آن‌ها که گوشی‌های هوشمند مجهز به نمایشگرهای لمسی را امتحان کرده‌اند، حتما می‌دانند که آی‌فون اپل چیز دیگری است؛ چراکه نمایشگر آن پاسخ‌گویی بهتری دارد. آیا می‌دانید راز برتری فناوری لمسی اپل چیست؟
کسانی که گوشی‌های مختلف دارای نمایشگر لمسی را امتحان کرده باشند، حتما فهمیده‌اند که آی‌فون اپل چیز دیگری است! این را محققان هم اثبات کرده‌اند. نمایشگر لمسی آی‌فون اپل از تمام گوشی‌های دیگری که دارای این فناوری هستند، بهتر و پاسخگوتر است.
شاید تصور کنید که دلیل آن به سخت‌افزاری مربوط باشد که برای این کار استفاده می‌شود؛ اما باید بدانید که تمامی این گوشی‌ها از یک سخت‌افزار برای این کاربرد استفاده می‌کنند و سازندگان آن‌ها تجهیزات مورد نیاز برای ساخت نمایشگرهای لمسی را از شرکت‌های مشابهی خریداری می‌کنند. بنابراین و با تمام این حرف و حدیث‌ها، برخورداری از یک حس خوب در کار با صفحات لمسی به چیزی بیشتر از یک سخت‌افزار نیازمند است. محققان معتقدند برای این‌که این حس خوب به کاربران القا شود، باید بین طراحی نرم‌افزار و مهندسی و کالیبراسیون این گوشی‌ها تعادل خوبی برخوردار باشد و این درحالی است که تنها تعداد کمی از سازندگان گوشی‌های هوشمند توانسته‌اند تعادل لازم را بین این سه برقرار کنند.
چرا بنز با هیوندا فرق می‌کند؟
کریس ورپلیتز، مدیر ارشد گروه توسعه موتو که یک شرکت طراحی و ساخت است، در این باره گفته است: "این‌که بپرسید چرا نمایشگر لمسی آی‌فون بهتر از بقیه کار می‌کند درست مثل این است که بپرسید چه چیزی باعث وجود تفاوت در مرسدس بنز با هیونداست درحالی که هردو از یک فلز مشابه استفاده کرده‌اند. بسیاری از شرکت‌ها سعی کرده‌اند چنین کاری را انجام دهند، اما نتیجه کارشان به این بستگی دارد که چگونه بتوانند ادوات الکترونیکی و مکانیکی را با هم جفت و جور کنند."
وقتی گوشی‌های تلفن همراه، این توانایی را به دست آوردند که بتوانند به اینترنت هم متصل شوند و به کاربرشان این امکان را بدهند که ای‌میلش را نیز چک کند، سازندگان به این فکر افتادند که با افزودن فناوری نمایشگر لمسی به گوشی‌ها، کار را برای کاربر راحت‌تر کنند.
اولین نمونه‌های صفحات لمسی از نوع مقاومتی بود که در آن‌ها 2 لایه نازک فلزی با یک فضای نازک از هم جدا شده بودند. فشار انگشت باعث می‌شد لایه بالایی به پایینی فشار بیاورد و یک دکمه سطحی را فشار دهد. در نتیجه عمل مربوط به آن دکمه انجام می‌گرفت. اما این فناوری نتوانست رضایت مشتریانشان را فراهم کند، چون خیلی حساس نبود و باید فشار زیادی به آن‌ها وارد می‌آمد.
پس از آن نوبت به صفحات لمسی خازنی رسید. انواع خازنی توانستند بازی را به نفع خود عوض کنند، چون حساس به فشار نبودند و درعوض حساسیت آن‌ها نسبت به خواص الکتریکی پوست کاربر است.
صفحات لمسی خازنی که اغلب در آی‌فون‌ها استفاده می‌شوند، دارای یک صفحه شیشه‌ای عایق هستند که با یک لایه هادی شفاف پوشیده شده است. تماس انگشت بر این صفحه باعث تغییر میدان الکترواستاتیکی می‌شود که می‌توان آن را به صورت تغییر در ظرفیت الکتریکی اندازه‌گیری کرد. سپس موقعیت این تماس محاسبه شده و به نرم‌افزاری که تماس را به عمل تبدیل می‌کند، ارسال می‌شود.
