تبیان، دستیار زندگی

سلام

یه اتفاقی واسه یکی از دوستام افتاد از من مشورت خواست منم موندم که چی بگم؟

اگه شما جای دوست من بودین و به یک نفر علاقه مند بودین اونم بعد از 3 سال، صحبتش هم تو خونواده ها مطرح شده،همه چیزم حل شده الا اینکه وقتی رفتن آزمایش فهمیدن که دو تا شونم تالاسمی مینور دارن و اگر ازدواج کنن امکانش تا 25% هست که بچه شون ماژور بگیره چه می کردین؟ از علاقه تون می زدید؟بی خیال می شدید؟یا اینکه ازدواج می کردید و بچه دار نمی شدید؟یا تصمیم می گرفتین بچه تونو از پرورشگاه انتخاب کنید؟یا اینکه بچه دار می شدید چون 75%احتمال داره بچه تون مبتلا نشه؟یا ازدواجو تونو بی خیال می شدید؟

سلام دوست گرامی
من اگر بودم حتما ازدواج می کردم و بچه دار نمی شدم
ولی حتما به دنبال درمان در هر کجای دنیا هم که شده می رفتم
موفق و پیروز و سربلند باشید دوست گل تبیانیم
یاحق

سلام
به نظر من اگه من جای ایشون بودم دو حالت داشت یا خیلی بهش علاقه داشتم که حتی حاضر بودم با این همه باهاش ازدواج کنم یا نه میگفتم ارزش نداره خودمونو به پای هم بزاریم و تا آخر عمر تو حسرت بچه بمونیم! و دل ازش میکندم. خوب اگه ازش جدا میشدم که هیچ ولی اگه خیلی بهش علاقه داشتم مطمئناً هرگز حتی فکر بچه رو هم نمیکردم چون اولاً درصد ریسکش بالاست چون تقریباً از هر 4 بچه یکیش ماژور میگیره و در ثانی من که نمیدونم که چند قلو میارم شاید زد و یه 5 قلو اومد!!! اونوقت هر چی مشکلات اون بچه داشته باشه به پای من و زنمه و مسبب این بیماری بچمون ما بودیم و در ثانی گناهش به پای ماست!!!
من حتی اگه بدونم یک درصد هم احتمال داره باز هم ریسک نمیکردم چون همون یک درصد هم شانسه ممکنه از هر صد تا بچه!!! نفر آخرش بیماری داشته باشه ممکنه نفر اولش ممکنه اصلاً نداشته باشه یا حتی ممکنه از یکی بیشتر باشه چون این همش یک احتماله و چیزی رو صد در صدی مشخص نمیکنه!!!
پس یا تا آخر عمر با هم شرط میزاریم که بچه دار نشیم یا به صورت توافقی میریم یک بچه پسر یا دختر از پرورشگاه میگیریم که هم تنها نیستیم و هم تازه ثواب اخروی هم داره.
پس اگه ایشون واقعاً به عشقش بدون بچه هم میتونه ادامه بده حتماً ازدواج کنه چون کسی که عاشق واقعی باشه حتی اگه معشوقش دو روز دیگه هم بخواد از دنیا بره بازم به عشقش فکر میکنه نه تنها شدن بعد از مرگ عشقش!!!
عشق میتونه جای حتی بچه رو هم بگیره به شرطی که عشقش واقعی باشه نه دو روزه باشه که فردا تا تقی به توقی خورد از هم متنفر بشن!!!
امیدوارم کمکتون کرده باشم.
با آرزوی بهترین ها برای همگیتون خدانگهدار

به نام خدا
سلام
اول اینکه فکر می‌کنم بشه قبل از اینکه جنین به مرحله‌ای از رشد برسه که کشتنش گناه داشته باشه ، این تشخیص رو داد که مبتلا به تالاسمی ماژور هست یا نه . و اگه این طور بود میشه همون موقع بچه رو سقط کرد
دوم اینکه به نظر من هدف اصلی ازدواج بچه دار شدن نیست . بلکه هدف به آرامش رسیدن زن و شوهر در کنار هم و در سایه‌ی اون پیشرفت در جهت تکاملشون هست.
من اگه هیچ راهی برای بچه دار شدن نداشتم به این دلیل دوم باز هم تصمیم به ازدواج با عشقم رو می‌گرفتم.

سلام بر همه...........اینجور چیزا رو باید از پزشکا پرسید که جناب "پارسا زاهد" اینکارو کردند. توصیه ما پزشکا به این زوجها اینه که اولا ازدواج نکنید یعنی باهم ازدواج نکتید نه اینکه اصلا!!!! ثانیا بازم با هم ازدواج نکنید. ثالثا بازم با هم ازدواج نکنید................اما اگز اصلا راهی نداره و یا این همسر یا خودکشی!!! حتما بچه دار نشید. بازم تا سه بار تاکید!!! اگر بازم راهی نیست و باید اتفاقا بچه دارم بشید کاملا تحت مراقبت پزشکتون باشید تا در زمان مناسب PND صورت بگیره. هول نکنید بابا چیزی نیست "همون تشخیص پیش از تولده" که توسط متخصصین محترم زنان و زایمان انجام میشه و در صورت ماژور بودن جنین تحت شرایط قانونی و شرعی براتون سقط درمانی انجام میدن. امیدوارم قانع کننده باشه.

اگه من بودم حتماً ازدواج می کردم و دور بچّه رو خط می کشیدم
البته اینو الآن دارم میگما
چون خیلی بچّه دوست دارم و مطمئنّم بعد از دو سال زندگی که دیگه تب و تاب عشق و عاشقی ازمیان رفته،دلم بچّه میخواد و شاید بخاطرش راهی دادگاه خانواده بشم و تقاضای طلاق بدم...