از روغن کانولا چه می دانید؟
روغن کانولا، روغنی گیاهی و سرشار از اسیدهای چرب اشباع نشده است که مضرات روغن‌های حیوانی مثل انسداد عروق و مشکلات قلبی را ندارد.
روغن کانولا حاوی حداقل میزان اسید چرب اشباع است. تنها با 7 درصد چربی اشباع، روغن کانولا تا 93 درصد حاوی اسیدچرب غیراشباع است. این اسیدهای چرب سالم و مفید، برای بدن ضروری هستند و از جمله آنها می‌توان اسید آلفالینوئیک اسید، اسیدچرب امگا-3 ولینولیک اسید و اسیدچرب امگا-6 را نام برد.این چربی‌ها برای بدن لازم و ضروری هستند و در واقع بدن قادر به ساختن آنها نیست. روغن کانولا منبعی سرشار از ویتامین E و K و چربی‌های گیاهی مفید است که به سلامت قلب کمک شایانی می‌کند.این روغن به تنهایی باعث افزایش کلسترول خون نمی‌شود بلکه می‌تواند در کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی‌عروقی موثر باشد چون با ماده گیاهی به نام فیتوسترول ترکیب شده و باعث جذب کلسترول خون می‌شود.کانولا در آشپزخانهروغن کانولا نوعی روغن چند کاره است که نه تنها محافظ عملکرد قلب است بلکه طعمی خوش‌مزه داشته و دارای بافت نرم و سبک است. این روغن برای پختن، سرخ کردن و تهیه انواع سس، دسرها، سالادها استفاده می‌شود.نقطه جوش آن 220 درجه سانتی‌گراد است و هیچ‌گونه پراکسیدی تولید و سوخته نمی‌شود. یک لیتر از این روغن پنج برابر روغن معمولی مصرف می‌شود یعنی پنج بار مصرف مجدد مشکلی برای بدن ایجاد نمی‌کند و تغییر رنگ و بو نخواهد داشت.این روغن در برابر نور مقاوم است و تغییرات پراکسیدی آن در مقایسه با روغن‌های دیگر تقریبا صفر است.شنیدن داستان روغن کانولا و روند تولید آن در ایران خالی از لطف نخواهد بود. کانولا، گیاهی از خانواده چلیپاییان Brassiea است که ابتدا در ایران کشت می‌شده و 700 سال پیش برای تولید روغن چراغ به لهستان برده شده است. پس از آن سال 1845 به فرانسه رفته و کلزا نام گرفته است. کلزا، گیاهی روغنی است که مقدار ماده مضر گلوکزینولیت در کنجاله و اسید اروسیک در روغن آن بالا است و مصرف خوراکی ندارد و فقط برای جلا دادن وسایل چوبی همراه روغن برزک استفاده می‌شود. اگر چه در قرن سیزدهم این محصول در اروپا به عمل می‌آمد ولی استفاده از آن تا زمان توسعه نیروی بخار عملی نشد و در آن زمان بود که ثابت شد ترکیب روغن کلزا، آب و بخار بهتر از هر وسیله لغزان‌کننده دیگری سطح فلزات را می‌شوید.در حقیقت احتیاج به فرآورده‌های دانه‌های کلزا از کمبود بحرانی روغن کلزا پس از محاصره منابع روغنی کلزای اروپا و آسیا در جنگ جهانی دوم از اوایل سال‌های 1940 شروع شد. در آن زمان این روغن به طور مبرم به عنوان وسیله‌ای چرب‌کننده برای تعداد فزاینده موتورهای بخار در کشتی‌‌های نیروی دریایی و ترابری استفاده می‌شد.سال 1945 این گیاه به کانادا رفت و روی آن اطلاعات ژنتیکی صورت گرفت که آن را به روغن خوراکی با درصد اسید اروسیک پایین حدود یک درصد تبدیل کرد.اسیدهای چرب غیراشباعی که مهم‌ترین آنها اسیدلینولئیک و اسید لینولنیک است که از اسیدهای چرب ضروری برای بدن محسوب می‌شوند