هر گردی، گردو نیست
اندرو هسو، متخصص فناوری شرکت سازنده قطعات لمسی سیناپتکس، معتقد است که در تئوری باید تمامی صفحات لمسی خازنی تجربه یکسانی را به کاربرانشان بدهند؛ اما درعمل به‌ندرت چنین اتفاقی رخ می‌دهد. گاهی اوقات نمایشگر لمسی دقیق و سریع عمل می‌کند، اما صفحه نمایشگر نمی‌تواند خود را با آن وفق دهد و این همان جایی است که یک طراحی خوب و باکیفیت وارد بازی می‌شود.
یکی از مشکلاتی که فناوری نمایشگر لمسی با آن روبروست، امکان تشخیص قائل شدن بین نویز (زمینه) و سیگنال توسط آن است. برخی گوشی‌ها این کار را بهتر از گوشی‌های دیگر انجام می‌دهند. اگر یک سیستم خازنی به خوبی طراحی شده باشد، برای تشخیص دادن حضور انگشت کاربر نیازی به هیچ فشاری ندارد. ازآن‌جایی‌که مقدار سیگنالی که انگشت در لحظه فشار تولید می‌کند در مقایسه با نویز موجود در خود سیستم خیلی کوچک است بنابراین برای تشخیص دقیق‌تر آن و محاسبه محل وارد آمدن فشار نیاز به یک نرم‌افزار جادویی است.
به گفته هسو حتی اگر هم طراحی بی‌عیب و نقصی داشته باشید، باز هم به‌محض این‌که قطعه را درون گوشی قرار می‌دهید، منابع مزاحم دیگری هستند که با آن تداخل پیدا می‌کنند و بر کارش تاثیر منفی می‌گذارند.
جادوی اپل
برای این‌که از تداخل و مزاحمت قطعات دیگر بر روی قطعه نمایشگر لمسی جلوگیری شود، نیاز به ASIC ، یک مدار مجتمع مخصوص است. این مدار می‌تواند سیگنال‌ها را حس و تقویت کند. مزیت اپل بر دیگر شرکت‌ها این است که مدار ASIC مخصوص به خودش را طراحی کرده، درحالی‌که شرکت‌های دیگر سازنده گوشی‌های هوشمند این مدار را از یکی از تراشه‌سازان صفحات لمسی خریداری می‌کنند.
در آزمایشی که توسط آزمایشگاه‌های موتو بر روی انواع گوشی‌های دارای این فناوری انجام گرفت، مشخص شد که آی‌فون بهترین نتیجه را دارد؛ گرچه اچ.تی.سی (هم نکسوس.وان که به گوشی گوگل مشهور شده و هم دیگر مدل‌های اچ.تی.سی) هم چیزی از آن کم نمی‌آورد و این درحالی است که موتورولا دروید نسبت به بقیه عملکرد بدتری دارد.
از دلایلی که برای بهتر بودن عملکرد آی‌فون ارائه شده، استفاده از یک منبع تغدیه 12 ولتی در مقایسه با منابع 3 تا 5 ولتی است که در حسگرهای نمایشگر لمسی دیگر گوشی‌ها به کار رفته است.
البته یک عامل مهم دیگر را نیز نباید فراموش کرد. حضور استیو جابز با روش مدیریتی محکم و نظارت کاملش بر نسخه‌های نهایی محصولات شرکت باعث شده که محصولات این شرکت عملکردهای بسیار خوبی داشته باشند. به نقل از ورپلیتز: "برای ارائه یک نمایشگر لمسی خوب نیاز به شخصی دارید که از یک دید عمومی و کلی برخوردار باشد و بتواند چیزی فراتر از این سئوال را که آیا نرم‌افزار کامل شد، بپرسد. استیو جابز مثالی برای چنین شخصی است که احتمالا وقتی محصولی را ببیند، خواهد پرسید آیا این محصول می‌تواند احساس خوبی را به کاربرش القا کند؟"
