تبیان، دستیار زندگی

این تصویر را باز آلدرین٬ یکی از سه فضانورد مأموریت آپولو۱۱  پس از پیاده‌روی بر سطح ماه از نیل آرمسترانگ گرفته است.                    

در بعدازظهر گرم ۲۰ام جولای ۱۹۶۹ همه حاضرین در مرکز کنترل زمینی واقع در هیوستن به صدای نامفهوم و همراه با خش‌خش فرمانده پرواز٬ نیل آرمسترانگ که از نزدیکی سطح ماه به زمین رسیده بود با توجه کامل گوش فرا می‌دادند. این چند دقیقه آخر در آن سالن بزرگ هیچ مولکول اکسیژنی مصرف نشده بود. انگار همه را منجمد کرده بودند. نیل آرمسترانگ مجبور شده بود برای پرهیز از فرود در یک گودال برخوردی٬ کنترل ماه‌نشین ایگل را از حالت اتوماتیک خارج کرده و خود به خلبانی مشغول شود. اما فرایند فرود خیلی طولانی شده بود و هر لحظه امکان اتمام سوخت ایگل می‌رفت.

نفس‌ها در سینه حبس بود تا اینکه صدای خونسرد نیل آرمسترانگ از ۴۰۰ هزار کیلومتر دورتر پیامی آورد که: "هیوستن٬ اینجا پایگاه ترانکیولیتی (دریای آرامش٬ نام بخشی از سطح ماه می‌باشد) . ایگل فرود آمده است." ناگهان غریو شادی همه سالن را منفجر کرد. اشک‌های شوق سرازیر شدند و همه ‌دیدند که چگونه آرزویی به ظاهر محال و دست نیافتنی به واقعیتی بزرگ و تاریخ‌ساز تبدیل شده است.

دو فضانورد آمریکایی سپس سوار بر ماژول برگشت٬ به مدار ماه٬ جایی که سومین همسفرشان٬ فضانوردی به نام مایکل کالینز٬ سوار بر ماژول مدارگرد انتظار آنها را می‌کشید٬ پرواز کردند. آنها از خود ردپاهای فراوان٬ تجهیزات علمی نصب شده و قرارگاه فرودی که بر یکی از پایه‌هایش پلاکی به یادبود نصب شده بود را بر سطح ماه جای گذاشتند. در این پلاک برای آیندگان نوشته شده است: "اینجا مردانی از سیاره زمین برای نخستین بار قدم بر سطح ماه گذاشتند. ما در صلح آمدیم٬ برای همه بشریت . "

پلاک آپولو ۱۱ را سه فضانورد این مأموریت و ریچارد نیکسون پرزیدنت وقت ایالات متحده آمریکا امضا کرده بودند. 

نیل آرمسترانگ و دیوید اسکات٬ دو فضانورد مأموریت فضایی جمینی۸ منتظر خروج از سفینه فضایی خود هستند.

پروازهای متعدد با هواپیماهای فوق مدرن آن روزها از جمله پروازهای ارتفاع بالا با هواپیمای X15  از او فردی شاخص ساخته بود تا بدون هیچ شک و تأملی در لیست اولین کاندیداهای فضانوردی ایالات متحده آمریکا قرار گیرد.

نیل آرمسترانگ قبل از اینکه در سال ۱۹۶۹ طی مأموریت آپولو۱۱ قدم تاریخی خود را بر سطح ماه بگذارد٬ با فضاپیمای جمینی۸ نیز پرواز کرده بود و در مأموریت جمینی۱۱ نقش کنترل‌کننده پرواز را بر عهده داشت. کنترل‌کننده‌های پرواز تنها کسانی بودند که اجازه داشتند با فضانوردان در فضا ارتباط رادیویی برقرار نمایند.

بدون شک سفر نیل آرمسترانگ به ماه و قدم زدن بر سطح آن و به دست آوردن عنوان اولین انسانی که چنین شانسی را به دست آورده است٬ بزرگترین و به یاد ماندنی‌ترین خاطره این خلبان٬ فضانورد٬ مهندس و استاد دانشگاه می‌باشد. اما این روزها بسیاری این رویداد بزرگ علمی سیاره زمین را به باد تهمت جعلی بودن گرفته‌اند.