تبیان، دستیار زندگی

مدتهاست جامعه متدین ایران نسبت به وضعیت نابهنجار پوشش در سطح جامعه معترض و گلایهمند است و بیپروایی برخی هنجارشکنان جامعه را مبنی بر عدم رعایت شئونات اسلامی نوعی دهنکجی و توهین به ارزشهای اسلامی میداند. جامعه ایران، جامعهای دینی است و اکثریت قاطع آن را افراد متدین تشکیل میدهند و حتی نسل جوان ما که مورد هجوم سنگینترین تهاجمات قرار گرفته به آموزههای اسلامی پایبند است و به آن گرایش دارد.

براساس نظرسنجیهای صورت گرفته ۸۶ درصد مردم خواهان برخورد با پدیده بدحجابی هستند. همچنین ۸۳ درصد مردم اعتقاد دارند بدحجابی امنیت اخلاقی جامعه را به خطر انداخته و ۷۸ درصد هم معتقدند که بدحجابی یک پدیده ضدفرهنگی است.

بیقانونی در هیچ اجتماعی پذیرفته نیست چه رسد به قانونی که در ارتباط مستقیم با احساسات دینی و مذهبی یک کشور است. برخورد با معضل بدحجابی در جامعه ما به یک مطالبه عمومی تبدیل شده است.

بسیاری از خانوادهها از وضعیت فرزندانشان احساس نگرانی میکنند. پوشش ناهنجار افراد بدحجاب خانوادههای مذهبی و متدین را آزار میدهد و اخلال در زندگی اجتماعی را موجب شده است. خوشبختانه بدحجابی در جامعه ما هنوز به یک پدیده اجتماعی تبدیل نشده و در سطح یک معضل فردی- اجتماعی باقی مانده است.

در واقع زمانی که وسعت این پدیده در حدود کمتر از ۱۰ درصد از زنان جوان برخی از شهرهای بزرگ همچون تهران را تشکیل میدهد نمیتوان ادعا کرد که این معضل گسترده و ابعاد یک پدیده اجتماعی را یافته است. حجاب به عنوان یکی از نمادهای ملی ایرانیان و به عنوان آموزهای الهی مطرح بوده و هست.

در شرایط فعلی که موضوع حجاب به عنوان یک نماد ملی و دینی مورد هجوم قرارگرفته، دفاع از آن امری واجب و ضروری است و به فرموده یکی از مراجع معظم تقلید همه ما در قبال آن مسئولیم. وقتی که در جامعه تغییر ارزش و حتی تعارض ارزشها وجود داشته باشد و افراد بدحجاب در جامعه پذیرفته شوند و از آنها استقبال به عمل آید و یا فشارهای اجتماعی در برابر بدحجابی کاهش یابد،کنترل اجتماعی تضعیف شود ویا به تعبیر دیگر امر به معروف و نهی از منکر اجتماعی تضعیف گردد، میتواند در نهایت به رواج بدحجابی در جامعه کمک کند.

حتی این مسئله ممکن است به یک پدیده اجتماعی مبدل گردد. عدم برخورد با بدحجابی در جامعه در آیندهای نه چندان دور بدحجابی را از یک معضل اجتماعی به یک پدیده اجتماعی تبدیل خواهد کرد به طوری که سالها کار فرهنگی هم نمیتواند در تغییر آن موثر باشد. مقولات فرهنگی مانند به وجود آمدن یک پدیده اجتماعی نیاز به زمان طولانی دارد.

همانطور که تبدیل شدن معضل بدحجابی به یک پدیده اجتماعی زمانبر خواهد بود (متاسفانه چند سالی است که این روند آغاز شده) تغییر آن نیز زمان بر خواهد بود. لذا ضروری است که در ابتدای بسته شدن این نطفه شوم در جامعه انقلابی واسلامی ایران جلوی پیشروی آن گرفته شود. توقف کار به بهانه کار فرهنگی در شرایط فعلی پذیرفتنی نیست چرا که کار فرهنگی حربهای است که ما را از توجه به اتفاقی که در حال رخ دادن است باز میدارد.

کار فرهنگی امری مستمر و مداوم در طول زمان است و وقفه در آن قابل پذیرش نیست اما زمانی هست که عدهای معدود هنجارشکنی را سرلوحه کار خود قرار میدهند و کار فرهنگی نیز در آنان اثرگذار نیست.در این شرایط برخورد قاطع مسئولان ذی ربط امری ضروری است. نیروی انتظامی این مسئولیت را بر عهده گرفته لذا حمایت قاطع ملت متدین ایران از این طرح شرط موفقیت نیروی انتظامی در این زمینه است.

روزنامه رسالت

با سلام كاربر گرامی
حجاب نشانه ای از ایمان است و حفظ حجاب جامعه را از دگرگونی و پریشانی نجات می دهد.

برخورد با بدحجابی را باید با فرهنگ سازی از طریق صدا و سیما شروع کرد

منم موافق با فرهنگ سازی هستم

برخورد با بد حجابی بانوان کشور باید از سطح خانواده شروع بشه.
بالاخره خانواده می تونه نهادینه کنه...در واقع سینما و تلویزیون فقط می تونن ابزار کمکی باشند برای خانواده ها...

سلام ...

موافقم

با سلام

ضمن تایید نظرات آقایان : سروش و سوها ،
بارها هم مشاهده کردم که توی یک خانوادهی مذهبی ، که پدر و یا مادر مذهبی هستند ، دخترشان را با وضع بد به جامعه می فرستند و این دلیل را هم دارند : او هنوز بچه هست - به نظرم این دلیل نیست . چون وقتی اون دختر بچه بزرگ بشه به اون وضع و حجاب عادت کرده و همین باعث میشه که تا همیشه اون کار بشه براش عادت .

با تشکر

می دونید بعضی وقتا مشکل ما مادران بدحجاب هستش...

بعضی وقتا نه همیشه مشکل از مادرانه اگه از 9 سالگی به بچه بگن چطوری بگرده این مشکلات پیش نمیاد البته بشرطی که خودشون حجاب داشته باشن

دوست من ...

مادرانی هم هستند که درست تربیت می کنند ولی وقتی وارد دانشگاه یا دبیرستان می شوند دچار مشکل می شویم...می دانید چرا؟ چون جو دبیرستان ها و دانشگاه ها بیشتر از این که اسلامی باشه ضد دینی هست.... نه از طرف معلم ها و مسئولین انجا نه ....از طرف خود دانش اموز ها یا دانشجو ها...که البته دلیلش هم مشخصه چون درست درس خوندن رو اموزش می دهیم اما درست تفریح کردن را نه....

همه ی این کارها به دلیل اینکه ما جوونیم توجیه می شه ...چرا ما جوانی کردن و تفریحات جوانی را اموزش ندادیم...

دوستی داشتم که همه جور کاری می کرد وقتی می گفتم حیف نیست..؟

سیگارشو می انداخت گوشه ی لبش و ژست روشن فکری می گرفت و می گفت : می دونی چیه فلانی؟ می گفت چیه ؟ گفت اتیش بدون دود نمی شه و جوون بدون گناه ... منم جوونم دیگه...

خندم گرفت و گفتم این ضربالمثل زیبا مخصوص جوونایی بوده که بزرگترین گناهشون دراز کردن پاشون جلو بزرگتر بوده...نه ماها که کوچکترین گناهمون...

بگذریم