برنامه "هفت" از نگاه چند کارگردان سینما: بیهدف و غیرجذاب
نورا حسینی: پخش برنامه «هفت » در 4 پیششماره و روی آنتن رفتن اولین برنامه رسمیاش (به گفته فریدون جیرانی مجری و طراح آن) با واکنشهای مختلفی روبهرو شده که در بین مخاطبان تخصصیاش (اهالی سینما، مدیران و متولیان سینما و اهالی رسانه) کفه مخالفتها نسبت به آن سنگینتر بوده و هنوز بازخوردی از مخاطبان عام تلویزیون درباره آن داده نشده است.
جدا از بخش مردمی برنامه که شاید بتوان شیوه سازندگان آن را در همین چند برنامه اولیه، موفق ارزیابی کرد ، درباره میزان موفقیت بخش تخصصی «هفت » با همین ساختار فعلی، اختلافنظر و تردیدهای بسیاری وجود دارد و بیشتر این اما و اگرها و گلایه ها و اعتراضها نیز در مورد بخش «فیلم هفته» بوده است. بخشی که باید مشکلات موجود پیرامون آن را به عنوان یک مشکل ریشهای در رسانههای سنیمایی در نظر گرفت.در این زمینه نظرات برخی از فیلمسازان را جویا شده ایم .
محمدرضا اعلامی : بیهدف و غیر جذاب است
«هفت » میتواند به برنامه خوبی تبدیل شود و برای سینمای ایران هم مفید باشد. ولی متاسفانه برنامه ای که این روزها در حال پخش است ظرفیتهای لازم را برای موفق شدن ندارد. «هفت» میتواند یک فرصت برای سینمای ایران باشد اما این فرصت در حال از دسترفتن است. حضور آدمهای حرفهای که هم سینما را بشناسند و هم با مدیوم تلویزیون آشنا باشند، برای رسیدن به یک ساختار مناسب لازم است تا برنامه به این شکل پا در هوا نباشد. برنامهای که الان پخش میشود یک برنامه بیهدف و غیرجذاب است. البته این غیرجذاب بودن تنها به خاطر مجری برنامه نیست بلکه «هفت» مشکل ساختاری دارد. برای پرمخاطب بودن باید به صورت حرفهای به تمام بخشهای سینما پرداخت.
ابوالحسن داوودی : «هفت » برنامه راحتی نیست
تنها یک قسمت «هفت» را دیدهام. آن هم قسمت اول که دوستان خواسته بودند در خصوص دفترچه سیاستهای سینمای ایران نظر بدهم. آخر شب به من گفتند که مهمانان برنامه عوض شدهاند و این داستان جور دیگری دنبال شد. آنجا فهمیدم که «هفت» برنامه راحتی نیست و نمیتواند مسائل را آن طور که باید مطرح کند و به حل مشکلات بپردازد. مطرح کردن واقعیتهای سینما و نقطهنظرات اهالی آن از اصول اولیه چنین برنامههایی است. به هر حال این مشکل همه برنامههای زنده است و تمام برنامههای زنده مجبور به رعایت محدودیتهایی هستند. هر چند این برنامهها به دلیل غیرمنتظره بودن و طرح مسائل جذاب میتوانند پربینندهتر باشند. بینندگان «هفت» انتظار دارند نقطهنظرات مختلف و تضارب آرا را ببینند و خود قضاوت کنند. اگر تضارب آرا وجود نداشته باشد مشکلات و گرفتاریهای بعدی پیش میآید.
علیرضاداوودنژاد : باید عمیقتر و علمیتر شود
همانطور که رسانهها بدون استفاده از شگردهای هنری فراگیر و اثرگذار نمیشوند، تولیدات سینمایی هم بدون پشتیبانی رسانهای اثرگذار نخواهند شد. اهالی سینما از سالها پیش و در مدیریتهای مختلف تلویزیون این توقع را داشتند که در قابل یک برنامه تلویزیونی مطالبات صنفی خود را بیان کنند و جریان تولید، توزیع و نمایش آثار سینمایی را اطلاعرسانی و تبلیغ کنند. برنامه «هفت» شروع خوبی در جهت تحقق این خواسته است اما «هفت» باید بهتدریج عمیقتر، علمیتر و تخصصی شود. امیدوارم در برنامههای بعدی «هفت» پختهتر شود و به چشمانداز موردنظر که تامل روی سرمایهگذاری، تولید، توزیع و نمایش تولیدات سینمایی است نزدیک شود.
