی شون برگردن ... 

كمی تفكر كنید

آیا این عملیات بزرگ احتكار (برنج و چای و ... ) میتواند یك اتفاق ساده و معمولی باشد ؟؟؟

یا یك عملیات از پیش تعیین شده است؟؟؟

(( كه منافقین داخلی + منافقین آمریكایی این عملیات را طراحی كرده اند ))

آن هم برای زمین گیر كردن دولت و خراب كردن چهره ی رئیس جمهور... درست زمانی كه سال آخر این دولت است (و درنتیجه اینكه سال آینده رای نیاورد؟؟؟)

آیا این یك اتفاق ساده است ؟؟؟

»»»»»» كه شب بخوابی (برنج كیلویی 1800 تومان باشه) صبح بیدار بشی (كیلویی 4800 تومان !!!!!  شده باشه ) ؟ یا یك برنامه از پیش برنامه ریزی شده است ؟ ««««««

   مردم !  

مگر كار منافق فقط آدم كشی است ؟؟؟

گذشت آن دورانی كه (در اوایل انقلاب) با آدم كشی میخواستند مردم را از نظامشان دور كنند ... 

خوب  ...  این كار (احتكار) كه از آدم كشی بدتر است ...( این ها با این كارشان عوض آدم كشی ... یك ملت را می خواهند زمین گیر كنند كه كور خوانده اند )

آن منافقین كوردل بدانند كه مردم ایران همه ی شماها را شناخته اند

***************************************************************

 و مردم ما با گران شدن یك كالا بنا نیست كه كارهای بسیار ارزشمند دولت (نهم) را فراموش كنند و نظامشان را(خدای نكرده) زیر سؤال ببرند

***************************************************************

و دولتی كه(بلا شك) خدا و رهبر پشتیبان آن هست را

حمایت خواهیم كرد

 و  تا آخر ایستاده ایم

..::BACHE-MO"MEN::..

 درکشور ما  پایین بودن درآمد سرانه ،قدرت خرید راکاهش داده ودرواقع چرخه اقتصاد سرعت کمتری دارد.برای عبور از مرحله گذر وصنعتی شدن کشور باید نیروی مولد را در پی آموزش های تخصصی متحول نمود.بررسی رتبه های شاخص توسعه انسانی و درآمد سرانه، بویژه در کشورهای نفتی ضرورت توجه بیشتر به مؤلفه های کیفیت زندگی و رفاه اجتماعی را اجتناب ناپذیرمی سازد. برای اینکه کشور عزیزمان بتواند در رتبه شاخص توسعه انسانی متناسب با امکانات بالقوه اقتصادی کشور حرکت کند باید منابع بسیار بیشتری به مقوله آموزش، چه در سطح سواد آموزی و چه در مقاطع تحصیلی ، بویژه در سطح زیر دانشگاه تخصیص یابد. اگر چه افزایش کمی میزان پوشش تحصیلی در مقاطع ابتدایی، راهنمایی و متوسطه یکی از سیاستهای مؤثر در این ارتباط است کاهش افت تحصیلی و ترک تحصیل دانش آموزان نیز موضوعی است که باید مورد توجه جدی قرارگیرد. دلیل اصلی افت تحصیلی و ترک تحصیل را باید عمدتاً در فقر خانواده ها و یا کیفیت پائین آموزش جستجو کرد که موجب خروج دانش آموزان از نظام آموزشی و روی آوردن آنان به بازار کار کودکان می شود.

همچنین به موازات بهبود کمی و کیفی آموزش بهبود نظام بهداشتی و تخصیص منابع بیشتر به این بخش نیز به ارتقاء رتبه شاخص توسعه انسانی کمک می کند.

بالاخره نکته پایانی در این ارتباط که نباید مورد غفلت قرار گیرد وجود شکافهای منطقه ای در بخش های مختلف و از جمله در بخش های اجتماعی است. با توجه به اینکه کلیه متغیرها در سطح ملی مورد ارزیابی و سنجش قرار می گیرند عقب ماندگی و محرومیت برخی مناطق می تواند شاخصهای ملی را به سطح پائین تری سوق دهد. لذا توجه بیشتر به برنامه ریزی منطقه ای و شناسایی بخش ها و مناطق محروم و اتخاذ سیاستهایی برای محرومیت زدگی آنها می تواند بسیار مؤثر باشد.

در واقع کلیه آحاد کشور صرفنظر از اینکه در چه مکانی زندگی می کنند از نظرحقوق انسانی و اجتماعی با یکدیگر برابر بوده و حق برخورداری از فرصت های مساوی را دارند و تنها با این دیدگاه است که می توان کیفیت زندگی و رفاه اجتماعی را در سطح ملی ارتقاء بخشید.

بیاییم کشور را به جایگاهی برسانیم که کلمه "گرانی" برای نیروی انسانی درایران مفهومی نداشته باشد...