فرزاد مؤتمن : این روند برنامه را بی اعتبار می کند
یک بار در برنامه «هفت» شرکت کردم که ناامیدکننده بود. مسئولان برنامه قواعد بازی را رعایت نمیکنند. اگر قرار بود فقط نقد فیلم شود چه احتیاجی به حضور کارگردان است و اگر قرار بر گفتوگو و درگرفتن بحث باشد باید منتقد و کارگردان هر دو اجازه صحبت داشته باشند ولی در برنامهای که به بررسی فیلم «پوپک و مشماشالله» اختصاص یافته بود، 4 منتقد مخالف، فیلم را در استودیو و در بخش ضبط شده نقد کردند اما فرصت مناسبی برای پاسخ به نقدها نبود و در آخر، بحث بینتیجه رها شد. تجربه من از «هفت» فضایی به شدت غیردموکراتیک و تحمیلی بود. این بحثها برای فیلم من مشکلی ایجاد نکرد اما ادامه این روند خود برنامه را بیاعتبار میکند. من مخالف بحثهای تند در سینما نیستم ولی اگر بحث تندی مطرح میکنیم باید اجازه پاسخگویی به مهمان برنامه هم داده شود.
سیروس الوند (کارگردان): باید به «هفت » فرصت داد
از نظر من این درست نیست که برنامه «هفت» را با «نود» مقایسه کنیم و آن را «نودسینمایی» بنامیم. جذابیت فوتبال برای مردم پیروزی تیمA برB است و حاشیههایی که در فوتبال به وجود میآید اما در سینما فیلمی با فیلم دیگر رقابت نمیکند. جای یک برنامه سینمایی در تلویزیون که یک برنامه بهروز باشد و به مسائل و مشکلات روز سینما بپردازد، خالی بود و چه خوب که امروز برنامهای به اخبار اصناف سینمایی اشاره میکند؛ اگرچه نباید عمده مواد تشکیل دهنده این برنامه موضوعات تخصصی باشد، زیرا نمیتواند با توده میلیونی مخاطب تلویزیون ارتباط برقرار کند. این که مشکلات یک صنف سینمایی چیست برای اهالی و خانواده سینما جذاب است ولی توده مردم از آن استقبال نخواهند کرد که این نکات در برنامه باید تعدیل شود.
هرچند تحلیل یک برنامه،وقتی که تنها چهار برنامه از پخش آن گذشته و هنوز جانیفتاده است زود است اما من به پیشرفت آن خوشبین هستم. کار جیرانی از ایراد مبرا نیست اما باید شرایط مختلف را در این زمینه درنظر گرفت. به عنوان مثال اگر به من هم یک برنامه داده میشد سعی میکردم از دوستانم استفاده کنم.
من ولی در مجموع «هفت» را مثبت میبینم. شاید باید به «هفت» فرصت داده شود. شاید در مرداد ماه و بعد از 10 قسمت پخش راحتتر بتوان درباره این برنامه قضاوت کرد. در این چهار قسمت «هفت» همچنان در حال آزمون و خطا است. نه روند رو به رشد داشته نه نزول کرده است. ایرادهایی دارد که باید برطرف شود. نقاط مثبتش هم کم نیست. آنچه در «هفت» باید به آن پرداخته شود بحث سلیقهسازی است. الان یکی از مشکلات تلویزیون و سینمای ما حاکم شدن سادهپسندی است. سینمای ما به تلویزیون نزدیک شده است. همان سلیقهها، داستانها و موضوعاتی که در تلویزیون مورد استقبال مردم قرار میگیرد وارد سینما شده است. این سادهپسندی باید تجزیه و تحلیل شود و سعی شود تا سلیقه مردم ترمیم و تصحیح شود. مشکلات سینما باید بهتدریج بیان و جهت تصحیح آن نقد و بررسی شود . روز نامه شرق در صفحه تلویزیون خود ودر شماره روز شنبه ،نظرات و یادداشتهای اختصاصی چند تن از کار گردانهای مطرح سینمای ایران را منتشر کرده که در یکی از این یادداشتها مرحوم محمد رضا اعلامی از برنامه هفت انتقاد کرده است . متن گزارش روز نامه شرق به شرح زیراست :
منبع: سینما ما
راستی نظر شما درباره 7 چیه؟اصلا این برنامه رو میبینید؟
به نظر من که عالیه؛جای همچین برنامه ای در تلوزیون خالی بود.به نظر من این برنامه تبدیل به یه برنامه پربیننده در آینده میشه